دانلود مقاله شاهنامه فردوسی

Word 115 KB 11399 68
مشخص نشده مشخص نشده ادبیات - زبان فارسی
قیمت قدیم:۲۱,۴۶۸ تومان
قیمت با تخفیف: ۱۹,۸۰۰ تومان
دانلود فایل
  • بخشی از محتوا
  • وضعیت فهرست و منابع
  • شاهنامه فردوسی که در حدود پنجاه هزار بیت دارد، شامل قسمتهای اساطیری و داستانهای تاریخی و ملی است. این اثر جاویدان بر اثر نفوذ شدیدی که میان طبقات مختلف ایرانیان یافت در همه ادوار تاریخی مورد توجه بود، چنانکه همه شاعران حماسه سرای ایرانی تا عهد اخیر تحت تاثیر آن بوده اند، بدین ترتیب فردوسی را زنده کننده مجدد و بزرگی دیرین ملت ایران و نگاهدارنده زبان، فرهنگ و ادبیات و هنر ایرانی و برگزیده جاویدان اتحاد ملی ایران باید دانست.[1]

    فردوسی حدود چهار هزار بیت درباره پادشاهی انوشیروان سروده است که در این‌جا به بررسی اشعار وی پرداخته می‌شود:

    بر تخت نشستن انوشیروان و اندرز او به ایرانیان:

    پادشاهی انوشیروان چهل و هشت سال بود. انوشیروان پسر قباد چون به تخت نشست اندرزهایی به ایرانیان داد وگفت : جمله ‌ هستی به فرمان خداست و … [2] کسری مردم را به دادگری خود نوید داد و کشور را به چهار بخش تقسیم کرد و باژ را تقلیل داد و آن را در سه قسط وصول کرد.[3]

    شاهان،‌ به ویژه شاه چین و هند که آوازه ‌ او را شنیدند باژ را پذیرفتند و فرستادگانی به درگاهش گسیل داشتند. انوشیروان آنگاه به اطراف و اکناف کشور خود سفر کرد و به گرگان و خراسان و آمل رفت و به کوهی رسید که جای فریدون بود، و در آنجا بود که آگاه شد ترکان چه ستمهایی به مردم روا می دارند سپس فرمان داد تا دیواری عظیم بنا کردند و راه ترکان را بستند. آنگاه به هندوستان رفت و مورد استقبال گرم قرار گرفت و از آنجا به سرکوبی بلوچان و گیلانیان- پرداخت و از آنجا به پایتخت خویش (‌مداین ) مراجعت کرد.[4]

     

    چو کسری نشست از بر تخت عاج
     

     

     

    به سر بر نهاد آن دل افروز تاج
     

     

    بزرگان گیتی شدند انجمن
     

     

     

    چو بنشست سالار با رایزن
     

     

    سر نامداران زبان برگشاد
     

     

     

    ز دادار نیکی دهش کرد یاد
     

     

    چنین گفت کز کردگار سپهر
     

     

     

    دل ما پر از آفرین باد و مهر
     

     

    کزویست نیک و بد وکام و نام
     

     

     

    ازو مستمندیم ، ازو شادکام
     

     

    به فرمان او ابد از چرخ خور
     

     

     

    ازویست فر و بدویست زور
     

     

    ز رای و ز پیمان او نگذریم
     

     

     

    نفس جز به فرمان او نشمریم
     

     

    به تخت مهی بر هر آنکس که داد
     

     

     

    کند، در جهان باشد از داد شاد
     

     

    هر آنکس که اندیشه ‌بد کند
     

     

     

    به فرجام بد تا تن خود کند
     

     

    از اندیشه ‌ دل کس آگاه نیست
     

     

     

    بدین تنگی اندر مرا راه نیست
     

     

    ز ما هر چه پرسید پاسخ دهیم
     

     

     

    به پاسخ همی رای فرخ نهیم
     

     

    اگر پادشا را بود پیشه داد
     

     

     

    شود بیگمان هر کسی از داد شاد
     

     

    از امروز کاری به فردا ممان
     

     

     

    چه دانی که فردا چه گردد زمان
     

     

    گلستان که امروز باشد ببار
     

     

     

    تو فردا چتی گل نیاید به کار
     

     

    بدانگه که یابی تنت زورمند
     

     

     

    زبیماری اندیش و درد و گزند
     

     

