تارخچه رادیولوژی:
کشف اشعه ایکس در نوامبر سال ۱۸۹۵ یکی از مهمترین وقایع علمی و پزشکی بود .اما کشف برای بیش از صدسال پیشرفت و توسعه در رادیولوژی تازه سر آغاز راه بود .
سالهای ۱۸۹۵ الی ۲۰۰۵ با توجه به تحولات و پیشرفتهای شگرف در علم تشخیص و درمان توسط اشعه ایکس ،قرن رادیولوژی لقب گرفته است .
انچه در ذیل می اید نکات مهم و برجسته این علم از ابتدا تا به امروز میباشد که توسط کالج آمریکائی( ACR ) فراهم شده است .
پروفسور و فیزیکدان آلمانی ویلیام کنراد رونتگی اشه ایکس را در هشتم نوامبر۱۸۹۵ در آزمایشکاه خود در ورزبورگ کشف کرد .
در ۲۸ دسامبر ،رونتگن کشف خود را طی یک مقاله علمی اعلام نمود .این مقاله درباره نوع جدیدی از اشعه در مقیاس وسیعی منتشر شد .
در ۲۳ ژانویه ۱۸۹۶ رونتگن اولین سخنرانی خود را درباره اشعه ایکس انجام دارد .
کشف رونتگن در مورد لوله های کروک ( Crooke ) شور و هیجانی در ازمایشگاههای سراسر جهان بوجود آورد.
پژوهشگران در مورد عملکرد اشعه ایکس و امکان طراحی تیوبهای اشعه ایکس تغییر مینماید ولی محتوی و اساس ان تا ۱۹۱۳ یکسان باقی مینماید.
در ژانویه سال ۱۸۹۶ اولین دستگاه فلورسکوپی توسط دانشمند ایتالیایی انریکو سالویونی ( Enreco salvioni ) ساخته شد در حالیکه در همین زمان مخترع امریکایی توماس ادیسون نیز در اشعه ایکس و دستگاهی مشابه با فلورسکوپی کار میکرد.دستگاه فوق از یک جعبه تشکیل شده بود که در یک طرف ان چشم به طور مناسب قرار گرفته و در انتهای دیگر ان صفحه فلورسنتی تعبیه شده بود .
اساس دستگاه های فلورسکوپی در حال حاضر نیز بر همین پایه است .در ماه مارس عکس رادیولوژی که رونتگن گرفته بود به عنوان مدرک و شاهدی در دادگاه منترال مطرح شد ومتهم بدون دلیل خاصی به مردی که در دادگاه حاضر بود شکیک کرد بود.اشعه ایکس وجود گلوله را در بدن او ثابت کرد که حتی در جراحی و معاینه به ان پی نبرده بودند .
دستگاه های اشعه ایکس در بیمارستانها بوسیله افرادی که صلاحیت پزشکی داشتند و یا نداشتند بکار گرفته شد .یکی از اولین پزشکانی که به عنوان یک حرفه تخصصی اشعه ایکس را به کار برد ،دکتر فرانسیس هنری ویلیام از بوستون بود .او کاربرد اشعه ایکس را برای تشخیص پزشکی تشریح نمود که شامل استفاده از فلورسکوپی به منظور تحقیق در رگهای خون است که اولین کاتتر را دکتر فورسمان با دست خود به داخل ورید خود فرستاده و انرا به قلب رسانید .امروزه انرا بنام آنژیوگرافی می شناسیم .
در ماه دسامبر۱۸۹۸ ،ماری و پرکوری درپاریس ،رادیوم را کشف نمودند که عنصر جدیدی بود و میزان تشعشع ان ۲۰۰میلیون بار بیشتر از اورانیوم میباشد.
در سال ۱۹۰۳ کوری و آنتونی هنری بکرل ،مشترکا جایزه نوبل را بخاطر تحقیق در رادیو اکتیو دریافت نمودند .
پرفسور نانسی نایت ( Nancy knight ) مورخ و رئیس مرکز تاریخ رادیولوژی آمریکا چنین میگوید: کشف رادیوم مثل کشف اشعه ایکس توجه جهانیان را به خود جلب کرد،دانشمندان می دانستند که تشعشع اشعه ایکس و رادیوم مشابه هم هستند ،اما رادیوم نوع طبیعی اشعه بود .
