تحقیق تاریخچه کونگ فوتوآ

کونگ فوتو آ با بهره گیری از سالها تجربه در رشته های مختلف رزمی و دوره های جنگهای چریکی و نبوغ و قابلیت های علمی و فنی آقای ((ابراهیم میرزایی)) در ایران بنیانگذاری شد. اصول اساسی کونگ فوتوآ در کتاب ((ذن در کاراته)) توسط بنیانگذار تعیین گشت و مراحل آزمایش را در باشگاه سرباز ((پهلوی سابق)) با موفقیت پشت سرگذاشت. با گذشت چند سال و تربیت تعداد قابل توجهی از همراهان ، کونگ فوتوآ فعالیت رسمی خود را از سال 1352 با تأسیس دانشکده انشاء تن و روان آغاز نمود، به خاطر هماهنگی با فیزیک بدنی جوانان این سرزمین و درخشش چشمگیر همراهان در مقایسه با ورزش های رزمی آن زمان ،کونگ فوتوآ در مدت کوتاهی کمتر از 5 سال مسیر ترقی و تعالی را طی نمود و سیل انبوه جوانان را بخود جذب کرد. بخاطر اختلاف استاد میرزایی با مسئولین وقت ورزش (شاهپور غلامرضا)، دانشکده انشاء تن و روان در سال 1356 تعطیل شد و خیل عظیم همراهان کونگ فوتوآ در پارک ها و سالن های کوچک خصوصی و سوله های اجاره ای به فعالیت ادامه دادند. بلافاصله پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و سرنگونی رژیم پهلوی تقریباً تمام سالنهای ورزشی باشگاه تاج تحت مدیریت و حفاظت همراهان کونگ فوتوآ قرار گرفت و فعالیت ورزشی بدون وقفه شروع شد، و کونگ فوتوآ حدود 2 سال با سرعت در ارتقاء کمی و کیفی همراهان موفقیت های چشمگیری را کسب نمود. متأسفانه در سال 1360 بعلت سوء تفاهم های به سبب فعالیت های سیاسی استاد میرزایی مجدداً فعالیت رسمی کونگ فوتوآ دچار وقفه شد، اما کماکان همراهان کونگ فوتوآ به امر معرفی  و آموزش این ورزش رزمی جذاب و پرطرفدار ایرانی ادامه دادند. در اثر فعالیت های چشمگیر و تلاش خستگی ناپذیر و پیگیری های مستمر همراهان مجدداً اوایل 1370 فعالیت کونگ فوتوآ با عنوان انجمن کونگ فوتوآ بطور رسمی زیر نظر فدراسیون کاراته ادامه یافت. در سال 1371 کمیته مستقل ورزشهای رزمی و اواخر سال 1371 فدراسیون کونگ فو، ووشو و رزم آوراان تشکیل شد و در سال 1378 بنام فدراسیون ورزشهای رزمی تغییر نام یافت و درمدتی کمتر از یک سال در سال 1379 تحت عنوان کمیته مستقل کونگ فوتوآ فعالیت نمود و مجدداً در سال 1381 در زمره سبک های فدراسیون ورزشهای رزمی درآمد. این تغییرات پی در پی که غالباً با مدیریت افراد غیر آشنا همراه بود آسیب های بسیار جدی تر و مخرب تر از زمان فعالیت غیررسمی بر پیکر کونگ فوتوآ وارد نمود، اما با وجود همه این ناملایمات و جفاها ، همراهان کونگ فوتوآ به ساماندهی و سازماندهی این ورزش رزمی ایرانی ادامه دادند و تمام آئین نامه ها و مقررات علمی و فنی و ارتقاء رتبه های فنی و مدارج مربیگری و داوری را تدوین نمودند. اکنون کونگ فوتوآ با هزاران همراه در سرتاسر ایران اسلامی و چندین کشور از جمله آمریکا، کانادا، هلند، ترکیه، آذربایجان، سوریه، لبنان، پاکستان، افغانستان، سوئد، بلژیک فعالیت گسترده ای دارد و هر روز به تعداد همراهان این ورزش افزوده می شود

مبارزه در کونگ فو تو ا

بیشتر مردم میپرسند اگر در کانگ فو خشونت نیست پس مبارزه برای چیست؟

یاد گرفتن کانگ فو ومبارزه وضربات دست وپا برای تجاوز وخشونت نیست بلکه آمادگی وتوانسازی برای دفاع از خود وآزادی خود واندیشه انسانی است.

