عقیده غالب این است که در دراز مدت (فراتر از آینده) ، انواع انرژی خورشیدی ، پتانسیل فنی لازم برای برآوردن قسمتهای اعظم احتیاجات انرژی جهان را دارد. اما سهم انرژی خورشیدی و دیگر انواع تجدید پذیر ، در کوتاه مدت بسیار کم خواهد بود. انواع انرژی تجدید پذیر عبارتند از: انرژی خورشیدی ، انرژی باد ، انرژی زمین گرمایی ، انرژی بیوماس نوین ، اقیانوسها و پتانسیل آبی کوچک. این منابع انرژی تجدید پذیر ، بایستی در طی عمر اقتصادی سیستمهای فعلی انرژی معمول گردند.
با اینحال ، برای تست موفقیت در تولید ، دسترس پذیری بیشتر به منابع انرژی تجدید پذیر ضرورت دارد. به دلیل شرشت تناوبی و غیردائمی این منابع انرژی (خصوصا خورشیدی و بادی) باید سیستمهای ذخیره کننده برق گسترش یابد و پتانسیل بیشتری از انژیهای تجدید پذیر بدست آید.
مشکلات پیرامون استفاده از منابع انرژی تجدید پذیر
انرژی بیوماس مدرن
با خطر از بین رفتن تنوع زیستی مواجه است. همچنین این منبع با انتشار و نشت مواد آلوده کننده در حد غیر قابل قبول ، با فقدان شقوق دیگر تولید و اثرات بعدی مواجه است.
انرژی جزر و مد
با خطر از بین رفتن زیستگاههای ساحلی همراه است، که می‌تواند اثرات گوناگونی بر بی‌مهرگان ، مهاجرت و اقامت پرندگان ، ماهیها یا دریانوردی و لجن سازی داشته باشند.
انرژی گرمایی اقیانوسها
اثرات ناشناخته تغییرات گرادیان حرارتی ، می‌تواند پی آمدهای وسیعی اعم از اکولوژی و آب و هوایی داشته باشد.