دانلود مقاله ساختار شبکه سوییچ نرم افزاری

ساختارشبکه سوییچ نرم افزاری
شبکه سوییچ نرم افزاری مانند شبکه PSTN شامل اجزای اصلی شبکه دسترسی (Access)، سوئیچ وشبکه ارتباطی است.
1- شبکه دسترسی
شبکه دسترسی درحقیقت نقطه اتصال کاربران درشبکه است ووسیع ترین وپرهزینه ترین بخش شبکه را دربرمی گیرد. این بخش امکان تبدیل فرمت داده (صوت، دورنگاریا داده) وپروتکل‌های لازم برای اتصال به شبکه را فراهم می‌آورد. این بخش درشبکه سوییچ نرم افزاری، درواره ی رسانه (MG) نامیده می‌شود.
2- بخش سوئیچینگ
بخش سوئیچینگ درحقیقت بخشی است که واژه سوییچ نرم افزاری به آن اطلاق می‌شود وتمامی یا بخش عمده ای از هوشمندی شبکه را تشکیل می‌دهد. سوییچ نرمی افزاری عمل کنترل مکالمه را چه بصورت نقطه به نقطه از طریق پروتکل هایی مثل SIP و H323 ویا از طریق MG فراهم می‌آورد. بخش سوئیچینگ معمولاً عناصرMGCP، درواره ی سیگنال دهی (SG)، سرویس دهنده رسانه (MS) وسرویس دهنده کاربرد (AS) را دربرمی گیرد.
MGCP درحقیقت بخش اصلی سامانه است که کنترل مکالمه وخدمات را انجام می‌دهد. SG آلمانی از شبکه است که امکان اتصال شبکه سوییچ نرم افزاری را با شبکه SS7 وشبکه IN را فراهم می‌آورد.
سرویس دهنده کاربردوظیفه ارائه انواع خدمات را مانند خدمات شبکه IN فراهم می‌آورد. سرویس دهنده رسانه وظیفه پخش وضبط صدا وپیغام وپخش بوق وجمع آوری DTMF را برای ارتباط با کاربردارد.
3- شبکه ارتباطی
شبکه ارتباطی درفناوری سوییچ نرم افزاری یک شبکه IP است اما برای ایجاد کیفیت خدمات مناسب پروتکلهای مختلفی بکارگرفته می‌شود. مهمترین پروتکل هایی که به عنوان مبنای دیگرپروتکل ها بکارگرفته می‌شود پروتکل RTP است. RTP یک پروتکل برمبنای UDP است که عدم از دست رفتن بسته‌های داده وترتیب دریافت آنهارا تضمین می‌کند.
مدیریت یک شبکه سوییچ نرم افزاری از طریق آلمانی بنام سامانه مدیریت شبکه (NMS) انجام می‌شود. NMS امکان شکل دهی وپایشگری عناصرشبکه را ازطریق شبکه IP فراهم می‌آورد.
بطورکلی فناوری سوییچ نرم افزاری با امکان ارائه انواع خدماتهای متنوع رفته رفته جایگاه خودرا به عنوان نسل بعدی شبکه‌های تلفنی وداده بدست می‌آورد وبنظرمی رسد درهرحال دیریا زود حرکت به سمت فناوری سوییچ نرم افزاری گزیرناپذیراست.
درمورددوسؤال آخریعنی سطح هزینه فناوری سوییچ نرم افزاری ومناسب بودن یا نبودن آن برای استفاده درایران باید گفت که این دومورد مستقل از یکدیگرنیستند ودرواقع چون سوییچ نرم افزاری ماهیت نرم افزاری دارد وباید بتواند با سخت افزارهای استاندارد ساخته شده توسط تولید کنندگان مختلف کارنماید، از نظرسطح فناوری ساخت برای کشورهایی مثل ایران بسیارمناسب است. ازطرف دیگربا فراوان شدن وارزان شدن فیبرهای نوری امکان ارتباط نوری درشهرها وشهرک ها تازه تأسیس ویا روستاهایی که تا کنون امکانات مخابراتی نداشته اند، سهل وآسان گردیده است. لذا به نظرمی رسد کشورهایی مثل ایران گزینه مناسبی باشند تا با شروع از نواحی مذکور، خدمات تلفنی را به صورت VOIP ارائه داد.
این طرح علاوه برفراهم کردن ارتباطات تلفنی امکان استفاده از شبکه جهانی اینترنت وهمینطورکانالهای تلویزیونی کابلی را برای آن ناحیه فراهم می‌کند.
مقدمه:
شبکه‌های مخابراتی جهت انتقال سیگنالهای مخابراتی از یک نقطه به نقطه دیگرمی باشند. اجزا اصلی یک شبکه نودها یا مراکز سوئیچ ولینکهای انتقال می‌باشند. پیچیدگی یک شبکه تابعی از حجم ترافیک مخابراتی منتقل شده، تعداد نودها وتعداد لینکها می‌باشد اما یک شبکه تلفنی تسهیلاتی را برای مخابرات صوتی فراهم می‌کند. چنین ارتباطی با شبکه‌های کوچک محلی صدسال پیش آغاز گردید. با پیشرفتهای بوجود آمده تغییرات بسیارزیادی دراین شبکه ها ایجاد گردید. هدف از این دوره آشنایی مقدماتی با اصول سوئیچینگ می‌باشد.
شبکه‌های مخابراتی را درحالت کلی می‌توان بصورت زیردسته بندی نمود:
1- شبکه (public switching telephone network) PSTN
2- شبکه (public lan mobile network) PLMN
3- شبکه (TV broadcasting network) TVN
4- شبکه (public data network) PDN
5- شبکه (Cable video network) CVN
شبکه‌های مخابراتی Telecommunication network:
شبکه‌های مخابراتی برای انتقال سیگنالهای مخابراتی از یک نقطه به نقطه دیگربکارمی روند واجزاء اصلی آن شامل:
- شبکه دسترسی access
- شبکه سوئیچ
- شبکه انتقال
می باشد.
مفهوم سوئیچ
طبق توصیه نامه اتحادیه جهانی مخابرات کتاب آبی سال 1988 و ITUT سوئیچ برآوردن درخواستهای ارتباطی کاربران از طریق برقرارکردن هرورودی به هرخروجی مطلوب از میان تعداد زیادی ورودی وخروجی‌های سیستم برقرارکننده ارتباط به منظورانتقال پیام درمدت مورد نظرگفته می‌شود. (شکل 1-1)
شکل 1-1
ضرورت احداث مراکز سوئیچ
درشکل 1-2 چگونگی ارتباط چهارمشترک را بدون شبکه سوئیچینگ نشان می‌دهد. همانطورکه از شکل مشخص است برای ارتباط تمامی مشترکین با هم نیاز به 6 کابل ارتباطی مجزا می‌باشد. با یک محاسبه ساده به این نتیجه می‌رسیم که برای n مشترک نیازمند کابل ارتباطی می‌باشیم که این امربا افزایش مشترکین مقرون به صرفه نیست ومشکلات متعددی دارد.