    پس زندگی یاد کن روز مرگ
     

     

     

    چنانیم با مرگ چون باد و برگ
     

     

    هر آنکه که در کار سستی کنی
     

     

     

    همی رای ناتندرستی کند
     

     

    چه چیره شود بر دل مرد رشک
     

     

     

    یکی درمندی بود بی پزشک
     

     

    وگر بر خرد چیره گردد هوا
     

     

     

    نخواهد به دیوانگی بر گوا
     

     

    دگر مرد بیکار و بسیار کوی
     

     

     

    نماندش نزد کسی آبروی
     

     

    به کژی ترا راه تاریکتر
     

     

     

    سوی راستی راه باریکتر
     

     

    به کاری که تو پیشدستی کنی
     

     

     

    بد آید که کندی و سستی کنی
     

     

    اگر جفت گردد زبان با دروغ
     

     

     

    نگیرد ز تخت سپهری فروغ
     

     

    سخن گفتن کژ ز بیچارگیست
     

     

     

    به بیچارگان بر بباید گریست
     

     

    چو برخیزد از خواب شاه از نخست
     

     

     

    ز دشمن بود ایمن و تندرست
     

     

    خردمند و از خوردنی بینیاز
     

     

     

    ز دشمن بود ایمن و تندرست
     

     

    اگر شاه  با داد و بخشایشست
     

     

     

    جهان پر ز خوبی و آرایشست
     

     

    وگر کژی آرد به رای اندرون
     

     

     

    کبستش بود خوردن و آب خون
     

     

    هر آنکس که هست اندرین انجمن
     

     

     

    شنید این برآورده آواز من
     

     

    بدانید و سرتاسر آگه بوید
     

     

     

    همه ساله با بخت همره بوید
     

     

    که ما تاجداران بسی دیده ایم
     

     

     

    به داد وخرد راه بگزیده ایم
     

     

    ولیکن ز دستور باید شنید
     

     

     

    بد و نیک بی او نیاید پدید
     

     

    هر آنکس که آید بدین بارگاه
     

     

     

    به بایسته کاری به بیگانه و گاه
     

     

    نباشم ز دستور همداستان
     

     

     

    که برمن بپوشد چنین داستان
     

     

    به درگاه بر کارداران من
     

     

     

    ز لشکر نبرده سواران من
     

     

    چو روزی بریشان نداریم تنگ
     

     

     

    نگه کرد باید به نام و به ننگ
     

     

    همه مردمی باید و راستی
     

     

     

    نباید به داد اندرون کاستی
     

     

    هر آنکس که باشد ز ایرانیان
     

     

     

    ببندد بدین بارگه بر میان
     

     

    بیابد ز ما گنج و گفتار نرم
     

     

     

    چو باشد پرستنده با رای و شرم
     

     

    چو بیداد گیرد کسی زیردست
     

     

     

    نباشد خردمند و ایزدپرست
     

     

    مکافات یابد بدان بد که کرد
     

     

     

    نباید غم ناجوانمرد خورد
     

     

    شما دل به فرمان یزدان پاک
     

     

     

    بدارید و از ما مدارید باک
     

     

    که اویست بر پادشا پادشا
     

     

     

    جهاندار و پیروز و فرمانروا
     

     

    فروزنده تاج خورشید و ماه
     

     

     

    نماینده ما را سوی داد راه
     

     

    جهاندار و بر داوران داورست
     

     

     

    از اندیشه هر کسی برترست
     

     

    زمان و زمین آفرید و سپهر
     

     

     

    بیاراست جان و دل ما به مهر
     

     

    نگهدار تاجست و تخت بلند
     

     

     

    ترا بر پرستش بود یارمند
     

     

    شما را دل از مهر ما برفروخت
     

     

     

    دل وچشم دشمن به فرمان بدوخت
     

     

    همه تندرستی به فرمان اوست
     

     

     

    همه نیکوی زیر پیمان اوست
     

     

    ز خاشاک تا هفت چرخ بلند
     

     

     

    همان آتش و آب و خاک نژند
     

     

    به هستی یزدان گوایی دهند
     

     

     

    روان ترا آشنایی دهند
     

     

    ستایش همه زیر فرمان اوست
     

     

     

    پرستش همه زیر پیمان اوست
     

     

