دانلود مقاله روش تحقیق مهاجرت

طرح تحقیق

بیان مسئله

 مهاجرت و تغییرات سکونتی بهمراه کاهش جمعیت در مبدأ و افزایش آن در مقصد است که همراه آن تعییرات اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی در ابعاد مختلف شکل می گیرد.

این تحقیق بر آن است تا بررسی نماید مهاجران و عوامل گرایش آنان به نوعی از فعالیت و اعمالی که در اجتماع عرف نبوده و به طرقی ناهنجاری بوجود می آورد ، عواملی که براثر تغییرات جغرافیایی محل زندگی تغییرات اجتماعی را در شهر تهران بوجود آورده این جمعیت از گوشه و کنار کشور در شهر تهران متمرگز شده  تنوع جمعیتی را بوجود می آورند . جمعیتی که بنا به دلایلی خانه و کاشانه خود را در زادگاه بومی و کوچک خود رها کرده و با انگیزه و اهداف خاص و یا در اثر ناملایمات اقتصادی و اجتماعی با گرایش به انحرافات اجتماعی در کلان شهر تهران سکنی گزیده اند.

چگونگی گسترش و تمایلات فردی و اجتماعی مهاجران در انتخاب جغرافیای سکونت و ارتباط اجتماعی و یا تصادفی آنان به انحرافات در محل سکونت و پراکندگی جرم های غالب در شهر تهران از عمده اهداف تحقیق بوده و سعی دارد تا بررسی کند چه درصدی از زندانیان در شهر تهران مهاجران روستایی هستند و مکان یابی آنان را با جرم و انواع آن بسنجد.

یکی از جنبه های مورد بررسی در خصوص مهاجرت ، بررسی چگونگی کشیده شدن مهاجرین به سوی نوعی از فعالیتها و اعمالی است که از نظر اجتماعی ، به دلایل مختلف و از نظر مقررات ، انحراف اجتماعی تلقی می شود. یکی از حوزه های تحقیق در مورد انحرافات اجتماعی ، بررسی توزیع جغرافیایی انحرافات اجتماعی است ، در این بررسی یکی از جنبه های مطالعه بررسی مبدأ مهاجرین و تمایل آنها به نوعی از انحرافات اجتماعی است که می تواند ریشه در شرایط زیست محیطی ویژگیهای اجتماعی اقتصادی داشته باشد.

این بررسی جغرافیای انحرافات اجتماعی را نشان می دهد به عبارت دیگر بررسی می شود مهاجرانی که از نقاط مختلف کشور به سمت تهران می آیند آیا به سمت نوع خاصی از انحرافات کشیده می شوند؟ یعنی آیا جرم بهمراه مهاجر (روستایی) به تهران می آید. می خواهیم بدانیم مهاجرین (روستایی) در بین منحرفین اجتماعی چه جایگاهی را به خود اختصاص می دهند و نیز توزیع جغرافیایی انحرافات مختلف اجتماعی را در جامعه مهاجرین روستایی کلانشهر تهران بررسی نمائیم. در این تحقیق مهاجرینی مورد نظر قرار می گیرند که به نوعی مرتکب جرم شده اند و در زمان بررسی در زندانهای شهر تهران دوره محکومیت خود را می گذرانند ، نهایتاً سعی بر آن است تا محل های جرم خیز در تهران مشخص شود و ارتباط آن با مهاجرین و زادگاه آنان تعیین گردد. طبقه بندی جرم بر اساس مبدأ مهاجرت صورت پذیرد و ارتباط نوع جرم و مبدأ مهاجرت بررسی شود تا پراکندگی جغرافیایی جرم بر این اساس در شهر تهران ترسیم گردد.

اهمیت موضوع تحقیق:

در کاهش میزان جرائم و در تعدیل انحرافات اجتماعی در سطح شهر به منظور کنترل اجتماعی و حفظ و حراست جوامع شهر ی در مقابل انواع مهاجرتهای کنترل نشده و شناخت پراکندگی جرم با توجه ویژگیهای اجتماعی و روش های سکونت گزینی و گسترش مجرمین و منحرفین اجتماعی در سطح شهر از جمله کمک های شایان در شناخت جغرافیایی شهر است که در آن دیدگاه های جرم خیز و جرم زا بودن منطقه مورد توجه قرار می گیرد. –آگاهی از توزیع جغرافیایی جرم و شناخت ویژگیهای زیست اجتماعی و اقتصادی در کنترل شهر چه از دیدگاه مدیریت شهری و چه از دیدگاه مدیریت انتظامی شهر مفید بوده و تاثیرات بسزایی دارد چرا که اهمیت هر موضوع در کاربردهایی است که از نتیجه متصور می شوند.

