دستگاه تلویزیون در لغت به معنی دور نشان یا نماینگر اجسام دور می باشد . اما آنچه امروزه در اصطلاح عمومی تلویزیون نامیده می شود عبارت است از :
انتقال پیوسته تمام معلوما ت قابل رویت یک میدان دید توسط امواج الکترومغناطیسی از یک نقطه به محل دیگر به نحوی که تمام تغییرات طبیعی این میدان دید،حرکات، تغییرات ، روشنایی و تاریکی، از دور با احساس همزمانی و پیوستگی قابل تعقیب باشد .
ولی در واقع تلویزیون هنگامی حقیقی است که دیدگان یامسلح شدن به نوعی وسلیه اپیتیک بتواند با انتخاب شخصی و بدون هیچ وسیله کمکی دیگر شیئی را از دور رویت و آنرا در نظر بگیرد . سیستم های رادار ، که در آنها از نعکاس امواج میلیمتری متمرکز تصویر نور دور بوجود می آید ، می توانند به عنوان یک نوع تقرییب نسبی تلویزیون در نظر گرفته شود .
ما در روی صفحه تصویر یک گیرنده تلویزیون می توانیم فقط آن چیزی را از دور ببینیم که در آن محل از دوربین تلویزیون گرفته شده و توسط فرستنده انتقال داده می شود . فاصله ممکن بین فرستنده وگیرنده با شرایطی که برای واضح بودن تصویر قائل می شویم و نیز توسط حدود طبیعی انتشار امواج الکترومغناطیسی تعیین می شود .