چرا نماز بخوانیم ؟
(1)
گر چه نماز در منظر بسیاری از عاملین و ناظرین ،تصویری جز یک عمل تعبدی و مورد هدف زهاد ورهبانها ندارد که صرفاً برای نمایش خضوع و کرنش در ارتباط با خالق ایفای نقش میکند ،اما بررسی آداب ،شرائط ، مضامین و هویت این عبادت بزرگ ، ضمن تأیید آن به عنوان یک امر تعبدی ، آنرا عاملی مهم برای اصلاح نفس انسانها و کنترل نظامات عمومی جامعه معرفی می کند .
اصولاً هر عبادت و اطاعتی که انسانها بر حسب تکلیف بجای می آورند ،با نظر به استغناء ذات اقدس باری تعالی نمی تواند کمترین سود و خیری را متوجه ذات ربوبیت گرداند یا متضمن فخر و مباهات یا ارضاء خواسته ای در مبداء لایزال باشد همانگونه که :
گر جمله کائنات کافر گردند بر دامن کبریاش ننشیند گرد
پس او که بهره ای نمی برد ،او که نیازی ندارد ،او که عظمت مطلق است وهمه عالم در برابر او تکویناً سر تعظیم دارند ،چرا گونه هائی از خضوع و کرنش را به عنوان واجب بر انسان ، تشریع نموده است ؟! او که می تواند از منبع خزائن بی پایان و کاستی ناپذیر خود همه را روزی دهد و انعام مضاعف بخشد چرا انسان علاقه مند به دنیا و وابسته را مأمور به واگذاری بخشی از مال محدود خود می کند . او از این الزامات چه هدفی را دنبال می کند؟!
شکر منعم واطاعت از ولی نعمت امری اخلاقی ، عاطفی وانسانی است بلکه حیوانات نیز در خور شعور واستعداد خود ،از انجام این واجب فروگذار نمی کنند اما آیا این شکر وسپاس در ارتباط با منعمی همچون خداوند رب العالمین به همان صفتی است که در مورد انسان نیازمند و محتاج از حیث روانی ومادی است؟! انسانی که همواره با چشم امید عطا می کند یا لااقل سپاس در روح او اثر تشویقی یا ارضائی دارد ؟
پروردگار عزت از این نواقص مبراست سُبحانَ ربَّک ربّ العزه عمّا یَصفون
این چه قضاوتی است ما لَکم کَیفَ تَحکُمُون
باید سود این سپاس به خود انسان برگردد وَ مَن شَکَرَ فَاِنّما یَشکُرُ لِنَفسه .
نگرش اینگونه به نماز آنرا به عنوان عملی دشوار می نماید و بریدن از مشاغل دنیائی را (که برای انسان ودر ارتباط با پیشرفت اوست ) بهنگام اقامه نماز مشکل می سازد .