بنابراین از نتیجه این تحقیق موارد زیر قابل دسترسی است:

شناخته شدن مکانهای مهاجر فرست، و استفاده از آن در برنامه ریزی کلان کشور و کلانشهر ها.

مشخص شدن شرایط محیطی که نوع خاصی از جرائم را سبب می شود و استفاده از آن در برنامه ریزی کلان کشور.

مشخص شدن پراکندگی وقوع جرم های دسته بندی شده مهاجرین در تهران و کمک به مدیران شهری.

اهداف تحقیق:

هدف های کلی و جزئی تحقیق چند منظوره بوده و موارد زیر را در بر می گیرد:

آشنایی با مشکلات شهر تهران در جهت برنامه ریزی و ساخت شهر متناسب با استانداردهای بین المللی و رعایت اصول اجتماعی در حفظ و کنترل شهر و حفاظت و حراست آن که در آن دیدگاه مهاجرت و اصول و عقاید هجرت هدفها و انگیزه های انحرافات اجتماعی و چگونگی شناخت و تعیین راه حل ها در بعد اجتماعی که شناخت جغرافیایی جرم در شهر تهران را در بر می گیرد و با این شناخت امید آن می رود که مسئولین و سیاستگذاران جامعه در پیشگیری جرم و رابطه آن با مهاجرت به کلانشهر تهران و برنامه ریزی اصولی برای کنترل جامعه اقدام نمایند.

در این تحقیق شناخت موقعیت جغرافیایی شهر و تأثیر آن بر انحرافات اجتماعی مورد توجه قرار می گیرد و می کوشد تا علل ارتکاب جرم را از دیدگاه جغرافیایی سکونت بررسی کند.

الف- اهداف کلی

انجام تحقیق دانشگاهی ، ضمن اینکه یکی از مهمترین و حاد ترین مشکلات کلانشهرها را در جهت کاهش آن بررسی می کند.

آشنایی با قسمتی از مشکلات شهر بزرگ تهران در زمینه مهاجرت پذیری و بررسی مشکلاتی که از نظر برنامه ریزی بر کلانشهر تهران حاکم شده است.

با انجام این تحقیق امید آن است که سیاستگذاران در پیشگیری جرم و رابطه آن با مهاجرت ها به کلانشهر ها و کنترل اینگونه مهاجرتها در برنامه ریزی ها اقدام نمایند.

اهداف تحقیق

شناخت شرایط و موقعیت جغرافیایی حاکم بر انحرافات اجتماعی

این تحقیق می کوشد تا تحلیل فضایی از مهاجرتهای روستایی و علل مجرم شدن اینگونه افراد ارائه دهد.

شناسایی توزیع جغرافیایی مجرمین مهاجر روستایی بر حسب نوع جرم در سطح کلانشهر تهران.

سئوالات اصلی تحقیق:

چه درصدی از مجرمین ، مهاجرین روستایی هستند؟

ناهنجاریهای روستائیان مهاجر در جامعه شهری چیست؟

تمایز جغرافیایی جرم و ارتباط آن با مهاجرت چگونه است؟

آیا بین نوع جرم و مبدأ مهاجرین روستایی ارتباطی وجود دارد؟

آیا جرم با مهاجر به تهران می آید یا مهاجرین پس از مهاجرت منحرف شده اند؟ و در واقع بستر جرم برای مهاجر تهران است یا خیر؟

توزیع جغرافیایی جرم و انحرافات اجتماعی در کلانشهر تهران چگونه است؟

سکونت مجرمین بر حسب نوع جرم در شهر تهران چگونه است؟

پیش فرض ها و فرضیه های اصلی تحقیق:

بین مجرم بودن مهاجرین و روستایی بودنشان رابطه است.

بین شرایط زیست اجتماعی مبدأ مهاجرین و نوع انحراف اجتماعی رابطه وجود دارد.

بین نوع جرم و محل اسکان مهاجرین روستایی در شهر تهران رابطه وجود دارد.

