دانلود گزارش فرسایش خاک در جنگل‌ ها

دبیر شبکه‌ های زیست‌محیطی منطقه شمال ایران گفت میزان فرسایش خاک در جنگل‌ های شمال، سالانه 15 تا 25 تن در هکتار برآورد شده که رکوردی در جهان به شمار می‌رود.

به گفته مقامات محیط زیست ایران، بیش از یک‌صد میلیون هکتار از زمین‌های ایران تحت تأثیر بیابان‌زایی است که از این مساحت هفتاد و پنج میلیون هکتار، تحت فرسایش آبی، بیست میلیون هکتار تحت فرسایش بادی و پنج میلیون هکتار تحت تأثیر سایر عوامل شیمیایی و فیزیکی بیابان‌ زایی، شوری‌ زایی و دیگر ویرانی‌هاست.

حسن احمدپور، دبیر شبکه‌ های زیست‌محیطی منطقه شمال ایران به خبرگزاری دانشجویان، ایسنا، گفت محیط زیست در شمال ایران در آستانه خطری فاجعه‌آمیز قرار دارد و زیان‌های اقتصادی و زیست‌محیطی بی‌توجهی به این وضعیت و قطع و فروش درختان، هزاران میلیارد ریال است.

فرسایش و حفاظت خاک ها

فرایند جدا شدن ذرات تشکیل دهنده ی خاک از یکدیگر، از دست رفتن انها را توسط جریان اب (رواناب)یا وزش باد را فرسایش گویند.میزان فرسایش خاک در سطح جهانی حدود ۱۰و تن در هکتار است و در ایران بالغ بر ۲۵ تن در هکتار در سال می باشد.

تخریب مخصوص عبارت است از مقدار مواد برداشت شده در واحد سطح (هکتار)در سال برای محاسبه خاک از بین رفته و شدت فرسایش مورد استفاده قرار می گیرد.در کنترل فرسایش ابی در اراضی شسب دار شخم باید بطور کنتوری یعنی عمود به جهت شیب زمین انجام شود . بطور کلی هر چه قدر نفوذ پذیری خاک بیشتر باشد قسمت بیشتری از اب باران در خاک نفوذ پیدا می کند در نتیجه میزان هرزروی اب سطحی و فرسایش نیز کمتر است.

در فرسایش خاک به همراه شستشو و جابجایی ذرات خاک سطحی ،عناصر غذایی نیز جابجا شده و از دسترس ریشه […]

جلسه کمیته تخصصی فرسایش خاک در ژئوتکنیک (Geotechnics of Soil Erosion,TC33) در تاریخ 31 اکتبر سال جاری (2006) در شهر آمستردام هلند برگزار شد.

این کمیته تخصصی که در سال 1997 تشکیل شده است علاوه بر فعالیتهای جاری خود تاکنون اقدام به برگزاری 3 همایش بین‌المللی نموده‌است و دارای 30 عضو از 25 کشور جهان است.

در جلسه اخیر این کمیته 18 نفر شرکت کرده بودند که 12 نفر از آنها از اعضای این کمیته و 6 نفر دیگر مهمان (همراه) بودند. عضو ایرانی این کمیته تخصصی (آقای مهندس حیدری) نیز از طرف انجمن ژئوتکنیک ایران در این جلسه شرکت نمودند.

مهمترین موارد و مطالبی که در این جلسه مورد بحث و تصمیم‌گیری قرار گرفت عبارتند از:

شرایط جدید عضویت در این کمیته، فعالیت زیر کمیته‌ها، تهیه دستورالعمل متحد برای پروژه‌ها و ارسال آن برای همه کشورهای عضو، گردآوری آدرس الکترونیکی اعضا و علاقمندان، گسترش و به روز کردن پایگاه اینترنتی کمیته تخصصی و تعیین میزبانان همایش‌های چهارم و پنجم. همچنین دبیر همایش سوم (آقای دکتر هافمن، عضو هلندی کمیته) گزارشی از نحوه برگزاری و میزبانی این همایش ارائه کردند.

ترازین چیست ؟

آترازین علف کشی است که به صورت انتخابی رشد علف هرزهای با برگ پهن را کنترل میکند مانندvelvetleaf,pig weed, cochlebur و برخی از علفهای هرز معین در مزارع غلات وذرت .

کنترل انتخابی به این معناست که برخی از علفهای هرز معین و گزینش شده کنترل شده و رشد انها متوقف می شود که البته این امر بایستی با کمترین میزان خسارت به گیاهان مفید باشد که معمولا همان غلات می باشند .غلات و ذرت نسبت به اترازین مقاومت خوبی نشان می دهند. در سال 1959 اترازین به عنوان یک علف کش کنسانس پذیرفته شد و این ماده همچنان به صورت گسترده استفاده می شود چرا که با کارایی خوب وصرفه خوب اقتصادی بسیاری از علفهای هرزه را مهار می کند استفاده از این علف کش می تواند با استفاده از متدهای جدید کشاورزی و پرورش غلات وذرت کاهش یابد.

