- (نمکی) : دختری از خانواده مرفه در زمان گذشته. استفاده کردن از حالتهای مختلف چشم‌های ریز و شیطون برای نشان دادن شیطنت بیشتر و حالتهای ابروهایش نشانگر احساسات درونی است :
مانند : شادی،غم، زندگی، اندوه، تعجب و زیرکی است همچنین موهای فرفری نمایانگر جذابیت و جنسیت اوست.
تزیین نه فقط در دنیای بچه‌ها بلکه در دنیای بزرگترها، اشاره به زیبا پسندی آنها دارد.
مثل (گل سرکوچولو در بالای سر نمکی که به زیبایی موهای او کمک کرده است یا فورم گوشواره‌ها که با حالتهای او هماهنگ است. طبق نظریه روانشناس و فیلسوف غربی کانت و شوپنهار که زیبایی را به چهار دسته تقسیم میکند. عبارتند از :
زیبایی از لحاظ کیفیت = چیزی است که به موجب خرسندی انسان می‌گردد و هیچ نفع مادی هم در آن نیست مثل : زیبایی گل
زیبایی از لحاظ کیفیت = چیزی است که به موجب خرسندی همگان می‌گردد. بدین معنی که وقتی کسی چیزی را زیبا دانست، انتظار دارد دیگران نیز آن را زیبا بدانند.
از لحاظ نسبیت = زیبایی چیزی است که در اجزای آن تناسب و هماهنگی وجود داشته باشد.
از لحاظ جهت = چیزی است که موجب خرسندی ضروری است یعنی کسی که چیزی را زیبا دانست دیگران را هم ملزم می‌داند که آن را زیبا بدانند.
همچنین این فیلسوف و روانشناسان معتقد است که زیبایی صفتی است که موجب می‌شود دارنده آن قطع نظر از فواید و منافعش خوشایند گردد و در انسان سیر شهودی غیر ارادی و حالتی خوش، دور از نفع و سود برانگیزد. [1]
2- (عروسک نمکی) : صمیمی و مهربان است، اندامش راحتی حمل و نقل او را می‌رساند پیچش موی او همخوانی با موهای صاحبش دارد. برای ایجاد یک حس مشترک بین نمکی و عروسکش اندام عروسک طوری طراحی شده است که به نظر بیاید مادر نمکی برای او دوخته است.
3- (غول) :
توضیحی راجع به غول : این موجود افسانه‌ای مانند شخصیت‌های پری دریایی یا دیو 2 سر و یا خوش آشام و ... است.
ما از موجودات تخیلی به این دلیل استفاده می‌کنیم که موجوداتی ناشناخته‌اند. پس غول ما هم در این داستان از این قاعده مستثنی نیست و می‌توانیم افسانه‌هایی از آنها درست کنیم.
چهره غول : دارای دندانهای تیز و شکمی برجسته است.
چنگالهای زشت و وحشتناک و شاخش حاکی از قدرتمندی و همچنین وسیله دفاعی اوست.
بینی او با سوراخهای غیر طبیعی و ابروهایش خشن طراحی شده است (برای ایجاد تنفر بیشتر) دهان گشاد او نشانگر آن است که او همه چیز را درسته و بدون جویدن می‌بلعد.
با این اوصاف هیبت بد قواره و بد فورم غول نشانگر این است که او با همت است زیرا برای خوردن غذا حاضر است حتی غذای خود را به دوش بکشد. او غولی است خوش خور و خوش اشتها زورگ و تن پرور و پرو و اندامش عاری از زیبایی و تناسب است.
[1] - دادبه، اصغر. کلیات فلسفه. ( تهران : اننشارات دانشگاه پیام نور، 1385. ص 216)