قسمتهای باقیمانده از فصل اول:

پیشینه تحقیق

قلمرو تحقیق

مراحل انجام کار و روش تحقیق

1-8-1- معرفی روش انجام تحقیق بکار گرفته شده

1-8-2- جامعه آماری

1-8-3- روش نمونه گیری

1-8-4- شیوه گردآوری اطلاعات

1-8-5- ابزار گردآوری اطلاعات

1-8-6- شیوه های تجزیه و تحلیل داده ها

1-9- محدودیت های پژوهش

آدمیان، خاصه در سده کنونی، کمتر در زادگاه خود برای همیشه استقرار می یابند استعدادهای گوناگون، موقعیت های مناسب، میل به زندگی بهتر و آمیزش با مرام برتر، تحصیلات بیشتر ، ازدواج ، کار و کسب ثروت ، محیط مناسب و مساعد برای درمان و گذراندن دوران نقاهت ، ناسازگاری منازعات ، قحطی ، شورش ، جنگ ، فرار از انتقام ،  فرار از بدنامی و مسائل دیگر موجب می شوند که انسانی زادگاه خود را موقتاً یا برای همیشه ترک گوید و به شهر یا به استان دیگر رو آورد و یا آنکه از میهن خویش به کشوری بیگانه موقتاً کوچ کند و یا آنکه ترک تابعیت گوید.

بررسی علل مهاجرت مورد توجه جامعه شناسان است. علت مهاجرت هر چه باشد ، محققان جامعه شناسی جنائی کوشیده اند تا صرفاً تأثیر درون کوچی (1) و برون کوچی (2) را در تقلیل یا افزایش تبهکاری خاستگاه و مقصد جدید بررسی نمایند. ما دو نمونه از این بررسیها ، یکی از اروپا و دیگری از امریکا را در اینجا نقل می کنیم. از روش کار ما پیداست که در اروپا به بررسیهای پرفسور لئوته نظر داریم و در امریکا به ساترلند.

آقای پرفسور لئوته تحت عنوان «جنبش های جمعیت و جلای از وطن» (31) می نویسد: بعضی افراد ، اگر در زادگاه و محیط سنتی خویش پا برجا می ماندند در برابر وسوسه های جرم انگیز بهتر می توانستند مقاومت ورزند و حال آنکه با جلای از وطن در برابر این گونه تحریکات شیطانی از پا در می آیند و تسلیم می شوند. این گونه اشخاص در میهن خویش نتوانسته بودند خود را با مقرراتی که از دوران کودکی بر آنها حکومت داشت سازگار نمایند و این امر آنان را ناگزیر به جلای از وطن نمود چگونه در دنیای نوین با مقرراتی کاملا بیگانه سازگار می شوند؟

در پایان سده نوزدهم ، طبق نوشته ژولی محرز گردید که «از هر 100000 نفر که زادگاه خود را ترک نگفته اند 8 تن از آن میان به سال 1877 در دیوان جنائی محاکمه شدند؛ از هر 100000 نفری که در استان دیگری بغیر از زادگاه خود به سر برده اند پای 29 نفر به دیوان جنائی کشانده شد؛ و از هر 100000 بیگانه ای که در سرزمین فرانسه مقیم گردیدند 41 تن از آن میان به دیوان جنائی اعزام شده اند.» و همو اضافه می کند: « 8 و 29 و 41 سه عددی که نمایشگر شدت تاثیر مراحل سه گانه: بومی بودن – جابه جائی از زادگاه خود به شهر دیگر در داخل کشور – و ترک زادگاه و کانون ارثی و به کشور دیگر روآوردن است.»(4)

یک سده پس از آن نیز ، بنا به گفته پرفسور لئوته ، وضع بدان منوال است که بود. بعضی از مهاجرتهای اهالی یک کشور در داخل همان کشور و جلای وطن به خارج از کشور نسبت محکومیت را بالا می برد.

الف- جا به جا شدن اهالی یک کشور در داخل همان کشور (درون کوچی)

مشکلات سازگاری تازه واردان در محل جدید موجب افزایش تبهکاری آنها می شود. تزلزل و آسیب پذیری به کسانی که از زادگاه خود عزیمت می کنند محدود نمی شود. تبهکاری کسانی که در محل باقی مانده اند با عزیمت عده ای جوان و فعال افزایش می یابد.

اولا- تبهکاری در محل ورود- اشخاصی که به محل جدید وارد می شوند نمی توانند خود را با محیط جدید وفق دهند ناگزیر متحمل ناملایمات و تاثیر جرمزائی جلای از وطن می گردند.