 کسی که در راه طریقت دانایی میکوشد باید در دفاع از خودواندیشه انسانی خود نیز دانا باشد – پس مبارزه در کانگ فو دروازه دانائی است مبارزه در کانگ فو زد و خورد خیابانی  نیست  بلکه اهدافی چون غلبه بر ترس- مبارزه با ظلم و ستم و جهل انسانها رادر پی  دارد و همیشه می آموزیم تا حقیقت والای انسانی رادرک کنیم وراه ورسم مبارزه با خود وخواسته های غیر انسانی و مجهو لات را کشف کنیم. وهدف نبرددر فرهنگ ایرانی کانگ فو چنین است:هدف نبرد پادافراه  (کیفر) آتش افروزان است که راه ورسم  همبستگی وهم آهنگی نخواهند و فروغ اندیشه را بگسلند.پس هدف کانگ فو  هم  آهنگی وهمبستگی انسانها در راه انسانیت است وقتی ما قوی باشیم  ( از نظر روحی وجسمی)  بیگانگان جرات حمله به پایگاه تفکر واندیشه وفرهنگ مارا نمی کنند . پس باید در دفاع از فرهنگ واندیشه ایرانی انسانی خود نیز دانا وقوی باشیم.بطور کلی مبارزه کانگ فو مبارزه با ترس وظلم وستم برای آزادی انسان تا آخرین قطره خون است که در بخشی از سوگند نامه کانگ فو می خوانیم: از روی فرین پی پشتیبان نبرد نیکی با بدی هستم.که منظور مبارزه را در جمله ای کوتاه بیان میکند.یکی از خصوصیات کانگ فو توآ روح مبارزه است که درهمراه بتدریج با زحمت وتلاش فراوان در طول زمان بوجود می آید وهمراه کانگ فو در عین تواضع وفروتنی جسم وجانش آرام نیست – در کاروکوشش است  می کوشدتا آگاه شود ودیگران را آگاه کند

همراه.

به جوینده راه در توآی سنتی همراه گفته می شود.در این مرحله لباس همراه کاملا مشکی است.آرم مشت بر سمت چپ پیراهن همراه و آرم بزرگ جهان تن و روان در پشت پیراهن قرار دارد.شامبند همراه سفید است که نشانه پاکی وآمادگی و ورود به معبد انشا برای خود سازی است.معبد به معنای جایگاه کرنش است؛کرنش در مقابل فکر و انشاء به معنای رشد است.پس معبد انشاء تن و روان به معنای ارتقاء دادن فکر به تن و روان است.

سیر راهدان یا سیر سبز.

همراه پس از گذراندن خط چهار و مئفقیت در آزمونهای مربوطهبه درجه سیر راهدان و یا شال سیر سبز نائل می آید.(یک نوار سبز به قطر یک سانتیمتر در طول شال سفید و وسط آن نصب می شود)و بالای شانه و یقه کت همراه به رنگ سرخ در می آید.در این مرحله حفظ کردن سوگند همراه و قرائت از طرف همراه ضروری است.

راهدان سبز خط سفید.

همراه پس از گذراندن خط هفت و قبولی در آزمون مربوطه به اخذ سال سبز خط سفید نائل می آیدو رنگ بالای شانه قرمز کت او به رنگ سرخ کامل در می آید.در این مرحله فقط موارد آزمون تست تکنیکی و تست آمادگی جسمانی مد نظر است.

شال سبز کامل یا راهدان.

در این مرحله راهدان در آزمون مبارزه یک به هفت شرکت می کندکه در صورت موفقیت درجه فوق به او اعطا می گردد.شال سبز به معنای رویش؛روییدن در فضای فیزیکی نیروهای تن و روان ؛ سبز از سبزی؛ و سبزی به معنای رویش نه در این مرحله جسم آن چنان پرورده می شودکه پایگاه تفکر می گردد.

پس از اخذ این درجه راهدان موظف است برای شروع آموزش در کلاسهای مربیگری فدراسیون و سبک شرکت نماید.

از مرحله مبتدی تا خط چهار ؛آرم بزرگ جهان تن و روان در پشت پیراهن و آرم مشت بر سمت چپ پیراهن قرار دارد و از مرحله خط چهار تا راهدانی آرم بزرگ جهان تن و روان در پشت پیراهن آرم مشت بر روی بازوی سمت چپ و آرم سیمرغ در روی سمت چپ سینه پیراهن همراه قرار دارد و از نظر راهدان واقعی کونگ فو توآی سنتی پرواز سیمرغ اندیشه هاست.

شال سبز قهوه ای یا سیر قهوه ای یا سیر راهبان.

در این مرحله راهدان پس از گذراندن چهار خط:

1-خط قهوه ای(آناتوآی قهوه ای)

2-خط دو قهوه ای(سلاح سای)

3-خط سه قهوه ای(سلاح رکیما)

4-خط چهار قهوه ای( مبارزه سلاح سای با سلاح رکیما)

و موفقیت در آزمونها و استازهای مربوطه به اخذ درجه سیر راهبانی و یا شال سیر قهوه ای و یا شال سبز خط قهوه ای نائل می گردد.

شال قهوهای یا سیران راهبان

در این مرحله راهدان ژس از گذراندن خط 5 قهوهای توتایما (سیستم هنرهای فردی)و خط 6 قهوه ای مبارزات یک به 35 به سه صورت(کلاسیک؛ تونلی؛آزاد) موفق با اخذ درجه فوق می گردد در مبارزات توآی سنتی به سر ظربه زده نمی شود چرا که سر منبع انرژی و پایگاه تفکر انسانی است و ظربه زدن به سر باعث قطع و اختلال در امواج مغز میگردد که این امر باعث بروز امراض جسمی و روحی در همراه می شود و به همین علت همراه قادر به گذراندن جایگاههای علمی و فکری توآی سنتی نمی شودو حتی از ادامه تمرینات فیزیکی هم مسلما باز خواهد ماند.