TCP/IP چیست ؟
TCP/IP مجموعه ای از پروتکل ها است که ارتباط بین سرورها و ترمینال ها را که به شبکه های متفاوتی مربوط شده اند , تسهیل می کند.
TCP : Transport Control Protocol
IP : Internet Protocol
TCP/IP , stack یا مجموعه ای از پروتکل های گوناگون است . پروتکل اساسا فرمان ها یا دستور العمل هائی است که به واسطه ان دو کامپیوتر از طریق یک شبکه محلی یا اینترنت می توانند به تبادل داده ها و منابع بپردازند. به TCP/IP مجموعه پروتکل ها نیز می گویند که شامل پروتکل های گوناگونی است ولی TCP و IP از تمام مجموعه پروتکل ها معروف ترند ,که این خانواده را مجموعه TCP/IP گویند .
TCP/IP شامل لایه های مختلفی می باشد که هر لایه از جهت انتقال اطلاعات به دنبال دیگریست . و اطلاعات از یک لایه به لایه دیگر منتقل می شود. TCP/IP نه تنها به انتقال اطلاعات کمک می کند بلکه مشکلات بسیاری را که بر سر راه انتقال اطلاعات است را بر طرف می کند . دو اشکال عمده بر سر راه انتقال اطلاعات وجود دارد که عبارتند از
1. خراب شدن اطلاعات : اطلاعات به مقصد رسیده اما کاملا خراب است .
2. از دست دادن اطلاعات : بسته هائی که حاوی اطلاعات هستند به مقصد نرسیده و گم می شوند .
TCP/IP این اشکالات را پیش بینی کرده و ابزارهای ممکن برای تصحیح و جلوگیری از وقوع انها را دارا می باشد .
IP و INTERNET (تاریخچه ای مختصر):
TCP/IP در زمان ایجاد شبکه ARPANET توسعه یافت و بعنوان مجموعه ای از پروتکلها شناخته شده و معرفی شد.
درسال 1969 در ایالات متحده امریکا، نمایندگی هیات دولت(DARPA) پروژه ی شبکه یاآزمایشی براساس packet switching ، آغاز کرد.
Packet switching یا پیام رسانی، تکنیکی برای تحویل پیام هاست که در آ ن بسته ها با استفاده از ایستگاههای موجود در شبکه کامپیوتری از طریق بهترین مسیر قابل دسترسی در بین مبدا و مقصد ارسال میشوند. شبکه های packet switching، اطلاعات را در واحدهای کوچک مدیریت می کنند یعنی پیامها را پیش از ارسا ل به چند ین بسته تجزیه می کنند. اگرچه بسته ها ممکن است مسیرهای مختلف را طی کنند و بطور متوالی یا همزمان نرسند، اما کامپیوتر دریافت کننده می تواند آنها را مجددا به همان پیام اولیه تبد یل نماید. این گونه شبکه ها سریع و کارآمد می باشند. این شبکه ها برای مدیریت ترافیک و تجزیه و بازگرداندن بسته ها به حا لت اول به کامپیوترها و نرم افزارهایی با هوشمندی لازم جهت کنترل تحویل پیام ها نیاز دارند. ا ینترنت یک نمونه از این شبکه هاست.
شبکه آزمایشی مذکور که ARPANET نامیده شد ، با هدف مطالعه فن آوری های در زمینه ارتباطات , مستقل ا ز نیروی تجارت، ایجاد شد. تعداد زیادی ا ز تکنیک های ارتباطاتی از طریق مودم ها (modems) به همان زمان بر می گردد.
در سال 1975 شبکه بطور رسمی از مرحله آزمایشی وا رد مرحله اجرایی می شود. گسترش و پیشرفت ARPANET متوقف نشد در نتیجه مسائل پایه ای پروتکل های TCP/IP در این زمان توسعه یافتند. بنابراین بعد ا ز ARPANET ، مرحله ی اجرایی آغاز شد. در ژانویه 1978، جان پاستل (John Postel) IP را تعریف کرد و IP در1981، بصورت یک استاندارد در RFC791درآمد.
