ساختمانی که در اثر زلزله خسارت می‌بیند باید به گونه‌ای که مقاومت اولیه آن بازیافته شود و یا حتی مقاومت آن بیشتر شود تعمیرگردد تا زلزله‌های بعدی را تحمل نماید. در فصل 14 روشهای مختلف تعمیرات اعضاء سازهای و غیر سازهای و نیز پی‌ها برای ساختمانهای فولادی، بتن مسلح، چوبی، بتن پیش تنیده و مصالح بنائی مورد بررسی قرار می گیرد. ساختمانهای تعمیر شده باید الزامات آئین نامه‌ای را برآورده سازند. در هر صورت، تعمیر یک ساختمان ممکن است بسیار پر هزینه باشد. تصمیم نهائی در مورد اینکه آیا تعمیر انجام شود، و اگر انجام می‌شود چگونه باشد نیاز به یک بررسی همه جانبه اقتصادی دارد.
دیوارهای برشی، قابهای مقاوم لنگری، دیافراگمهای افقی و اتصالات بیش ازهمه مستعد خسارت هستند و گسیختگی هر کدام نمونه مشخصی دارد. اقدامات متداول تعمیر و تقویت چنین هستند:
1- خارج سازی اعضاء خسارت دیده و جایگزینی آنها توسط اعضاء جدید
2- ضخیم سازی، بزرگ سازی و مقاوم سازی اعضاء
3- اضافه نمودن دیوارهای برشی، مهاربندی های قائم، و ستونهای جدید به سازه.
4- تبدیل اتصالات برشی به اتصالات مقاوم لنگری
5- کاهش جرم به وسیله حذف طبقات فوقانی
6- بررسی خصوصیات دینامیکی سازه تعمیر شده (تقویت شده)
استفاده از مدارک طراحی اولیه و گزارشات ساخت، مؤثر بودن چنین روشها یا اقدامات تعمیر و مقاوم سازی را به مقدار زیادی افزایش می‌دهد