اترازین یک علف کش با فرمول شیمیایی :

2-chloro-4-ethylamino-6-isopropylamino-1-3-5-triazinre

 یکی از پر مصرف ترین علف کشها در شمال امریکا ست تنها در امریکا بیش از 50 میلیون کیلو گرم از این ماده استفاده می شود که جهت سم پاشی 25 میلیون هکتار است پس مانده های این علف کش در ابهای زیر زمینی و همچنین رودخانه ها به عنوان dealkylationیافت می شوند .

نیمه عمر اترازین در خاک حدود 4 روز است ولی این مقدار به طور معمولی می تواند  تا 385 روز در مناطق خشک و شنی افزایش یابد .در اب خالص نیمه عمر اترازین 3 روز است .این نیمه عمر در اب دریا 30 روز است ودر ته نشینهای دریایی 35 روز و در حیوانات مهره دار کمتر از 72 ساعت است .

 تاثیر آترازین روی چاه های زیر زمینی پس از استفاده در مزارع:

آترازین بعضی مواقع درابهای زیر زمینی یافت می شود دربیشتر مواقع منبع اترازین درچاهها درابتدای دیواره بالایی چاه وجود دارد که از همان قسمت وارد چاه شده و ابها را الوده میکند اترازین جهت استفاده در مناطقی که سطح اب بالاست پیشنهاد نمی شود که در این صورت ترکیب شدن اترازین با خاکهای سطحی باعث می گردد چون اترازین وارد ابهای زیر زمینی شود . مصرف اترازین برای چاههایی که کمتر از 50 فوت عمق دارند منع شده است .

بین آترازین وآب آشامیدنی رابطه وجود دارد و تاثیر منفی آترازین روی آب چیست به علت اینکه اترازین در امریکا به طور گسترده به مصرف میرسد وسالانه بین2.1 تا2میلیون اکرس از زمینهای غلات و ذرت بوسیله این علف کش متداول سم پاشی می شود بنابر این وجود ارتباط بین اب اشامیدنی و اترازین اثبات شده است .پس از اینکه اترازین سم پاشی شد میزان عملکرد ان بوسیله میکروبهایی که درون خاک موجود می باشند واز ان به عنوان منبع انرزی استفاده می کنند کاهش می یابد و با استفاده از اب تجزیه می شوند .میزان زمانی که اترازین در سطح بالایی خاک وتحت شرایط هوای گرم و نمناک میتواند به عنوان علف کش عمل کند 60 روز است که این نیمه عمر نسبت به سایر علف-کشها قابل توجه است .

اترازین معمولا درخاک کندتر اثر خود را از دست می دهد وباعث الودگی اب می شود و به خاطر گستردگی منابع زیر زمینی الودگی اب توسط اترازین مهم است .EPA یا سازمان حفاظت محیط زیست میزان اترازین موجود در اب سالم اشامیدنی را150 ppb برای یک استاندارد جهانی در نظر گرفت .اگر میزان اترازین کمتر از این مقدار باشد اب اشامیدنی سالم است ولی اخیرا این سازمان میزان اترازین را تا مقدار 3 ppb  کاهش داده است .

هم اکنون برخی از ابهای زیر زمینی در منطقه کانکاس امریکا بیش از این مقدار اترازین در خود دارند این در حالی است که در منطقه شرق این قسمت مهمترین منبع اب ابهای زیر زمینی و سطحی است و همین امر باعث افزایش نگرانیها در مورد استفاده از اترازین شده است .

تاثیر آترازین روی پرندگان

میزان زیان اترازین روی پرندگان در محیطهای طبیعی زیاد و چشمگیر است و در سطوح مختلف برای مثال در سطحoral LD -50 values were >2/000 mg/kg اترازین با تاثیر بر روی محیطهای ابی ومناطق مرطوب و ارگانیزمهای طبیعی و زنجیره های غذایی می تواند سمیت خود را برای پرندگان اعمال کند.با این حال هنوز میزان تاثیر غیر ستقیم سمیت اترازین بر روی پرندگان با تاثیر بر روی حشرات تائید شده نیست و تحقیقات لازم انجام نشده وهمین امر ممکن است باعث به خطر افتادن برخی گونه ها و مشکلاتی در اینده شود به همین جهت تحقیقات بایستی دامنه وسیع تری داشته باشدو گسترش تحقیقات به دانه ها حشرات واثر اترازین بر روی پرندگان دانه خوار از این طریق معین می گردد.

 جوجه های خانگی به سرعت میتوانند اترازین را با کمک قسمتی از فرایند n-dealkylation که همراه با هیدرولیز نیز هست متابولیز کند.    n-dealkylationمعمولا در گروه های اتیل امینو صورت می گیرد و همین امر باعث کاهش محصولات میشود .