در سراسر جهان مردم معتقد بودند که رادیوم خصوصیات پزشکی عجیبی دارد .گفته می شدکه برای درمان یبوست ،فشار خون پایین ،بی خوابی عصبی ،کرم های پوستی و خمیر دندان ها کاربرد دارد .مردم برای استفاده ار آبهای معدنی حامل رادیو اکتیو ازدحام میکردند .یک مرد احمق در اثر نوشیدن آب محتوی رادیو اکتیو در یک مهمانی رادیو اکیتو ( Radium cocktail party ) جان خود را از دست دارد .
داشمندان آلمانی Friedrich Giesel و Wolkhoof Friedrich کشف کردند که امواج رادیولوژی برای پوست خطر ناک است . پیرکوری عمدا یک تکه اورانیوم را به مدت ده ساعت بر وی پوست بازوی خود گذاشت که در نتیجه منجر به سوختگی پوست شد.هنری بکرل هم نمونه ای را در جیب خود حمل کردکه ان هم موجب سوختگی در شکم وی شد .
رادیولوژی که به عنوان علم پزشکی پدیدار شد و ثابت کرد که استفاده ار اشعه ایکس نیاز به مهارت و تخصص و دانش کا فی در فیزیک دارد .
در سال۱۹۰۱تصویر اشعه ایکس از قفسه سینه و برای تشخیص سل برای عموم بیشتر از تشخص سرطان مورد توجه قرار گرفت . تابش های بالای قفسه ، با ۱۰ الی ۲۰ راد مورد استفاده قرار گرفت .
رونتگن در دهم فوریه ۱۹۲۳ فوت کرد .اولین آنژیوگرافی مدرن در ۱۹۲۷ بوسیله پزشک پرتغالی Egaz Moniz انجام گرفت . وی موفق به تصویر برداری از سیستم گردش خون در مغز یک انسان زنده گردید . او فن آنژیوگرافی وریدی را توسعه می دهد و با تزریق ماده حاجب در ورید جریان انتقال آنرا تا مغز مشخص می کند . دکتر Graham Evarts و دکتر warre . H . cole از دانشگاه سنت لوییز واشنگتن با استفاده از ماده حاجب و اشعه ایکس موفق به مشاهده کیسه صفرا گردیدند که کشف مهمی در تشخیص بیماریهای کیسه صفرا می باشد . این کشف نقش شانس را در علم نشان داد . پزشکان برای مدت چهار ماه و نیم هر روز صبح ماده حاجب را به سگها تزریق می کردند . و عصرها کیسه صفرای سگ ها را جهت تاثیر آن با گرفتن تصاویر اشعه ایکس مورد مطالعه قرار می دادند ، ولی چیزی مشاهده نمی کردند . تا اینکه یک روز بر حسب اتفاق تصویری از یک سگ گرفتند که با همه متفاوت بود . پس از تحقیقات مشخص شد که آن سگ بر خلاف سگهای دیگر آن روز تغذیه نشده است یعنی ناشتا بوده است و این آغاز کشف از نحوه عملکرد صفرا بود .
۱۹۳۹-۱۹۳۰
در سال ۱۹۳۴ اولین برد تخصصی رشته رادیولوژی توسط مجمع پزشکی آمریکا رسماً تشکیل گردید
در سال ۱۹۳۶ اولین تصویر مقطعی از بدن باتوموگرافی توسط اشعه ایکس در یک جلسه رادیولوژی به نمایش گذاشته شد . در این روش انقلابی ، تیوپ اشعه ایکس در یک صفحه مشخص در زاویای مختلف به دور بدن بیمار می چرخید و تصویربرداری می کرد . تصویر بدست آمده به این ترتیب دارای وضوع بسیار خوب از اجزاء بدن در همان مقطع بود . این روش همچنین IMinography نامیده می شود که بعداً در دهه ۱۹۷۰ پایه و اساس سی تی اسکن را تشکیل داد.
