1- ویژگیهای تکنیکی پرش با نیزه
2- قوانین پرش با نیزه
3- مراحل آمو زش پرش با نیزه
ویژگى‌هاى تکنیکى تکنیک پرش با نیزه مراحل کامل
تکنیک پرش با نیزه، به مراحل زیر تقسیم مى‌شود:
دورخیز و کاشتن نیزه، جهش، جمع‌شدن به عقب و کشش/چرخش، عبور از مانع و فرود.
- یک دورخیز سریع موجب گرفتن نیزه پرش از ارتفاع بالا و استفاده از نیزه‌هاى غیرقابل انعطاف مى‌شود. ترکیب دورخیز و کاشتن صحیح و مناسب، شرط اصلى براى یک پرش موفقیت‌آمیز است.
- - در خلال عمل جهش و خم‌کردن نیزه پرش مى‌باید حداکثر انرژى به نیزهٔ پرش منتقل شود.
- - در خلال جمع‌شدن به عقب، کشش و چرخش، به‌قدر ممکن، انرژى ذخیره‌شده را انتقال مجدد دهید که این‌کار به اعمال عضلات فعال نیز کمک مى‌شود.
ویژگى‌هاى تکنیکى وضعیت گرفتن و حمل نیزه پرش
هدف: به‌حداقل رساندن اختلال در مرحلهٔ دورخیز و آماده‌شدن براى کاشتن نیزه به‌طور مؤثر
- دست راست نزدیک به لگن راست در حالى‌که دست چپ به‌اندازهٔ عرض شانه از آن فاصله دارد قرار مى‌گیرد.
- - هر دو دست خم مى‌باشند.
- - آرنج دست چپ به‌طرف پهلو قرار مى‌گیرد.
- - بالاتنه در یک وضعیت راست قرار مى‌گیرد. (تصویر وضعیت گرفتن و حمل نیزه پرش(
وضعیت گرفتن و حمل نیزه پرش
ویژگى‌هاى تکنیکى کاشتن نیزه پرش
هدف: آماده‌شدن براى جهش و به‌حداقل رسیدن کاهش سرعت.
- نیزه باید به‌تدریج و به‌آرامى که در ۳/۱ آخر دورخیز پائین آورده شود.
- - کاشتن نیزه یک گام مانده به آخر، با تماس پاى چش و با هُل‌‌دادن نیزه به جلو شروع مى‌شود.
- - بازوى راست به‌سرعت بالا آورده شود و با تماس پاى راست با زمین، دست نزدیک به سر هُل داده شود.
- - بدن در وضعیت راست در حالى‌که شانه‌ها در وضعیت قدامى (جلوئی) قرار دارند نگه داشته شود. (تصویر کاشتن نیزه پرش(
کاشتن نیزه پرش
ویژگى‌هاى تکنیکى جهش
هدف: انتقال حداکثر انرژى به نیزهٔ پرش
- کاشتن پا باید فعال و با تمام کف پا روى زمین باشد.
- - بدن و بازوى دست راست کاملاً کشیده شوند.
- - دست بالائى (راست) مستقیماً بالاى پاى جهش (چپ) قرار گیرد.
- - پاى آزاد خم شود و به‌طور فعال به‌طرف جلو تاب داده شود. (تصویر جهش)
جهش
ویژگى‌هاى تکنیکى خم‌کردن نیزه پرش
هدف: انتقال حداکثر انرژى به نیزهٔ پرش
- وضعیت جهش ”نگه‌داشته“ شود.
- - از یک حرکت آونگى طولانى استفاده شود.
- - بازوى دست چپ به‌طرف جلو و بالا فشار وارد آورد.
- - بازوى دست راست کاملاً کشیده باشد. (تصویر خم‌کردن نیزه پرش)
خم‌کردن نیزه پرش
ویژگى‌هاى تکنیکى جمع‌شدن به عقب
هدف: دستیابى به حداکثر خمش نیزهٔ پرش یعنى ذخیره‌کردن انرژى
- در طى جمع‌شدن به عقب هر دو پا خمیده و به‌طرف سینه کشیده شود.
- - هر دو دست (بازو) کاملاً کشیده باشند.
- - پشت ورزشکار تقریباً موازى با زمین قرار گیرد. (تصویر جمع‌شدن به عقب)
جمع‌شدن به عقب
ویژگى‌هاى تکنیکى کشش و چرخش
هدف: استفاده از انرژى ذخیره‌شده در نیزهٔ پرش
- حرکت بدن از شکل ”L“ به‌شکل ”I“ تغییر وضعیت دهد.
- - بازوى دست راست کشیده باشد.
- - لگن‌ها را از نزدیک نیزهٔ عبور داده، پاها را موازى با نیزه نگه دارید.
- - چرخش با کشیدن هر دو بازو شروع مى‌شود.
- - شکم به‌طرف مانع مى‌چرخد. (تصویر کشش و چرخش)
کشش و چرخش
ویژگى‌هاى تکنیکى عبور از مانع
هدف: کسب حداکثر ارتفاع بعد از رها کردن نیزهٔ پرش
- با دست راست نیزه را فشار داده، از آن دور شوید.
- - از مانع قوسى‌شکل (الف) یا خم‌شدن (ب) عبور کنید.
- - با عبور از مانع، لگن را کشیده نگه دارید.
- - به پشت فرود آئید. (تصویر عبور از مانع)
عبور از مانع
قوانین پرش با نیزه
محل فرود
محل فرود مربعى به اضلاع ۵ متر است. محل فرود باید با مواد بسیار نرم با ضخامت مناسب پوشانده شود. توصیه مى‌شود براى این منظور، حتى‌الامکان از تشک‌هاى ابرى مناسب استفاده گردد. البته در مراحل مقدماتى آموزش مى‌توان از مخلوط ماسهٔ نرم و خاک‌اره براى ساختن محل فرود استفاده کرد. در این‌صورت این مخلوط باید به‌دقت پهن شده باشد و سطح آن به‌وسیلهٔ پارچهٔ مناسبى پوشانده شود تا از وارد آمدنِ صدمات احتمالى به ورزشکار جلوگیرى کند. در مراحل پیشرفته حتماً باید از تشک‌هاى ابرى مخصوص استفاده شود. معمولاً ضخامت این تشک‌ها براى مدارس ۶۰ سانتى‌متر و در سطوح بین‌المللى ۹۰ سانتى‌متر است تا مشکلات برخورد ورزشکار با کف زمین یا لغزیدن از کناره‌هاى تشک پیش نیاید. تشک‌ها باید به فاصلهٔ ۱۰ تا ۱۵ سانتى‌متر از ”جعبهٔ پرش“ قرار داده شوند. تشک‌هاى اطراف ”جعبه پرش“ قرار داده شوند. این شیب حدود ۳۰ درجه است که از لبه‌هاى شیب‌دار باشند. این شیب حدود ۳۰ درجه است که از لبه‌هاى کنارى ”جعبه پرش“ شروع مى‌شود و سپس با بقیه قسمت‌هاى محل فرود هم‌سطح مى‌گردد.