در تحقیقات شهر ویترو حتی پرندگانی نیز که دچار بیماریهای کبدی بودند به میزان قابلتوجهی اترازین ترشح میکند .کبد پرندگان نیز پسمانده اترازین غیر قابل استخراج را که درگیاهان غلات تجمع یافته اند به صورت ترکیبzholoro mono7- dealkylated compoand ترشح میکنند و سپس انها رابه 2 هیدروکسی متابولیز مینماید .در جگر غازها نیز انزیمی وجود دارد که میتواند با قسمتی از فرایندn-dealkylated وهیدرولیز مقداری از اترازین را به هیدروکسی اترازین تبدیل نماید این فرایند به نسبت کارایی یشتری نسبت به پرندگان دیگر از خود نشان می دهد و بلافاصله با فرایند n-dealkylated  هیدروکسی  اترازین به مواد دیگری تبدیل میکند مانند :

deethylatrazin,deisopropylatrazine که البته هر دو از مشتقات هیدروکسی ها هستند.

سمیت آترازین روی انسان و حیوان

میزان سمیت مواد شیمیایی به طرق مختلفی اندازه گیری می شود و میزان سمیت یک ماده بر روی یک گونه خاص به عنوان مثال پرستوها بایستی اندازه گیری شود به عنوان مثال : تاثیر سمیت اترازین بر روی موشها در ازمایشگاه  5 mg/kg و100است .

اگر میزان سمیت را بر روی انسان نیز همانند سمیت اترازین بر روی موشهای ازمایشی در نظر بگیریم یک انسان 150 پوندی با احتمال 50درصد در اثر مصرف 75 /پوند اترازین خواهد مرد .مقدار نیم پوند نمک یا 5.2اونس اسپرین نیز میتواند با همان احتمال باعث مرگ بر اثر مسمومیت شود.

البته تاثیر اترازین بیشتر بر روی علفهای هرز است واثرات سمی کمی برای حیوانات دارد واترازین با متوقف کردن چرخه فتوسنتزدرگونه های گیاهی حساس نسبت به اترازین عمل می کند .

تاثیرات منفی و مرگبار آترازین

اترازین دراکوسیستمهای زمینی باعث متوقف شدن فتوسنتز در دانه ها وحتی تاثیر بر روی برخی گیاهان زراعی می شود تنزل فتوسنتزدر گیاهان معمولا بسیار سریع است حتی اترازین می تواند بیش از یک سال ویا یک فصل زراعی در زمین باقی بماند. تمام موجودات زنده درون خاک در صورتی که حضور اترازین به مدت کوتاهی باشد تحت تاثیر کمتری قرار می گیرد .اما در صورت حضور طولانی اترازین تاثیر بر روی موجودات قابل توجه است برخی از گونه های حساس از گیاهان ابزی در صورت استفاده اترازین به مقدارug/l 1تا5 دچار زیانهایی با درجات مختلف می شوند . با این وجود برخی معتقدند که میزان اثرات منفی اترازین بر روی این گونه ها چندان موثق نیست واطلاعات کافی هنوز جمع نشده است .

تحقیقات انجام شده بر روی گیاهان ابزی در شهر چساپیک نشان می دهد که در صورت استفاده اترازین به اندازه ug20تاثیر ان غیر مستقیم بوده به طوری که میتوان از ان چشم پوشاند اما در صورت استفاده اترازین بین 94تا500ug تاثیر ان بیشتر بوده و بر روی زنجیره غذایی گیاه خواران تاثیر منفی می گذارد .

پرندگان نیز نشانه هایی از تاثیر منفی اترازین نشان میدهند ولی هنوز مدارک موثق در این زمینه وجود ندارد دهند.حدس زده میشود که تاثیر اترازین بر روی پرندگان بیشتر غیر مستقیم وبا تاثیر بر روی حشرات و پرندگان دانه خوار است.داده ها نیز در مورد پستانداران نیز چندان کافی نیست ولی تحقیقات بر روی حیوانات خانگی وازمایشگاهی نشان میدهد که پستانداران مقاومت نسبی در برابر اترازین دارند.

تاثیر روی گیاهان زینتی و بی مهرگان

اترازین در مرحله اول از طریق ریشه ها و در مرحله دوم از طریق برگها جذب می شوند وسپس از طریق جریان توده ای اوندها پخش می شوند ودر سر تا سر گیاه جریان می یابند و پس از ان در مریستمهای راس تجمع یافته وسپس دفع میشوند.

مهمترین عامل تاثیر گذار در اختلال فتوسنتز ان است که اترازین با جلوگیری از جریان الکترونها در فتوسیستم 2 مانع از فتوسنتز می گردد که این ممانعت مانع از تثبیت دی اکسید کربن می شود ممانعت در عمل صحیح فتوسیستم 2 باعث کاهش میزان کربن وافزایش تولید دی اکسید کربن در برگها میشود که متعاقب ان بسته شدن روزنه ها و متوقف شدن تعرق را به دنبال دارد.

اترازین در برخی از گیاهان مقاوم به ترکیبی از هیدرو اترازین و امینو اسید متابولیسم میشود .برخی از گیاهان می توانند هیدرواترازین تولیدی را بوسیله dealkylationهای زنجیرههای جانبی وبا هیدرولیز کردن گروههایی از امینو اسیدها درون حلقه های دی- اکسید کربن تقلیل کنند.