تاریخچه زندگی :
دانیل لیبسکین در سال 1946 در شهر Postwar در لهستان به دنیا آمد و در سال 1965 به امریکا مهاجرت کرد و به یک شهروند امریکایی مبدل گشت.
چندی بعد به اسرائیل سفر کرد و به دنبال معماری رفت.
وی در زمینه معماری از خود علاقه بسیاری نشان داد و در سال 1970 از مدرسه معماری کوپریونیون در نیویورک در رشته معماری فارغ التحصیل شد و در سال 1972 در رشته تاریخ و فلسفه معماری فوق لیسانس خود را از دانشگاه (Essex) انگلستان دریافت کرد.
در سال 1982 لیبسکین برنده مسابقه طرح موزه یهودیان برلین شد که این موزه در سال 2001 افتتاح گردید. از جمله کارهای دانیل لیبسکین:
1- موزه جنگ امپراطوری در شمال منچستر انگلستان(July 2002)
2- گالری ارت لیر در اسپانیا (2003)
3- کافه تئأتر (2001) و ...
دانیل لیبسکیند آتیله معماری اش را در سال 1989 در بریلن تاسیس کرد وی در ابتدا برای مدتی به عنوان متخصص نظریه پردازی در ارتباط با حرکت دیکانستراکشن به عنوان علاقه شخصی اش در توسعه طراحی از طریق فلسفه و موسیقی مطرح بود . همین امر موجب تصمیم اخیر آکادمی هنر و ادبیات آمریکل جهت اعطای جایزه معماری به وی شد .
با به هم پیوستن آلمان شرقی و غربی و فراهم آمدن فرصت های ساخت و سازکار حرفه ای لیبسکیند در برلین آغاز شد و بر این اساس طراح های شهری که هدف آنها الحاق ساختار قدیمی شهر با پیشترفت توسعه اقتصادی در برلین بود جهت طراحی و اجرا به او واگذار شد . اولین طرح مهم ساخته شده توسط لیبسکیند ، توسعه موزه برلین به موزه « جویس » بود . او اخیرا با 2 طرح خود که یکی توسعه بویلرهاووس به موزه آلبرت و ویکتوریا در لندن پیگیری موزه جنگ در شمال منچستر بود ، توانست در مسابقات طراحی این دو طرح در بریتانیا جایزه اول را ببرد .
موزه یهودیان برلین :
در اکتبر 1999 موزه یهودیان برلین مقدم نزدیک به 15000 بازدید کننده را پذیرا شد . البته این رقم چندان چشمگیر نیست ، مگر آدم مطلع باشد که موزه مذکور تا یکسال دیگر هم رسما افتتاح نخواهد شد . در این ساختمان چیزی برای دیدن وجود ندارد ... به جز خود ساختمان .
محبوبیت نامعمول این موزه خالی ، بخشی به خاطر کشمکش گسترده و طولانی همگانی برای تاسیس و ساخت این نهاد است . البته عمدتا گواه بر شگرفی و قدرت معماری آن نیز هست . این بنا که طراحی آن را دانیل لیبسکیند بر عهده داشته ، با روکش فلزی و متجاوز از 350 پنجره با طرح های عجیب ، عمیقا منحصر به فرد و استثنایی است . ساختمان همچون دیواری رمیده و خیر کننده ، به شکل حصاری که گویی بر حسب مجموعه ای از قوانین کشف ناشدنی سر بر می آورد ، به شکلی به یاد ماندنی در عرض میدان «برلین » جایی که در واقع قبلا دیوار برلین قرار داشت ، پیچ و خم می خورد . درون آن حتی بیش از این چنین ویژگی هایی را در خود دارد . هر کس که از موزه بازدید می کند محال است که به این زودی ها آن را از یاد ببرد .
پلکانی پهن و تیره به سمت پایین به زیر زمین منتهی می گردد . دالان های شیبدار که کف انها از سنگ لوح است بازدید کننده را وا می دارد که یکی از سه مقصد نا شناخته ای را که در پیش رو دارد بر گزیند و یکی از اینها به سمت بالا که جایگاه اصلی پلکان عمودی دیگری است باریک میشود و به شکلی شگرف به سالن های خالی نمایشگاه موزه منتهی می گردد از دیگر ویژگی های لنا سقف های بلندو دیوار طولانی و عریان و سفید است زاویه ها نیز به نا گاه تند و تیز و تغییر می کنند پنجره ها ی اریب به شکلی غیر منتظره دیوار ها را می شکافند همه اینها جنون آساست
در پایین پله ها در زیر زمین پشتی دو مسیر دیگر در کمین اند یکی از اینها به در ی فلزی منتهی می گردد که به سنگینی به فضای خالی نماد آدم سوزی باز می شود که حجمی است عجیب وغریب مرتفع و ذو زنقه ای شکل با دیوارهای مستحکم بتنی در اینجا یک منبع نوری وجود دارد و عبارت است از باریکه ای در گوشه فضا که باعث می شود کور سویی از ارتفاعی نا ممکن به درون بتابد .
یک دالان دیگر باقی می ماند این دالان به بیرونی محصور و پوشیده از قلوه سنگ باغ تبعید و مهاجرت که شاخص ترین نشانه آن شبکه ای از 49 ستون بلند ،ضخیم وراست گوشه بتنی است ،منتهی می گردد از راس هر ستون تنها یک درخت زیتون روسی سر بر آورده است . ستون ها اندکی خم شده اند ومی توان در میان آنها به قدم زدن پرداخت این فضا مشخصا نا سازوار به نظر می رسد .
اندیشه بر پایی موزه یهودیان در بر لین هم نا خوشایند می نماید و هم بجا برلین شهری است که مرگ 6 میلیون یهودی اروپایی را در دامن خود پرورانده و هدایت کرده است نیز شهری است که بیش از حکومت نازی ها در فاصله سالهای 1933تا 1945.با یاری جمعیت یهودی اش از نظر فرهنگی ، علمی ، تجاری ، آموزشی و موسیقی پروری رونق داشته است .تاریخ برلین ، استهزا های تلخی را در خود نهفته دارد یکی از اینها این است که نخستین موزه یهودیان این شهر در سال 1933 یعنی همان سالی که آدولف هیتلر و حزب نازی به قدرت رسیدند افتتاح شد در سال 1938 کهحمله نازی ها به یهودیان آلمانی با سبعیت هر چه بیشتر شدت گرفت موزه مذکور تعطیل شد.
ایجاد جایگزینی برای موزه اصلی با تشکیل واحد یهودیان موزه تاریخی شهر که در نقاط مختلف برلین غربی سابق قرار داشت آغاز گردید ده سال پیش به هنگام رقابت معماران برای بر پایی ساختمان جدید گه درست مقارن با فرو ریختن دیوار برلین بود قرار بود که معماران شرگت کننده در مسابقه به طراحی بخشی ضمیمه به کاخ قرن هیجدهمی که بنا بود برای استقرار موزه شهر نوسازی شود بپردازد . خلاصه این ماجرا ی پیچیده اینکه واحد مذکور به تدریج به نهادی مستقل بدل گردید که هم اکنون موسوم به موزه یهودیان برلین است . بخشی از این امر به خاطر قوت گرفتن اندیشه مبتی بر نیا به مجموعه های گسترده و نیز تلاش های سیاسی مایکل بلو منتال وزیر دارایی پیشین آمریکا ست که در سال 1997 به ریاست این نهاد بر گمارده شد .