    چو نوشیروان این سخن برگرفت
     

     

     

    جهانی ازو مانده اندر شگفت
     

     

    همه یکسر از جای برخاستند
     

     

     

    برو آفرینی تو آراستند
     

     

    شهنشاه دانندگان را بخواند
     

     

     

    سخنهای گیتی سراسر براند
     

     

    جهان را ببخشید بر چهار بهر
     

     

     

    وزو نامزد کرد آباد شهر
     

     

    نخستین خراسان ازان یاد کرد
     

     

     

    دل نامداران بدو شاد کرد
     

     

    دگر بهره زو بد قم و اصفهان
     

     

     

    نهاد بزرگان و جای مهان
     

     

    وزان بهره ای آذرآبادگان
     

     

     

    که بخشش نهادند آزادگان
     

     

    وز آرمینه تا در اردبیل
     

     

     

    بپیمود دانا بر و بوم گیل
     

     

    سوم پارس و اهواز و مرز خزر
     

     

     

    ز خاور ورا بود تا باختر
     

     

    چهارم عراق آمد و بوم روم
     

     

     

    چنین پادشاهی و آباد بوم
     

     

    وزین مرزها هر که درویش بود
     

     

     

    نیازش به رنج تن خویش بود
     

     

    ببخشید آگنده گنجی برین
     

     

     

    جهانی برو خواندند آفرین
     

     

    زشاهان هر آنکس که بد پیش ازوی
     

     

     

    اگر کم بدش جاه اگر بیش از وی
     

     

    بجستند بهره ز کشت و درود
     

     

     

    نرسته ست کس پیش ازین نابسود
     

     

    سه یک بود یا چاریک بهر شاه
     

     

     

    قباد آمد و ده یک آورد راه
     

     

    ز ده یک بر آن بد که کمتر کند
     

     

     

    بکوشد که کهتر چو مهتر کند
     

     

    زمانه ندادش بر آن درنگ
     

     

     

    به دریا بس ایمن مشو از نهنگ
     

     

    چوکسری نشست از بر تخت عاج
     

     

     

    ببخشید بر جای ده یک خراج
     

     

    شدند انجمن بخردان و ردان
     

     

     

    بزرگان و بیدار دل موبدان
     

     

    همه پادشاهی شدند انجمن
     

     

     

    زمین را ببخشید و بر  زد رسن
     

     

    گزیتی نهادند بر یک درم
     

     

     

    گر ایدونکه دهقان نگردد دژم
     

     

    کسی را کجا تخم یا چارپای
     

     

     

    به هنگام ورزش نبودی به جای
     

     

    ز گنج شهنشاه برداشتی
     

     

     

     زکشتن زمین خوار نگذاشتی
     

     

    به ناکسته اندر نبودی سخن
     

     

     

    پراگنده شد رسمهای کهن
     

     

     گزیت رز بارور شش درم
     

     

     

    به خرمستان بر همین زد رقم
     

     

    ز زیتون و از گوز و هر میوه دار
     

     

     

    که در مهرگان شاخ بودی ببار
     

     

    ز ده بن، درم، یک رسیدی به گنج
     

     

     

    نبودی جزین تا سر سال رنج
     

     

     وزان خوردنیهای خرداد ماه
     

     

     

    نکردی به بار اندرون کس نگاه
     

     

    کسی کش درم بود و دهقان نبود
     

     

     

    دیدی غم و رنج کشت و درود
     

     

    براندازه از ده درم تا چهار
     

     

     

    به سالی ازو بستدی کاردار
     

     

    کسی بر کدیور نکردی ستم
     

     

     

    به سالی به سه بهر بود این درم
     

     

    گزارنده بردی به دیوان شاه
     

     

     

    ازین باژ بهری به هر چار ماه
     

     

    دبیر و پرستنده شهریار
     

     

     

    نبودی به دیوان کسی بی شمار
     

     

    گزیت و خراج آنچه بد نام برد
     

     

     

    به سه روزنامه به موبد سپرد
     

     

    یکی آنکه بر دست گنجور بود
     

     

     

    نگهبان آن نامه دستور بود
     

     

    دگر تا فرستد به هر کشوری
     

     

     

    به هر کارداری و هر مهتری
     

     

    سدیگر که نزدیک موبد برد
     

     

     

    گزیت سر و باها بشمرد
     

     