با افزایش ولتاژ ، اشعه ایکس توسعه بیشتری می یافت ولی از نظر کلینیکی پیشرفتی حاصل نمی کرد تا اینکه در اوایل مارس ۱۹۳۲ آزمایشات و درمانهای کلینیکی آغاز شد . در نتیجه مطالعات اشعه تولید شده در ولتاژهای ۷۰۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰۰۰ ولت برای سرطانهای نای استفاده شد . دانشمندان گزارش دادند که نتایج مشابه می تواند با استفاده از افزایش ولتاژ و دوز بالاتر حاصل شود که موجب ناراحتی کمتری برای بیمار می شود . این نتایج محققان را بر آن داشت با وجود محدودیت ها ، ساخت تجهیزات با ولتاژ بالاتر را توسعه دهند . میزان عوارض ثانویه برای خود بیمار و تاثیر در تومورها و میزان درمان به طور جدی تعداد شرکتهای بیمه با طرحهای پزشکی برای پوشش خدمات اشعه ایکس هر روز افزونتر می شد.
۱۹۴۹-۱۹۴۰
بتاترون به عنوان یک شتاب دهنده چرخشی الکترون توسط دکتر دونالدکریست از دانشگاه ایلی نویز (IIIlonois) در فاصله سالهای ۱۹۴۳-۱۹۴۰ توسعه یافت . این دستگاه با چرخش و سرعت دادن به الکترون توسط یک کاتد گرم در لوله شیشه ای و در درون یک مگنت بزرگ انرژی بیش از ۲۰ میلیون ولت ایجاد می کند.
۱۹۵۹-۱۹۵۰
توسط دکتر w. Goodwin کاربرد اشعه ایکس در نفروستومی با استفاده از ستون و کاته تر براتی درمان سرطان و سنگ کلیه معرفی گردید . این دو روش باعث می شد که برخی از بیماران بدون جراحی درمان می شوند.
رادیوایزوتوپ ها به عنوان منابع اشعه گاما برای رادیوتراپی معرفی شدند . به عنوان کبالت مضر ۶۹ به کبالت ۶۰ تغییر داده شد و اشعه گاما عمق و نفوذ بیشتر بدون آنکه به پوست آسیب برسانید برای درمان سرطان استفاده می شد . دستگاههای کبالت به آسانی و سریعتر و ارزانتر نسبت به بتاترون تولید شده و جایگزین آن گردید .
با توجه به توسعه های عمیق ماورا صوت در جنگ جهانی دوم به منظور ردیاب صوتی ( سونار ) در ناوبری هوایی و دریانوردی استفاده از آن در تشخیص پزشکی مورد توجه قرار گرفت و تصاویری حاصله از اکوی بافتهای بدن ایجاد شد . پزشک سیم نازک استفاده کرد که به کاتتر کمک می کند که راحت وارد رگ بشود . گاید وایر وارد رگ شده و سپس او موقعیت آنرابافلوسکوپی مشاهده نمود.
۱۹۶۹-۱۹۶۰
در سال ۱۹۶۰ دکتر روبروت ایگان از دانشگاه تگزاس و فوق تخصص موسسه Anderaon Tumor از هوستون با حمایت خدمات بهداشت عمومی آمریکا نتایج سه سال تحقیق ماموگرافی را منتشر کرد . گرچه از مدتها قبل مطالعات اشعه ایکس از پستان انجام شده بود ولی تحقق رایگان تاثیر ماموگرافی را در تشخیص سریع پستان نشان داد. دکتر ایگان بدون اینکه هیچ آزمایشی فیزیکی انجام دهد و یا هیچ دانشی درباره تاریح پزشکی زمان داشته باشد . آزمایش وجود سرطان را انجام داد . ایگان نشان داد که سرطان پستان با دقت ۹۹-۹۷ درصد قابل تشخیص است و با توسعه دستگاههای ماموگرافی نتایج با دقت بیشتری حاصل شد . دکتر چارلز داتر اولین گزارش آنژیوپلاستی را برای باز کردن رگهای مشدود شده و جذف پلاک ها را بدون عمل جراحی تهیه نمود . آنها گاید وایر یا سیم راهنمای جراحی را به باریکترین رگها وارد کرده و با گاید وایرهای جراحی های کوچک و باریک تر شروع و کم کم با گاید وایرهای جراحی های بزرگتر ادامه می دهد . پلاک ها به دیوارهای داخلی رگ چسبیده و باعث تنگی می شدند که با فشار کاتترها پخش شده و رگ باز می شد .