ارتباط مخابراتی سرخس با دنیای خارج اولین بار در سال 1315 هجری شمسی توسط یک رشته سیم مغز فولاد به صورت فیزیکی و با تیرهای چوبی بر قرار گردید.
در شهریور 1320 همزمان با حمله روس ها از شمال به ایران این خط ارتباطی قطع گردیده و مجدداً از سال 1323 اما از مسیر دیگری ارتباط دایر می شود
در سال 1352 پنجاه خط مغناطیسی در سرخس دایر که این مقدار در سال 1353 به 200 خط و در سال 1357 به 440 خط افزایش می یابد.
پس از انقلاب شکوهمند اسلامی ایران و در سال 1363 مرکز تلفن سرخس احداث و 1000 شماره الکترو مکانیکی (EMD) نصب و راه اندازی شد.
در سال 1374 سوئیچ فوق جمع آوری و به جای آن سوئیچ 3000 شماره های دیجیتال ERICSSON نصب و راه اندازی گردید. در سال 1377 این مقدار به 5000 شماره ERICSSON و در سال 1380 به 8000 شماره افزایش یافت. در سال 1381 نیز سوئیچ 10000 شماره PARSTEL نصب و راه اندازی گردید.
در سال 1384 با اضافه شدن تقاضا بیش از ظرفیت سوئیچ را تغییر داده و سوئیچ ZTE که قابلیت 12000 شماره را دارد و قابل ارتقا نیز می باشد.
مخابرات یعنی انتقال اطلاعات ( پیام ) یا ارتباط میان مشترکین بدین صورت که امواج ساطع شده از انسان را که میرا هستند را به امواج پایدار الکتریکی تبدیل کرده و آن را انتقال داده و به مقصد می رساند
انواع انتقال:
1- سیم تلفنی:
از این نوع ارتباط در فواصل کوتاه و داخل شهر استفاده می شود
2- فیبر نوری:
برای ارتباطات راه دور و نیز ارتباطاتی که حجم بسیار زیادی دارد استفاده می شود.
از فیبر نوری برای ارتباطات بین شهری و نیز ارتباطات بین دو مرکز که در داخل شهر قرار دارد استفاده می شود.