    به فرمان او بود کاری که بود
     

     

     

    ز باژ و خراج و ز کشت و درود
     

     

    پراکنده کارآگهان در جهان
     

     

     

     که تا نیک و بد زو نماند نهان
     

     

    همه روی گیتی پر از داد کرد
     

     

     

    به هر جای ویرانی آباد کرد[5]
     

    رسیدن منذر نزد انوشیروان و دادخواهی او از بیداد قیصر روم:

    هنگامی که انوشیروان از گیلان بسوی مداین می آمد در راه نعمان بن منذر از دست قیصر روم به او پناه آورد و انوشیروان سی هزار نفر سپاهی به منذر داد و به نبرد با قیصر فرستاد، و خود نیز لشکری به روم برد و در آنجا به فتوحاتی دست پیدا کرد

  • فهرست:

    ندارد.

     

     
    منبع:

     

    1- آموزگار، ژاله و تفضیلی احمد، زبان پهلوی ادبیات و دستور آن، تهران، 1377.

    2- آلتهایم، فرانتس و استیل، روت، تاریخ اقتصاد دولت ساسانی، ترجمه هوشنگ صادقی، 1382.

    3- ابن اثیر، عزالدین، تاریخ کامل، ترجمه ابوالقاسم حالت، جلد 5، تهران، 1362.

    4- اصفهانی، حمزه، تاریخ پیامبران و شاهان، ترجمه جعفر شعار، تهران، 1346.

    5- بوسایلی، ماریو، هنر پارتی و ساسانی، ترجمه یعقوب آژند، تهران، 1374.

    6- بهار، مهرداد، پژوهشی در اساطیر ایران، تهران، 1332.

    7- بهار، مهرداد، بندهش، تهران، 1380.

    8- بیانی، ملک زاده، تاریخ سکه، 1339.

    9- پروکوپیوس، جنگهای ایران و روم، ترجمه محمد سعیدی، تهران، 1382.

    10- پورداود، ابراهیم، یشتها، جلد 2، تهران، 1373.

    11- پیرنیا، حسن، ایران قدیم، تهران، 1373.

    12- تبریزی، محمدحسین ابن خلف، برهان قاطع، ج 1 و 2، تهران، 1375.

    13- تفضلی، احمد، تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، به کوشش ژاله آموزگار، تهران، 1378.

    14- ثعالبی، عبدالملک ابن محمد، غرر اخبار ملوک الفرس وسیرهم، تحقق ه . زتنبرگ، ترجمه محمد فضائلی، جلد اول، تهران، 1368.

    15- ثعالبی مرغنی، حسین ابن محمد، شاهنامه کهن، ترجمه سید محمد روحانی، مشهد، 1372.

    16- حقیقت، عبدالرفیع، فرهنگ شاعران زبان پارسی، تهران، 1368.

    17- خسروی، خسرو، جامعه دهقانی در ایران، تهران، 1375.

    18- دبیر سیاقی، سید محمد، نامور نامه باستان، تهران، 1379 .

    19- دنت، دانیل، مالیات سرانه و تأثیر آن در گرایش به اسلام، ترجمه محمدعلی موحد، تهران، 1358.

    20- دهخدا، علی اکبر، لغت‌نامه، ج پنجم، تهران، 1373.

    21- دینوری، ابوحنیفه، احمدابن داود، اخبارالاطوال، ترجمه محمود مهدوی دامغانی، تهران، 1364.

    22- دینوری، ابوحنیفه احمد بن داود، مجمل التواریخ و القصص، تصحیح محمدتقی بهار، تهران، 1378.

    23- راشد محصل، محمدتقی، زند وهمن یسن، تهران، 1378.

    24- رستگار فسایی، منصور، فرهنگ نامهای شاهنامه، جلد 2، تهران، 1379.

    25- ریپکا، یان، تاریخ ادبیات ایران، ترجمه عیسی شهابی، تهران، 1354.

    26- زرین‌کوب، عبدالحسین و زرین‌کوب، روزبه، تاریخ ایران باستان، تهارن، 1379.

    27- زرین‌کوب، عبدالحسین، در قلمرو وجدان، تهران، 1369.

    28- زرین‌کوب، روزبه، “ایران: ساسانیان” ، دایره المعارف بزرگ اسلامی، جلد 10، تهران، 1380.

