طبق آمار سازمان جهانی بهداشت در سال 1999 چهل میلیون کودک صفر تا چهار ساله در سراسر جهان در معرفی انواع کودک آزاریها قرار گرفته اند . کودک آزاری(child abuse) رفتاری است که در آن کودک مورد انواع آزارهای جسمی ، جنسی ، بی توجهی و سوء استفاده های عاطفی قرار می گیرد . کودک آزاری آسیب اجتماعی است و به عنوان یکی از اولویتهای مسائل اجتماعی و بهداشتی درمانی در کشورهای مختلف جهان مطرح است . آمارهای مختلف حتی در کشورهای پیشرفته بیشتر تخمینی است و موارد واقعی همیشه بیشتر از آمارهای رسمی است زیرا کودک آزاری از هر نوع (جسمی، جنسی، بی توجهی و غفلت عاطفی) در جوامع مختلف مذموم است و در بسیاری از کشورها جرم تلقی شده و برای مرتکب آن عواقب قانونی وجود دارد .
تعریف کودک
کودک به کسی اتلاق می شود که کمتر از هجده سال سن داشته باشد . این تعریف با عنایت به تناقضهای موجود در قوانین و مقررات ایران در مورد سن طفل و فرد بالغ انتخاب شده است . خاطر نشان می سازد که در قوانین جاری سن تکلیف برای دختران 9 سال تمام و برای پسران 15 سال تمام می باشد . از سوی دیگر ، حداقل سن برای شرکت در فعالیتهای سیاسی – اجتماعی از جمله رای دادن شانزده سال در نظر گرفته شده است.
تعریف کودک آزاری
کودک آزاری طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی عبارت است از :
آسیب یا تهدید سلامت جسم و روان و یا سعادت و رفاه و بهزیستی کودک به دست والدین یا افرادی که نسبت به او مسئول هستند (آقابیگلولی،14:1380)
اما در اصطلاح متخصصین امر ، هر گونه آسیب جسمی یا روانی و سوء استفاده جنسی یا بهره کشی و عدم رسیدگی به نیازهای اساسی افراد زیر 18 سال توسط افراد دیگر ، کودک آزاری تلقی می شود . اگرچه در این تعریف تلاش شده تا همه وجوه و ابعاد آزار کودکان توضیح داده شده شود اما در هر حال بسیاری از مفاهیم مندرج در آن ، ممکن است در بین صاحب نظران اختلاف برانگیز باشد. در واقع ، تعاریف متعددی از آزار و خشونت با توجه به اهداف و کاربردهای متنوع آن ارائه شده است . چنانچه انجمن روانپزشکی آمریکا در چهارمین دفترچه راهنمای تشخیص و آماری اختلالات روانی(1994) در فصلی تحت عنوان سایر شرایطی که ممکن است مورد توجه بالینی قرار گیرد کودک آزاری را مشتمل بر آزار جسمی و جنسی ، بی توجهی به کودک آزار عاطفی می داند( مدنی 20:1383) .
در هر حال ، کودک آزاری طیف وسیعی از رفتارهای آسیب رسان ، از قبیل عدم برآوردن نیازهای اولیه کودک ، غفلت از مراقبت های بهداشتی ، فقدان رشد کافی ، تنبیه و بد رفتاری فیزیکی ، سوء استفاده جنسی و سوء رفتار هیجانی و آزار روانی را شامل
می شود (موسوی بجنوردی ،41:1386)