درمان اعتیاد به کار گیری روشی برای تغییر دادن الگوی زندگی فرد آسیب دیده به سمت زندگی جدید و بدون آسیب است. برای درمان اعتیاد و تغییر الگوی زندگی ورزش و تغذیه نقش مهمی دارند. برای اینکه فرد آسیب دیده بتواند در برابر وسوسه هایی که او را به سمت استفاده از مواد مخدر سوق می دهد مقاومت کند باید یک رژیم غذایی دیگر را جایگزین رژیم غذایی سابق خود کند و در برابر وسوسه های غذ ایی سابق نیز مقاومت کند . همچنین با ورزش کردن کاهلی را از خود دور کند.
در درمان اعتیاد یکی از مهمترین شرایط در بهبودی بالا بردن میزان مسؤولیت پذیری می باشد. و فرد با افزایش دادن حس مواظبت از خود مسئولیت بدن خود را برعهده می گیرد. هر فردی دارای ویژه گیهای خاصی در بدن خود می باشد که منحصرا برای اوست و او را از افراد دیگر متمایز می کند. در ضمن این بدن با ارزشترین دارایی برای فرد محسوب می شود که برای او به میراث گذاشته شده است. پس هر فردی باید به خوبی بداند که در برابر بدنش مسئول است مخصوصا افرادی که درمدت زمانی مواد مخدر را وارد بدن خود کرده و به قسمت های مختلف جسم خود آسیب های فراوان رسانده است. با رژیم غذایی مناسب افراد معتادی که در حال درمان بیماری خود هستند می توانند روش سالم خوردن را آموزش ببینند. و با برنامه ورزشی مناسب قدرت و تحمل خود را در برابر وسوسه های مصرف مجدد بالا ببرند. اگر یک رژیم غذایی مناسب و ورزش در کنار یکدیگر و به همراه یک روش درمانی مناسب قرار گیرند باعث بهبودی بیشتر فرد آسیب دیده توسط مواد مخدر می شود.
مزیت های ورزش در درمان اعتیاد:
1.هوشیاری را بیشتر کرده و مغز فعالیت خود را بهتر انجام می دهد.2
.به زندگی بدون مواد عادت کرده و پس از مدتی
حاضر نیست جای آن را با موادمخدر عوض کند.3.بدن شخص به وزن نرمال و ایده آل می رسد.
4.علاقه به زندگی را که در اثر استفاده از مواد مخدر از دست داده دوباره تجربه می کند.
5.انرژی بدن دوباره بالا می رورد.
6.اعتماد به نفس از دست رفته دوباره برمی گردد.
7.تحمل فشارها و نگرانی های روحی آسان تر می شود.
8.از خطر ابتلا به بیماری های مختلف در آینده جلوگیری می شود.
همان طور که ذکر شد وابستگی به مواد مخدر به معنای عدم کنترل فرد بر چیزی است که به بدنش وارد می شود. رژیم غذایی افرادی که به مواد مخدروابسته شده است حتما دارای کمبودهایی می باشد و احتمالا بعضی از ویتامین های لازم و مواد معدنی به بدنشان نمی رسد. ممکن است فرد در غذاهای روزانه خود چربی، شکر ، نمک و کافئین زیاد بخورد ولی سبزیجات ، میوه های تازه و حبوبات در برنامه غذایی او جایی نداشته باشد. یا حتی ممکن است فرد غذا خوردن را فراموش کرده باشد و یا روزانه بسیار کم غذا بخورد.
زمانی که فرد استفاده از مواد مخدر را متوقف می کند و حاضر به ادامه استفاده از مواد نیست احتمالا شیوه تغذیه گذشته خود را تکرار می کند. با بررسی های انجام شده مشخص شده است که افرادی که در طول درمان ترک اعتیاد استفاده از شکر، نمک و کافئین را کنار گذاشته و در برابر وسوسه های استفاده از این مواد مقاومت می کنند خیلی راحتتر از افراد دیگر در برابر وسوسه های استفاده از مواد مخدر دوام می آورند. افراد برای رسیدن به هدف نهایی که سلامتی می باشد باید به تدریج آموزش ببینند که چگونه خوردن خود را کنترل کنند.
افراد در حال بهبودی یک تقویم روزانه برای خود تهیه می کنند و تمام غذاهایی را که در طول شبانه روز خورده اند در آن یادداشت می کنند این کار آنها را در کنترل خوردن کمک می کند و با بررسی تقویم روزانه خود در طول هفته متوجه خواهند شد که چه مواد غذایی را بیشتر از بقیه استفاده می کنند.
در این تقویم روزانه مکان هایی را که در آن غذا می خورند و اینکه در حین غذا خوردن مشغول چه کاری هستند را یادداشت می کنند مثلا در حین شام خوردن مشغول تماشای تلویزیون هستند. و از همه مهمتر اینکه در حین غذا خوردن چه احساسی به فرد دست می دهد باید ثبت گردد. اهمیت این موضوع اینجاست که ممکن است غذا خوردن در بعضی جاها و یا به همراه بعضی فعالیت ها و حتی احساسی که از خوردن به اینگونه افراد دست می دهد همواره از عادت های غذایی فرد باشد و با توجه به اینکه تهیه این تقویم به هدف ایجاد تغییر در برنامه غذایی روزانه می باشد لذا گاهی اوقات لازم است بعضی از مواد غذایی از برنامه غذایی حذف شود تا فرد بتواند تحمل خود را در برابر وسوسه های غذایی تقویت کند. بسیار دیده شده است افرادی که در حال ترک مواد مخدر هستند مواد غذایی را که در طول روز می خورند نادیده انگاشته و اکثرا احساس خستگی زیادی می کنند این افراد صبحانه یا ناهار خود را سر وقت نخورده و زمانی که فرصت دارند پرخوری می کنند و زمانی که خوشحال یا ناراحت هستند برای کاهش دادن فشار عاطفی بیشتر از حد معمول غذا می خورند در واقع غذا را به چشم مواد مخدر می بینند.
فرد بعد از اینکه تقویم غذایی را به مدت سه روز یادداشت کرد غذاهایی را که معمولا می خورد با غذاهایی که به وی توصیه شده است مقایسه کرده و متوجه می شود که چه تفاوتی بین آن دو وجود دارد.