    29- سامی، علی، تمدن ساسانی، شیراز، 1342.

    30- سلوود، دیوید، “سکه‌های ساسانی“، در: یار شاطر، احسان و دیگران، تاریخ ایران از سلوکیان تا فروپاشی دولت ساسانیان: پژوهش دانشگاه کیمبریج، ترجمه حسن انوشه، جلد سوم، قسمت اول، تهران، 1380، ص 452-429.

    31- شهبازی، ع. شاپور، “خداینامه در متن یونانی”، در: افشار، ایرج و رویمر، هانس روبرت، سخنواره: پنجاه و پنج گفتار پژوهشی به یاد دکتر پرویز ناتل خانلری، تهران، 1376، ص 586-579.

    32- صفا، ذبیح‌ا...، دانشهای یونانی در شاهنشاهی ساسانی، تهران، 1330.

    33- عریان، سعید، متون پهلوی، تهران، 1371.

    34- فرای، ر.ن.، “تاریخ سیاسی ایران در دوره ساسانیان”، در: یارشاطر، احسان و دیگران، تاریخ ایران از سلوکیان تا فروپاشی سلسله ساسانیان: پژوهش دانشگاه کمبریج، ترجمه حسن انوشه، جلد سوم، قسمت اول، تهران، 1380، ص 276-217.

    35- فردوسی، ابوالقاسم، شاهنامه فردوسی، تصحیح ژول‌مول، تهران، 1381.

    36- قبادیانی بلخی، ناصر ابن خسرو، دیوان، به کوشش مجتبی مینوی و مهدی محقق، تهران، 1353.

    37- کریستین سن، آرتور، سلطنت قباد و ظهور مزدک، ترجمه احمد بیرشک، تهران، 1352.

    38- کریستین سن، آرتور، ایران در زمان ساسانیان، ترجمه رشید یاسمی، تهران، 1378.

    39- کلسینکف، آ.ای.، ایران در آستانه یورش تازیان، ترجمه م.ر. ریاحی، تهران، 1375.

    40- گردیزی، ابوسعید عبدالحی، زین‌الاخبار، تصحیح سعید نفیسی، تهران، 1332.

    41- گیبون، ادوارد، انحطاط و سقوط امپراتوری روم، ترجمه فرنگیس شادمان، جلد دوم، تهران، 1370.

    42- گیرشمن، رمان، ایران از آغاز تا اسلام، ترجمه محمد معین، تهران، 1355.

    43- لاکهارت، لارنس، “تاریخ سیاسی ایران”، ترجمه شاپور راسخ، ایرانشهر، شماره بیست و دوم، تهران، 1342، ص 528-268.

    44- مسعودی، ابوالحسن علی ابن الحسین، مروج الذهب و معادن الجواهر، ترجمه ابوالقاسم پاینده، جلد اول، تهران، 1365.

    45- مسکویه رازی، ابوعلی، تجارب الامم، ترجمه ابوالقاسم امامی، جلد اول، تهران، 1369.

    46- مکنزی، دیوید نیل، فرهنگ کوچک زبان پهلوی، ترجمه مهشید میرفخرایی، تهران، 1379.

    47- نخجوانی، محمد ابن هندوشاه، صحاح الفرس، به کوشش عبدالعلی طاعتی، تهران، 1334.

    48- نفیسی، علی اکبر، فرهنگ نفیسی، جلد اول، تهران، 1342.

    49 - نفیسی، سعید، تاریخ تمدن ایران ساسانی، تهران، 1331.

    50- نولدکه، تئودور، تاریخ ایرانیان و عربها درزمان ساسانیان، ترجمه عباس زریاب خویی، تهران، 1358.

    51- ویسهوفر، یوزف، ایران باستان، ترجمه مرتضی ثاقب‌فر، تهران، 1370.

    52- ویلسن، جی. کریستی، تاریخ صنایع ایران، ترجمه عبدا... فریار، تهران، 1376.

    53- یار شاطر، احسان، “کیش مزدکی”، ترجمه م. کاشف ایران نامه، سال دوم، شماره اول، پاییز 1362.

    54- یار شاطر، احسان، “آیین مزدکی”، در: یار شاطر، احسان و دیگران، تاریخ ایران از سلوکیان تا فروپاشی دولت ساسانیان: پژوهش دانشگاه کیمبریج، ترجمه حسن انوشه، جلد سوم، قسمت دوم، تهران، 1380، ص 476-447.

