در نگاه اول ممکن است چنین به نظر رسد که آنچه نظام و ورزش را به نظام دین پیوند می دهد روابطی اندک و یا ساده است، اما با بررسی عمیق فرهنگ انسان، امروزه به این باور رسیده ایم که ورزش معاصر تمامی خصیصه های مسایل دینی و عوامل اثرگذار آنها را با خود دارد.
این سئوال که چه رابطه ای میان یک نظام اجتماعی مانند ورزش با نظام اجتماعی دیگر چون دین وجود دارد، پرسش بحث انگیزی است که آوردگاه اندیشه ها و بحثهای فراوانی گردیده و پاسخهایی از مثبت و منفی به آن داده شده است. از این پرسش چندین سئوال دیگر متفرق گشته که انسان را به تفکر وامی دارد و پژوهشگران و اندیشمندان را به پژوهش برمی انگیزد؛ سؤالاتی مانند:
-جایگاه شرعی ورزش در نظام دین چیست؟
- دین برای تمرین بدنی چه دستور و فرمولی دارد؟
- دین در حل مسائل ورزش چه سهم مؤثر و نیرومندی می تواند داشته باشد؟
- از چه دیدگاهی، دین جایگاه ثابت خود را نسبت به ورزش به دست آورد؟
شاید گام اول برای بررسی این رابطه (میان دین و ورزش) این باشد که دین به لحاظ رویکرد و عقیده، مفهوم یکسانی ندارد و در نتیجه نمی توان تعبیر دین را بر همه مظاهری که در میان بشر شکل دینی دارند اطلاق کرد؛ چرا که ادیان متنوع و گونه گونند. شاید تعریف مفهوم دین به «رابطه فرد با خالق از رهگذر یک باور ایمانی مشخص» روشن سازد که مقصود از واژه دین در این جا چیست.
از دیدگاه اسلامی، ادیان را می توان به دو گروه تقسیم کرد:
- ادیان آسمان الهی (مانند یهودیت، مسیحیت و اسلا).
- کیشها و آیینهای بشری (مانند آیین بودا، آیین کنفوسیوس، و آیین زردشت(.
چنین تقسیم بندیی، در بررسی رابطه ورزش با دین چندان مفید واقع نمی شود؛ زیرا هر دینی، صرف نظر از آسمانی بودن یا آسمانی نبودنش، برای خود موضع مشخصی، مثبت یا منفی، در قبال ورزش دارد. وانگهی برخی ادیان دیدگاه خود نسبت به ورزش و فعالیتهای بدنی را تعدیل و اصلاح کرده اند، مانند کاری که مسیحیت معاصر کرده است.
هر نظامی برای بقا ورشد وتعالی نیاز به افراد سالم ،شاداب وبا نشاط دارد این میسر نمی شود مگر با گسترش ورزش در جامعه در اهمیت ورزش هرچه گفته ونوشته شود کم است به همین جهت در این باره فراوان گفته ونوشته شده است.
امروزه بسیاری از فعالیتها که در گذشته بصورت یدی وجسمی انجام می شد با ماشین انجام می شود،بیشتر افراد حتی اگر در دو نوبت کاری هم مشغول به کار باشند با کمترین کار فیزیکی مواجه هستند،همچنین کار با بسیاری از این ابزارها نیاز به ورزش دارد تا موجب ایجاد نارسایی وبیماری در انسانها نگردد،نشستن بسیاری از شاغلین در روی صندلی وپشت میز نیاز آن ها را به ورزش افزایش می دهد .
اگر مردم جامعه این کمبود تحرک بدنی را نتوانند بصورت دیگری جبران کنند رخوت وسستی ،بیماریها وناهنجاریهای جسمی ،روانی واجتماعی در جامعه افزایش می یابد،رو آوردن مردم به ورزش به عنوان بهترین گزینه برای جبران این کمبود می باشد.
پر کردن اوقات فراغت افراد جامعه نیز یکی از دغدغه های مهم مسئولین هر کشوری می باشد در این میان به نظر می رسد که ورزش مناسب ترین گزینه برای این منظور می باشد،ورزش علاوه بر پر کردن اوقات فراغت فواید عام همه سنین وفوائد خاص برای نوجوانان،جوانان،زنان،مردان،میانسالان ، افراد مسن وهمچنین برای انواع بیماران دارد .
به همین علت است که ترویج وگسترش ورزش های قهرمانی و همگانی جزو وظایف نظام های سیاسی گذاشته شده است ودولتها به عنوان یک ضرورت به آن نگاه می کنند.