روشهای تولید پارچه
روش های تولید پارچه عبارتند از:
1- بافندگی کلاسیک (Wearing)
2- بافندگی حلقوی پودی (Weft Knitting)
3- بافندگی حلقوی تاری (Warp Knitting)
4- روش های بدون بافت (Nonworen)
(از بالا به پایین سرعت تولید افزایش می یابد).
در بافندگی کلاسیک که بیشترین سهم از میزان تولید پارچه را در دنیا دارد از 2 دسته نخهای تاروپود استفاده می شود که با درگیر کردن آنها با یکدیگر در ماشین بافندگی پارچه تولید می گردد.
با توجه به قدمتی که این سیستم تولیدی دارد گستردگی کارخانجات دارا ی این سیستم بیشتر از بقیه سیستم های تولید پارچه بوده و افراد شاغل در این بخش نیز بیشتر از سایر روشهای گفته شده می باشد.
در ایران نیز کارخانجات متعددی در این بخش فعالیت دارند و قدیمی ترین کاخانجات احداث شده در صنعت نساجی ایران نیز در این بخش بوده اند.
به عملیات بافتن یک پود در پارچه اصطلاحاً سیکل بافندگی گویند. یک سیکل بافندگی از بخش های زیر تشکیل شده:
1- تشکیل دهنه shed formation
2- پود گذاریpick insertion) ) picking
3- دفتین زدن Baiting up
4- باز شدن نخ تار let of motion
5- پیچیدن پارچهcloth winding
در فرایند تشکیل دهنه نخهای تار به دو دسته تقسیم شده و به کمک حرکت وردها زاویه ای بین آنها ایجاد می شود که اصطلاحاً به آن دهنه گویند در فرایند پودگذاری نخ پود بوسیله پود برکه می تواند از نوع ماکو، پروژکتابل را پیر، جت آب، جت هوا و … باشد به داخل دهنه هدایت می شود. پس از این مرحله نخ پود به لبه پارچه رسانده می شود که این کار با حرکت رو به جلو شانه انجام می گیرد و اصطلاحاً به آن دفتین زدن می گویند.