     

     

     

    منابع لاتین:

    1-Bartholomae, ch. Altiranische woreterbuch,Berlin, 1961.

    2-Freiman, A pand namag zardust, Wien, 1906.

    3-Gershevitch, Ilya, the Avestan hymn to Mithra,London, 1959.

    4-Justi, Ferdinand, Geshichte Irans von den altesten zeiten bis Zum, Ausgang der sasaniden, grudriss der Irani shen philologie,Berlin,vol 2, 1974.

    5-Mochiri, M. I. , Etude de numismatique,Iranienne sous les sassanides et Arab- sasanides, tome, 2. Belgique , 1983.

    6-Modi, j.j., cama oriental institute papres, Delhi, 1928.

    7-Nyberg, S.H, A manual of pahlavi,Wiesbaden, 1974.

    8-Paruk, F.D.J, sassanian coins,Bombay, 1965.

    9-Thorrsian,H., Histoire de l , Armenie et du peuple Armeniens, Paris, 1957.

    10-Unvala, j. M. , notes sur des monnaies trourees a suse,Paris, 1934.

     

     

     Abstract:

    The word “Khosrow” means “well-known” and that of Anoushirvan means “never- to be died soul”.

    Khosrow Anoushirvan began reformation with one hand and suppressing Mazdakians and internal and external enemies with the other hand from the earlier days he ascended the throne. One form of his reforms at the beginning of his reign was his, resolution to establish peace and order in the country. This peace and order were established only by crushing and slaughtering he Mazdakians and internal opponets. Having completed suppressing his opponents, khosrow began to reform and reconstruct the ruins left behind the Mazdakians’ rebellion. One more very important reforms andertaken by khosrow, was his effort to change the ways in which taxes were collected. As ordered by him , the new rates of tax were levies according to new rules and regulations, this change of way in which the tax was collected was so effective in view of justice and as consented by the subjects that the would-be states including Abbassid and Omavid caliphs copied it.

    Khosrow not only tackled the in ternal problems but suppressed the foreign countries. He waged wars several times with overseas countries, He fought Romans and troops belonging to eastern territories in which he often Won over them.

    One interesting point about khosrow Anoushirvan is that he always cared for gaining knowledge and acquirements and paid attention to culture and art in spite of the fact that he was profoundly busy exercising political and military concerns.

    He honoured the men of knowledge. Seven philosophers from Atenian school who were discharged from Greece by order of the then Emperor, were warmly received by Khousrow Anoushirvan. He proceeded time and again to discuss with these philosophers. He showed so much interest in these discussions that it was got a rumour in the west that in Iran a philosopher has ascended the throne. The philosophy that was founded. At that period became later a natural disposition of many Iranian philosophies.

    The Jondi-shah-pour Medical school that was very active in the past, promoted in. his sovereighty Indian. Thdian tranian and Roman medicine was tanght there. Jondishahpour hospital be came one of the most important hospitals in its time . it kept this greatness until the time when Abbasid caliphs-made Baghdad as a scientific and medical center in the area.

    Khosrow Anoushirvan cared too much for construction and reconstruction. He is known to have developed many cities, towns and buildings the most noticeable of them is Iewan madayen which was the most marvellously renowned monumehs of sassanid time and represented the greatness and grandeur of knosrow’s Royalttly.

    Khosrow Anoushirvan showed tolerance against different religions promoting in his territory such that he rarely prosecuted and persecuted other religious Adherents than Zoroastrians- Mazdakians were excepted from this rule

به نام خدا خلاصه تاريخ ايران زمان ميلادي زمان هجري سلسله پادشاه رويدادها پايتخت حدود 720 تا 550 پيش از ميلاد مادها ديا اکو ديااکو هفت قبيله آريايي را در

شاهنامه فردوسي که در حدود پنجاه هزار بيت دارد، شامل قسمتهاي اساطيري و داستانهاي تاريخي و ملي است. اين اثر جاويدان بر اثر نفوذ شديدي که ميان طبقات مختلف ايرانيان يافت در همه ادوار تاريخي مورد توجه بود، چنانکه همه شاعران حماسه سراي ايراني تا عهد اخير

مقدمه درباره شاعران ما محققان و ادیبان تاکنون سخن بسیار گفته اند و در این باب بسی دشواری ها را نیز آسان کرده اند . شک نیست که بعضی از آنچه آنها با دقت و کنجکاوی هوشمندانه بررسی و تحقیق کرده اند خود ارزش بسیار ندارد و گه گاه تحقیقاتشان مصداق واقعی « هیاهوی بسیار برای هیچ » شده است ، لیکن بسیاری از آن تحقیقات نیز ماده و زمینه است برای نقد و داوری درست در باب شاعران . نکته در ...