(الف)-  در پایان سده نوزدهم ، مکتب فرانسوی محیط اجتماعی این مسئله را با تشخیص بین سه تظاهر اصلی پدیده آن عصر مورد بررسی قرار داد. تحرک فصلی، با دامنه ای محدود ، اغلب در داخل استان و تا شعاع کوتاه یا متوسط نسبت به نقطه عزیمت در جرمزائی سهمی قابل ملاحظه داشته است؛ اثر جرمزائی تغییر مکانهای دوردست تر و طولانی تر از استانی به استان دیگر بسیار عظیم بوده است ولی نتایج آن بر حسب استانها تابع قاعده ای نبوده است؛ بالاخره پاریس به منزله « صفحه دوار برای تغییر سمت جنایت »(5) محسوب می شده است که جرائم را از شهرستانها به پایتخت سوق می داده است.

مردم آنزمان چنین می پنداشتند که هجوم شهرستانها به پاریس موجب افزایش جرائم سکنه پایتخت است بدون اینکه آمارها آن را ثابت کند.

یک- آنچه امروزه « کوچ های فصلی » (6) نامیده می شود ژولی آن را « برون کوچی ادواری» (7) خوانده است و آن را به دو نوع تقسیم کرده بود که نوع دوم آن از نظر جنائی خیلی خطرناکتر از نوع اولی است.

نوع اول آن عمل کارگران یک صنعت معین است که هر ساله در فصول معین به کارخانه برای اشتغال به کار تخصصی خود مراجعت می کنند. اثر ناشی از جا به جا شدن و جلای وطن کردن این دسته بسیار ضعیف است. احتمال استخدام مجدد در همان کارخانه با همان شرایط برای کارگران پیشین بسیار قوی است. کسانی که موقتاً ترک وطن می گویند حساب شان برای عزیمت و بازگشت به طرز صحیح تحقق می یابد و مرتباً دستمزد دریافتی خود را پس از وضع مخارج شخصی برای خانواده می فرستند.

نوع دوم را ژولی «برون کوچی به مقصد متغیر »(8) می نامید. بی نظمی آن بسیار خطرناک بوده است. چاقوتیز کن ها ، دوره گردها ، رویگران ، تعمیر گران پنجره ها ، تعمیر گران چتر ها ، سبد بافان از این دسته اند مانند شکارچی که در تعقیب نخجیر می دود دائماً در جستجوی کار هستند.

طبق تحقیقی که در شهرستان سن گودان(9) ( واقع در استان گارون علیا)(10) به عمل آمده تبهکاری فوق العاده این عناصر متحرک در طی سده نوزدهم مسلم گردید.(11)

دو- کوچ کردن از استانی به استان دیگر که برای مدتی طولانی و حتی به صورت غیر قابل برگشت صورت می گیرد در این دوران موجب افزایش تبهکاری کوچ کنندگان می گردید. ژولی در تحقیق خود به این امر اکتفاء نکرد که نرخهای محکومان بین 100000 نفر سکنه در استانهائی که جمعیت آنها بالنسبه ثابت است با استانهائی که جمعیت آنها به طور محسوس در تغییر است مقایسه نماید. نقص این روش در آن است که نرخهائی را با یکدیگر مقایسه می کند که اختلاف بین آنها ممکن است ناشی از تعامل عوامل متعددی باشد که تغییرات جمعیت فقط یکی از علل آن باشد. او می کوشید که نرخ تبهکاری اشخاص یک استان را با یکدیگر مقایسه کند بر حسب اینکه اشخاص تبهکار مقیم استان زادگاه خود باشند ( که ژولی آن را تبهکاری داخلی می نامید) یا برعکس ، اشخاص تبهکار در خارج از استان زادگاه خود محکوم شده باشند( که ژولی آن را تبهکاری خارجی می نامید). در سال 1889 به مناسبت نمایشگاه بین المللی و جهانی ، وزارت دادگستری فرانسه دستور داد تا تمام نسخه های اول شناسنامه های کیفری که از دفتر هر محکمه کیفری فرانسه می رسد شماره شود؛ نرخ تبهکاری برای هر استان به نسبت هر 100000 نفر سکنه محاسبه شد. استانها سپس در دو جدول اجمالی طبقه بندی شدند کمترین نرخ جنائی در صدور بیشترین نرخ جنائی در ذیل قرار گرفت. جدول نخست در عین حال متضمن تبهکاری داخلی و تبهکاری خارجی بوده است. جدول دوم طبقه بندی استانها را فقط بر حسب تبهکاری داخلی آنها نشان می داد. مقایسه طبقه بندیها نشان می داد چه استانهائی جمعیت خود را ضمن کوچ کردن به استانهای دیگر از دست می دهند و چه استانهایی متحمل این تغییرات نمی شوند و چه استانهایی جمعیت استانهای دیگر را به خود جذب می کند. بسیاری از استانها ردیف خود را در هر دو جدول ثابت نگه داشتن. یازده استان بین بیست استان در هر دو جدول دارای بیشترین تبهکار بوده اند به این معنی که هم تبهکاری داخلی آنها خیلی بالا بوده است و هم تبهکاری خارجی آنها تأثرآور بوده است. خیلی از استانها در جدول اول و دوم دارای کمترین تبهکار بوده اند. این استانها نه از سایر استانها مهاجر پذیرفته اند و نه مهاجرانی به سایر استانها اعزام داشته اند تا حسن شهرت استان خود را در خارج لکه درا سازند. ژولی از اینکه این نظر را تعمیم دهد خودداری می ورزید او کوشید تا نیمرخ جنائی هر استان را بررسی نماید و درباره هر یک جداگانه خصوصیات جمعیتی آنها را بررسی نماید.

