کلیات
1 . هدف از انتشار این مقدمه، تسهیل درک مقاصد، روش کار و تشریح دامنه کاربرد استانداردهای حسابرسی است که توسط سازمان حسابرسی صادر شده است.
2 . اساسنامه قانونی سازمان حسابرسی، مصوب 17 شهریور 1366، "تدوین اصول و ضوابط حسابداری و حسابرسی در ایران" را به عنوان بخشی از رسالت سازمان حسابرسی تعیین کرده است. سازمان حسابرسی در ایفای این رسالت، کمیته تدوین رهنمودهای حسابرسی را تشکیل داد تا رهنمودهای حسابرسی و خدمات مرتبط را تهیه و منتشر کند. کمیته مزبور در این مورد، رهنمودهای حسابرسی را بر مبنای استانداردهای بین‌المللی حسابرسی و با در نظر گرفتن شرایط کشور، به عنوان پیش‌نویس استانداردهای حسابرسی تدوین و منتشر کرده است.
3 . کمیته فنی سازمان حسابرسی، پیش‌نویس استانداردهای حسابرسی به شرح فوق را در جلسات خود مطرح و با توجه به نظرات دریافتی در این مورد، استانداردهای حسابرسی را به عنوان بخشی از اصول و ضوابط حسابداری و حسابرسی منتشر کرده است.
4 . حسابرس به فرد یا موسسه‌ای گفته می‌شود که مسئولیت نهایی حسابرسی صورتهای مالی یا ارائه خدمات مرتبط را به عهده دارد. هدف از حسابرسی صورتهای مالی، اظهارنظر نسبت به این موضوع است که آیا صورت های مالی براساس استانداردهای حسابداری تهیه شده است یا خیر. تا زمان تدوین و انتشار استانداردهای حسابداری توسط مراجع ذیصلاح در سازمان حسابرسی، رهنمودهای حسابداری مصوب مجمع عمومی سازمان، لازم‌الاجرا در مورد صورتهای مالی که شروع سال مالی آنها اول فروردین ماه 1378 یا بعد از آن می‌باشد، جایگزین استانداردهای حسابداری مزبور است.
دامنه کاربرد استانداردهای حسابرسی
5 . رعایت استانداردهای حسابرسی در حسابرسی صورتهای مالی الزامی است. استانداردهای حسابرسی همچنین باید حسب مورد، در رسیدگی به سایر اطلاعات مالی و خدمات مرتبط با حسابرسی نیز بکار گرفته شود.
6 . استانداردهای حسابرسی، حاوی اصول بنیادی و روشهای اساسی حسابرسی، که در هر استاندارد با حروف پررنگ مشخص شده است، همراه با توضیحات و سایر نکات لازم است. اصول بنیادی و روشهای حسابرسی یاد شده باید در پرتو توضیحات و سایر نکاتی که رهنمود اجرایی آنهاست تعبیر و تفسیر شود.
7 . درک وبکارگیری اصول بنیادی و روشهای اساسی حسابرسی به همراه توضیحات مربوط، مستلزم این است که تمامی متن هر استاندارد، شامل توضیحات و سایر مطالب مندرج در آن، مطالعه شود و تنها به مطالبی که با حروف پررنگ مشخص شده است، اکتفا نشود.
8 . در موارد استثنایی، حسابرس ممکن است برای افزایش کارآیی در دستیابی به هدفهای حسابرسی، انحراف از یک استاندارد را لازم تشخیص دهد. در چنین مواردی، حسابرس باید بتواند علل انحراف را توجیه کند و مستندات کافی و قابل قبولی نیز در این مورد داشته باشد.
9 . استانداردهای حسابرسی منحصرا در مورد موضوعات با اهمیت کاربرد دارد.
10 . هرگونه استثنا در بکارگیری هر یک از استانداردها، به روشنی در بندهای کلیات هر استاندارد
بیان شده است.
11. استانداردهای حسابرسی را باید به عنوان اصول کلی بکار برد. روشهای خاصی که در اجرای
هر یک از استانداردها باید بکار گرفته شود، به قضاوت حرفه‌ای حسابرس در هر وضعیت خاص بستگی دارد.
12. استانداردهای حسابرسی تا زمانی که از طریق استاندارد جدید رسما جایگزین نشده یا در مفاد آن تجدیدنظر به عمل نیامده، لازم‌الاجراست.
13 . این مجموعه همچنین شامل ملاحظاتی خاص درباب بکارگیری برخی استانداردهای حسابرسی است که به دلیل اهمیت، به طور مجزا (از بخش 100 به بعد) در این مجموعه ارائه شده است.