زبان ایرانی دانشمندان زبان شناس برآنند که زبان های امروزی دنیا بر سه بخش است : نخست - بخش یک هجایی (یک سیلابی) و این قسم زبانها را زبان­های ریشگی نامند، زیرا لغات این زبانها تنها یک ریشه است که به اول یا آخر آن هجاهایی نیفزودهاند. زبان چینی، آنامی و سیامی را از این دسته میدانند، در زبانهای ریشگی شمارهی لغتها محدود است، چنانکه گویند چینیان برای بیان فکر خود ناگریزند لغات را پس و ...

وضع عمومی زبان و ادب فارسی دوره یی که مورد مطالعه ماست ، با آنکه ابتدای ترقی ادب فارسیست ، یکی از مهمترین ادوار ادبی ما هم محسوب می گردد . در ابتدای این عهد رودکی استاد شاعران و در اواخر آن فردوسی و عنصری دو استاد مسلم شعر پارسی زندگی می کرده اند . شاعران دیگر این دوران نیز هر یک صاحب شهرت واهمیت خاص در تاریخ ادبیات فارسی هستند . کمتر دوره یی از ادوار ادبی فارسی است که این همه ...

زنان در شاهنامه فردوسي مقدمه : فردوسي و اهميت شاهنامه شاهنامه فردوسي هم از حيث کميت هم از جهت کيفيت بزرگترين اثر ادبيات و نظم فارسي است، بلکه ميتوان گفت يکي از شاهکارهاي ادبي جهان است، و اگر من هميشه در راه احتياط قدم نميزدم، ميگفتم که شاهنامه

رودکي، ‌ابوعبدالله جعفر فرزند محمد فرزند حکيم فرزند عبدالرحمان فرزند آدم.از کودکي و چگونگي تحصيل او آگاهي چنداني به دست نيست. در 8 سالگي قرآن آموخت و آن را از بر کرد و از همان هنگام به شاعري پرداخت. برخي مي گويند در مدرسه هاي سمرقند درس خوانده است

تعريف ادبيات گذشته : مجموعه آثار مکتوب و بر جامانده حال : شعر و نثر داستاني و نمايشي و نوشته هاي ادبي و شاعرانه تعريف مکتب يا سبک ادبي : ابتکار در زبان و معاني و شيوه ي بيان تعريف ادبيات مردمي فارسي : ادبيات عرفاني که با زندگي و فرهنگ مردم پ

مقدمه موضوع مورد تحقی «مهدی اخوان ثالث» (م.امید) بود. شاعری که در عنفوان جوانی یکی از برجستگان ادب فارسی بود. او شاعری نوپرداز بود. ولی به قول خودش «سوار بر مرکب شهر کهن» بود. سبک او سبک خراسانی بود. نسبت به شعر کلاسیک اهمیّت ویژه‌ای قائل بود. آثاری به نظم و نثر از این شاعر به جا مانده است. مثل «زمستان، آخر شاهنامه، از این اوستا ...» و آثاری به نثر مثل کتاب قدمایی قوالب دیگر و ...

حکومت خاندان ساسانی در ایران ، پس از انقراض دولت پارتی (اشکانی) به مدت چهار قرن دوام یافت. در تاریخ آغاز حکومت اردشیر اول ، نخستین شاهنشاه ساسانی ، میان محققان اختلاف جزئی (در حدود سه سال) است. ما در اینجا محاسبه " نلدکه " را بر محاسبات دیگران ترجیح و آن را ملاک قرار می دهیم . بنا به محاسبه نلد که ، نخستین سال شاهنشاهی اردشیر اول ساسانی (یعنی ، سالی که در آن به شاهنشاهی رسید) با ...

ثبت سفارش
تعداد
عنوان محصول