سه- ژولی درباره پاریس نوشت: « مرکزی است که به حد اعلای درجه ، جمعیت را به خود جذب می کند ، مرکزی است که مردم بدانجا کشانده می شوند تا دوباره به جای دیگر اعزام گردند. پاریس بسیاری از تبهکاری را به سوی خود می کشاند؛ پاریس شهری است که بسیار تبهکار تولید و صادر می کند. مؤلف با تجزیه و تحلیل جمعیت تبهکار پاریس آنها را به چهار گروه تقسیم می کند:

شهر پاریس در درجه اول مردانی را می پذیرد که برای تبهکاری یا اجرای یک صنعت مجرمانه بدان رو می آورند.

بعلاوه پاریس اشخاصی را از شهرستانها می پذیرد که مرتکب اعمال شرم آور شده اند و برای فرار از رسوائی ، گمنامی در پاریس ار ترجیح داده اند و به منظور فراموشی بدان رو می آورند.

گروه سوم از اشخاصی تشکیل می شود که بدون سوعنیتی وارد پاریس شده اند اما در اثر لذت طلبی اغوا و فاسد شده اند.

آخرین گروه ، از کارگران بی احتیاط تشکیل شده است که بیش از لزوم به پایتخت هجوم آورده اند ، بیکاری آنها بویژه آنکه از دریافت اعانه بیکاری محرومند مولد بزهکاری است.

در نظر ژولی ، چهار وضع فوق می تواند به خوبی توجیه کند که چرا سالانه بیش از40000 نفر در حدود سال 1888 در استان سن بازداشت می شدند که فقط یک سوم آنها در آن استان متولد شده بودند(12).

(ب)- در سده بیستم تحقیقات به راههای دیگر روآورد بدون اینکه ابهام را از میان بردارد.

در ایالات متحده امریکا مسئله مهاجرت جمعیت ها منحصر به برون کوچی بیگانگان به صورت هجوم آنان به ایالات متحده و استقرار روستائیان در شهرهای امریکائی نیست بلکه شامل شهروندانی نیز می شود که با ترک شهرهای بزرگ شرق امریکا به شهرهای غربی رو می آورند ، چند تحقیق قبل از بحران بزرگ اقتصادی سال 1929 در این زمینه به عمل آمده است که همگی مؤید وجود یک همبستگی بالنسبه کامل بین مهاجرت و تبهکاری بوده است.

