ایستگاههای هواشناسی سینوپتیک
ساعت به ساعت و یا هر ساعت یک بار حدود بیست پارامتر جوی را دیده بانی می کنند و از طریق شبکه مخابراتی هواشناسی کشور به مرکز پیش بینی تهران ارسال می دارند ، از این نوع ایستگاهها در زمان انقلاب 50 ایستگاه ایجاد شده و در ابتدای سال 1364 به 90 ایستگاه ، ابتدای سال 1365 به 91 ایستگاه و در پایان سال 1365 به 114 و تا سال 1369 به 122 ایستگاه در سال 1377 بالغ بر 160 ایستگاه رسیده است .
ایستگاههای کاوش جوّ ( جوّ بالا )
که در هر شبانه روز دو مرتبه توسط بالنهایی که با گاز هیدروژن پر شده اند دستگاههایی به نام رادیو سوندرا به سطوح فوقانی جو حمل می کنند و مشخصات لایه های جو را دقیقه به دقیقه تا پایان عمل کاوش ( سوندینگ ) گزارش می کند . از این نوع ایستگاهها قبل از پیروزی انقلاب اسلامی 7 ایستگاه و سال 1364 تعداد 10 ایستگاه و امروز 11 ایستگاه در کشور مشغول کار هستند .
ایستگاههای تحقیقاتی کشاورزی
علاوه بر دیده بانیهای سینوپتیک یک سری دیده بانیهای فنولوژی و اندازه گیریهای بیومتری روی 17 محصول مهم کشور انجام می دهند و هم زمان یک سری مطالعه و تحقیق بر روی ارتباط عوامل جوّی با رشد محصولات مختلف در ایستگاه به عمل می آورند . از این نوع ایستگاهها قبل از انقلاب اسلامی 2 ایستگاه وجود داشته که امروزه تعداد آنها به 18 ایستگاه رسیده است .
ایستگاههای هواشناسی دریائی سینوپتیک
محلی که پس از انقلاب به مجموعاً 18 ایستگاه بر روی سکوها ، جزایر و بنادر جنوب کشور تاسیس شده است . این ایستگاهها در سواحل دریاها ، اقیانوسها و جزایر و کشتیها بصورت ثابت و متحرک قرار دارند . علاوه بر اطلاعات جوی ، اطلاعاتی در مورد دمای آب دریا ، طول امواج و سرعت امواج و غیره را اندازه گیری می کنند .
ایستگاههای اقلیم شناسی که فقط 3 نوبت در روز پارامترهای مهم جوّی را دیده بانی و در دفاتر مخصوص ثبت می کنند و از این نوع در حال حاضر 250 ایستگاه در کشور مشغول به کار هستند .
ایستگاههای باران سنجی
که آمار آنها مورد نیاز بیشتر مؤسسات و سازمانهای تحقیقاتی کشور را در زمینه کشاورزی و آبیاری فراهم می کند پس از انقلاب به علّت نیاز رشد بیشتری داشته اند و به طوری که تعداد کل ایستگاههای باران سنجی کشور ( مربوط به سازمان هواشناسی کشور ) تا کنون به حدود 1975 رسیده است .
ایستگاههای تشعشع سنجی
که میزان کل تشعشع خورشیدی را بصورت تشعشع کلی و تشعشع پراکنده و بازتاب زمینی اندازه و ثبت می کنند . تعداد این ایستگاهها در سال 1364 ،21 ایستگاه بوده که امروز به 25 ایستگاه رسیده است.
مراکز پیش بینی و اطلاعات جوی
مراکز مخابرات هواشناسی کشورهای مختلف همانگونه که اطلاعات کشور خود را به نقاط دیگر جهان ارسال می کنند اطلاعات کشورهای دیگر را نیز دریافت می کنند . این اطلاعات به مراکز پیش بینی فرستاده می شود ، در مراکز پیش بینی هواشناسی دی کُد می شود یعنی از حالت رمز خارج می شود و روی نقشه های جغرافیایی مخصوصی که برای همین منظور تهیه شده پلات می شود ، یعنی اطلاعات هر ایستگاهی در محل همان ایستگاه یادداشت می شود . سپس نقشه های تهیه شده آنالیز می شود ، خطوط هم مقدار روی آن رسم می گردد . مناطق کم فشار و پر فشار ، توده های مختلف هوا و جبهه های همراه با آنها و همچنین سمت و سرعت حرکت و تقویت و تضعیف سیستمها شناسایی می شود . پس از آن با استفاده از این نقشه ها و تصاویر ماهواره ای و مدلهای پیش بینی عددی که با استفاده از همین اطلاعات توسط کامپیوتر بدست می آید وضعیت جوی روزهای آینده پیش بینی می شود .
بعلت عدم شناسایی بعضی از عوامل که روی تقویت و تضعیف و حرکت سیستمهای جوی تاثیر می گذارد هنوز هیچیک از کشورهای جهان حتی کشورهای توسعه یافته با همه تجهیزات و تجهیزات پیشرفته نتوانسته اند صحت پیش بینی هوا را به صد در صد بر سانند .
یکی از عوامل مهمی که روی حرکت و فعالیت سیستمهای جوّی اثر می گذارد ناهمواریهای زمین و رشته کوهها می باشد . وجود سلسله جبال زاگرس و البرز در ایران تاثیر زیادی روی حرکت و فعالیت سیستمهای جوی دارد . بعنوان مثال پیش بینی وضع هوا برای کشوری مثل انگلستان که رشته کوه ندارد به مراتب آسانتر از ایران است .
پیش بینی هایی که به این نحو صادر می شود از طریق رسانه های گروهی و صدا و سیما در اختیار مردم قرار می گیرد پیش بینی های مخصوص برای فرودگاهها و مسیر پرواز هواپیماها و بنادر کشتیرانی صادر و در اختیار آنها قرار داده می شود . پیش بینی ها نیز تا سه روز آینده برای امور کشاورزی صادر می شود از این پیش بینی ها برای آبیاری ، سمپاشی ، برداشت محصول و غیره استفاده می شود .