در 1983 پروتکلهای TCP/IP مانند یک استاندارد نظامی ، پذیرفته شدند و تمام وسایل مرتبط با شبکه، شروع به استفاده ا ز آ ن کردند. برای تسهیل شرایط در برابر ا ین تغییر،DARPA که سرنام Defense Advanced Research Projects می باشد،ا ز دانشگاه Berkeley ، خواست تا ا ین پروتکل ها را درنسخه BSD ی UNIX شان اجرا کنند. بدین گونه پیوند بین UNIX و پروتکلهای TCP/IP شروع شد. همکاری دانشگاه Berkeley ، بخصوص در مرحله نظریه (مفهوم سوکتها یا حفره ها)با امکانات مشابه نظیر آنچه که در حال حاضر تحت پوششUNIX است ، کمک بزرگی بود. در این زمان کلمه «Internet» با حرف بزرگ «I» برای نشان دادن اتصال داخلی شبکه ها به وجود آمد.
موفقیت این فن آوری بسیار مهم است و پیشرفت قابل ملاحظه ای را با بت حامیان مختلف برمی انگیزد ، بخصوص در بنیاد علمی بین المللی که سود زیادی برای تحقیقات علمی در نظر گرفتند و این راهی برای مرتبط ساختن محققان شد.
بعد از سال 1990 ، ARPANET دیگر مطرح نبود ، بلکه Internet مطرح بود که نشان دهنده فضایی از ارتباطات است که بسیار گسترده می باشدوصدها هزار سایت از طریق آ ن با هم مرتبطند. بعد از سال 1994 ، اینترنت وارد تجارت شد و حضور آ ن بخصوص در سال 1991 توسط ابزار جدیدی بنام شبکه جهان گستر “World Wide Web” یا “Popular Web”و رابط ها و نرم افزارهایش ، مطرح شد. بعد از 1995 برای نشان دادن محبوبیت رو به گسترش آ ن، در خواستهایی که در نتیجه معا مله های سود آور می شد ،پروتکل، راه را برای گسترش گشود و نسخه جدیدversion6(IPNg) در مرحله گسترش تجربی تعریف شد.
پروتکل هایی که با TCP/IP نشان داده شدند ، بر LAN(Local Area Network) غلبه کردند زیرا استفاده از پروتکل های In-House در محیط خارجی ، آ سا نتر است.
برای کاربرها ، دسترسی به ا ینترنت ، با به کارگیری برنامه های ویژه و تخصصی ، ممکن شده و
آن قدر آسان که هربخشی از این برنامه ها می توا نند بدون آگاهی از قسمت های دیگر ، کار کنند.
تنها ، شبکه های برنامه نویسان برنامه های کاربردی و مدیران سیستم ها نیاز به دانستن رمز های این برنامه های کاربردی دارند.
معروفترین سرویس های شبکه ها عبارتند ا ز:
- پست الکترونیکی که ا ین امکان را فراهم می کند کاربرا ن از طریق رد و بدل کردن پیغام ها با هم مرتبط شوند.
- دهها هزا ر مجموعه مباحثاتی(news)
- تبادل فا یل بین ماشین ها( ftp و مشتقا ت آ ن مانند fetch یا wget )
- برقرا ری ا رتباط ا ز راه دور که به کاربر ا ین امکان را می دهد تا به یک سا یت دور ( از نظر فاصله مکانی و زمانی) متصل شود.
- پیشخدمت های محاوره ای که نامهای قدیمی آ نها : archie,gopher,Veronica,wais… بوده و ا ز ا ین به بعد ، آ نها با آ مدن WEB(protocol HTTP) ، منسوخ می شوند.
- در آ خر ، حفظ رادیو ، هما یش ویدیویی ، حقیقت مجازی با vrml و CAT که سرنام(Computer-Aided Testing) ا ست.