مثلاً سولن گر(13) دریافته بود که 38% خانواده های جوانان بزهکار کلومبیا در میسوری به تازگی در این شهرها مستقر شده بودند در مجموع ، بقیه خانواده های این شهر از تازه واردین نبوده است. در نظر نومایر(14) که این دست آورده ها را نقل کرده است ، استقرار جدید مهاجران در آن شهر ، جوانان را در معرض خطر بزهکاری قرار داده است. پس از بحران بزرگ ، تحقیقات دیگر نیز وجود همبستگی کامل بین بزهکاری خاصه بزهکاری جوانان و مهاجرت را ثابت کرده است. در میان این تحقیقات به ارقامی که پلیس سن دیاگو(15) در کالیفرنیا گردآورد بیشتر تکیه می کنند. به هنگام جنگ و به علت وجود اردوهای نظامی و صنایعی که برای دفاع ملی کار می کرد سیل عظیمی از جمعیت به داخل آن شهر و کنت نشین رو آوردند. از سال 1940 تا 1946 جمعیت شهر بیش از 75% فزونی یافت زیرا سکنه شهر از 289348 نفر به 508000 نفر رسید ( به سال 1959 جمعیت شهر به 573200 نفر رسید یعنی در طی 13 سال رشد جمعیت فقط12.8 درصد بوده است). تازه واردها بزرگسال بودند، بر تعداد نوجوانان فقط 18% افزوده شده بود. بر بزهکاری نوجوانان ، بیش از رشد جمعیت آنان افزوده شد. بزهکاری نوجوانان بومی 24.5 % فزونی یافت و حال آنکه بزهکاری عناصر خارجی که در شهر مستقر شدند از سالهای 1941-1940 تا1943-1942 بیش از چهار صد درصد فزونی یافت. بنابراین جلای از وطن بیشتر نوجوانان را به جنایتکاری سوق می دهد.

نمایش نقش جرم زائی مهاجرتها ، با این دو گروه تحقیق که به وجهی قاطع و بدون استثناء ثابت گردیده است در تحقیق معروف شاو و مک کی مورد توجه واقع نشده بود و این محققان درباره رابطه بین تغییرات نرخهای تبهکاری بر حسب محله و رشد جمعیت در شهر شیکاگو[1] به پژوهش پرداختند و دریافتند که نرخ جنائی از نیمدایره ای به نیمدایره دیگر متمایز است.

[1]شیکاگو بندری است کنار دریاچه میشیگان که ساحل دریاچه به شکل نیمدایره است و قلب شهر را تشکیل می دهد. آسمانخراشها و ساختمانهای عظیم شهر ، در همین نخستین نیمدایره قرار دارند. هر قدر از مرکز به سوی محیط پیش می رویم، نرخ جنائی تقلیل می یابد. جرم زا ترین نواحی این شهر ، نزدیکترین نقاط به مرکز این شهر است و مردم این نواحی کمترین درآمد، بدترین منازل ، گسسته ترین روابط خانوادگی بیشترین حد کم کاری و فرار از کار با کمترین روابط همجواری را داشته اند.

مطالعه دو محقق: مک کی و شاو درباره 55998 بزهکار نوجوان از 10 تا 16 ساله شهر شیکاگو ، در فاصله سالهای 1900 تا 1927 بوده است. نیم حلقه اول که قلب شهر را تشکیل می داد فقیر ترین محله های شهر بوده است. نرخ جنائی در محله های شهر از یک تا بیست در تغییر بوده است که در طی 27 سال به کرات تایید گردید. نرخ تبهکاری فرزندان آلمانیها و سوئدیها که در نیم حلقه اول ( قلب شهر ) سکونت داشتند خیلی بالا بوده است. هنگامی که لهستانیها و ایتالیائیها و گروههائی از ملیت های دیگر جانشین آلمانیها و سوئدیها شدند بر سر فرزندان آنها همان رفت که بر پیشینیان رفته بود. تبهکاری دو تیره آلمانی یا لهستانی که در محله های مرفه و غنی به سر می برده اند خیلی پایین بوده است.

از 74 حومه شهر شیکاگو در 59 مورد ، نرخ جنائی از ثبات نسبی برخوردار استولی در 15 مورد به شدت دستخوش نوسان و تغییر است. بالا رفتن نرخ جنائی این نقاط ، مولود تغییرات کمی و کیفی جمعیت بوده است؛ گروهی از آنان به نقاط مجاور که خصوصیات قومی متفاوتی داشتند کوچ می کردند و گروهی دیگر جایگزین آنها می شدند. نقاطی که در آنها تبهکاری مهار شده (نرخ جنائی ثابت مانده ) یا حتی نرخ جنائی دچار کاهش گردیده آنهائی بوده اند که ساکنان آنها در دهه های گذشته از نقاط دیگر به آنجا کوچ کرده اند ولی به تدریج اسکان یافته و دارای خصوصیات کم و بیش مشترک و همسانی گردیده اند و این وضع نشان داده است که ثبات جامعه وهمسانی افراد آن در کاهش جرم مؤثر است.