فوتبال در اصل بازی ساده ای است و به همین دلیل بسیاری از فرهنگ ها بر این باورند که این ورزش را ایجاد کرده اند.
فوتبال در اصل بازی ساده ای است و به همین دلیل بسیاری از فرهنگ ها بر این باورند که این ورزش را ایجاد کرده اند.
بسیاری از بازی ها و مسابقاتی که به صورت تیمی انجام می شود، با توپ همراه است و در آن درگیری و کشمکش وجود دارد. اینگونه بازی ها فراتر از یک فرهنگ خاص است و در کل جهان انتشار می یابد. برخی اجازه می دهند بازیکنان توپ را حمل و یا به آن ضربه بزنند، درحالی که برخی دیگر با خشونت تمام سعی در تصاحب توپ دارند. منشأ و مبدأ فوتبال در دنیای مدرن به انگلستان بازمی گردد. در این کشور هنگام تعطیلات مردان جوان از روستاهای رقیب مقابل یکدیگر به میدان می رفتند و سعی می کردند با حمل توپ، آن را به نقطه ای معین و یا گل برسانند.
این رقابت های ناهنجار که با شرکت هزاران بازیکن انجام می شد، هیچ قانون و مقرراتی نداشت و در نتیجه خسارات زیادی به روستاها و دارایی هایشان وارد می کرد و بازیکنان زیادی مصدوم و مجروح می شدند.به مرور زمان از سوی پسربچه های مدارس انگلستان توپ های جدیدی ساخته شد. هر مدرسه ای قانون و مقررات خاص خود را داشت. هنگامی که تیم ها مقابل یکدیگر بازی می کردند، باید مقررات مخصوص به آن بازی را رعایت می نمودند. در سال ۱۸۴۸ نمایندگانی از مدارس مختلف در کمبریج گرد هم آمدند تا قانون یکپارچه ای را تعریف کنند و چندین گردهمایی دیگر نیز تشکیل شد.
چنین نشست هایی در ۲ دهه بعد باعث پایه گذاری فوتبال در دنیای مدرن شد. پس از آن فوتبال تقسیم شد؛ برخی فوتبال خشن را می پسندیدند که در آن توپ حمل می شد و این در حالی بود که برخی دیگر طرفدار فوتبال امروزی بودند.این ۲ بخش سرانجام از هم جدا شدند.
گروهی که طرفدار رفتار خشن بودند، راگبی را تأسیس کردند. باشگاه های فوتبال، سازمانی تشکیل دادند که در آن قوانین جامع و یکپارچه وضع شود و نام آن را اتحادیه فوتبال گذاشتند. پس از چندی این رقابت به نام اتحادیه فوتبال شناخته شد. امروزه اکثر مردم جهان این ورزش را فوتبال می نامند و تنها آمریکایی ها آن را به نام Soccer می شناسند که این نیز برگرفته از بخشی از کلمه اتحادیه است.بازی از بریتانیا تا سراسر جهان گسترش پیدا کرد.
در اواخر قرن نوزدهم لیگ های فوتبال در اروپا، آفریقا، جنوب و شمال آمریکا تأسیس شد. در سال ۱۹۰۴ اتحادیه بین المللی فوتبال (فیفا) برای سازماندهی رقابت های جهانی تأسیس شد. در آن زمان مهمترین رقابت، المپیک بود اما فیفا سعی داشت رقابتی مجزا ایجاد کند. این انتظار تا سال ۱۹۳۰ ادامه داشت. پس از آن اروگوئه به عنوان میزبان حاضر شد هزینه تیم های شرکت کننده در مسابقات را بپردازد.
اروگوئه توانست در ورزشگاه مونته ویدئو، ۴ بر ۲ آرژانتین را شکست دهد و نخستین قهرمان جام جهانی لقب بگیرد و پس از آن رقابت ها محبوبیت بالایی کسب کرد. طبق برآوردها در جام جهانی ،۲۰۰۲ به طور متوسط ۳۱۴ میلیون نفر مسابقات را از طریق تلویزیون تماشا کردند. در دیدار نیمه نهایی که بین برزیل و انگلستان برگزار شد، تلویزیون گلوبو برزیل ۲/۹۴ درصد بازار را در اختیار داشت.
این به معنای آن بود که تقریباً همه برزیل شاهد بازی تیمشان از تلویزیون بودند.حتی کسی که کوچکترین اطلاعی از فوتبال نداشته باشد، نام «پله» را شنیده است. این بازیکن ارزنده برزیلی، فوتبال را از باشگاه سانتوز آغاز کرد. او نام خود را پیش از آنکه از باشگاه به دست آورد، از حضور موفقش در رقابت های بین المللی کسب کرد. اوج بازی های پله به سال ۱۹۷۰ باز می گردد. وی با درخشش در جام جهانی توانست برزیل را به مقام قهرمانی برساند. طبق نظر بسیاری، جام جهانی ۱۹۷۰ بهترین حضور برزیل در جام های جهانی بوده است.
پله پس از به ثمر رساندن ۹۶ گل در لیگ فوتبال آمریکای شمالی، به فوتبال خود خاتمه داد. وی در آخرین سال های دوران بازیگری خود در «نیویورک کاسموس» حضور داشت. مهارت و شهرت او به تنهایی سبب شد فوتبال در ایالات متحده آمریکا محبوب تر شود.
تاریخچه فوتبال در جهان و ایران
وقتی قرار است نگاه گذرایی به تاریخ فوتبال بیندازیم، نمی‌توانیم از ذکر برخی مطالب بدیهی صرفنظر کنیم وگرنه چه کسی نمی‌داند این همان بازی است که میان دو گروه ۱۱نفره در زمینی مستطیل شکل انجام می‌شود.
تاریخ نگاران پیشینه توپ بازی با پا را در هزاره سوم پیش از میلاد مسیح در چین سراغ دارند. در سده‌های میانه، بازی‌های مشابهی با توپ در اروپا رایج بوده و رقابت‌هایی نیز میان تیم‌های محلی در انگلیس، فرانسه و ایتالیا انجام می‌شده است.
در آن زمان‌ها اهالی یک روستا می‌کوشیدند توپی را از دست اهالی روستای دیگری بگیرند و به بیرون از منطقه آنان بیندازند، اما آنچه ما امروز به عنوان فوتبال می‌شناسیم، در میانه‌های سده نوزدهم میلادی در مدرسه‌های انگلیسی پدید آمده است.
توپ بازی در این کشور چنان رایج شده بود که دست اندرکاران این ورزش به فکر ایجاد قواعد مشخصی برای آن افتادند. در حالی که در شهر راگبی، پرتاب توپ با دست مجاز شناخته شد و رفته رفته بازی راگبی را به وجود آورد، در مدارس شهر کمبریج توپ بازی تنها با پا مرسوم بود. در همین شهر بود که در سال ۱۸۴۸نخستین بار قاعده‌ها و روش بازی فوتبال، تدوین شد. قواعدی که تقریبا تا به امروز معتبر مانده‌اند: زمین بازی باید به طول ۱۱۰و عرض ۷۵متر باشد، درازای دروازه هفت متر و ۳۲سانتیمتر و بلندی آن دو متر و ۴۴سانتیمتر باشد و حتی توپ بازی که آن هم باید دورش ۶۸تا ۷۰سانتیمتر و وزنش ۴۱۰تا ۴۵۰گرم باشد.