سقف کاذب
سقفی است که به اسکلت ساختمان متصل بوده و بار آن به سازه اصلی، ساختمان وارد می‌شود. بدین ترتیب بین سقف مذکور و قسمت زیرین سازه اصلی، فضای خالی به وجود می‌آید. این سقفها می‌توانند، صاف و یا به شکلهای مختلف ساخته شوند. سقف کاذب باید با مصالح سبک ساخته شده و قاب‌بندی آن به نحو مناسبی به اسکلت و یا کلاف‌بندی ساختمان متصل گردد تا ضربه تکانهای ناشی از زلزله در آنها، موجب خرابی دیوارهای مجاور نگردد.
همچنین رشته ای از معماری داخلی ساختمان است که برای پوشش سقف اصلی (زیر سقف) بکار میرود. از پیشینه این رشته اطلاعات موثقی در دست نیست.معلوم نیست اولین کسانی که از سقف کاذب استفاده کرده اند چه قدر از کاربردهای مختلف این حرفه آگاهی داشتند اما سقف کاذب در زمانی کوتاه جای خود را در صنعت ساختمان پیدا کرد
سقف های کاذب اولیه به صورت قطعات پلاستیکی در سالهای 1365 به بعد در اولین سقف های کامپوزیت کُرمیت به کار رفت. اما گران بودن مصالح ، نچسبیدن به گچ و خاک و خزش (Creep) باعث گردید که استفاده از آن مقید گردد. از سوی دیگر انواع تولیدات ورق گالوانیزه به صورت رابیتس در شکلها و فرمهای مختلف و تولید مواد اولیه آن (ورق گالوانیزه) در ایران ، ما را به سمت استفاده از این محصول سوق داد.
سقف های کاذب اولیه به صورت قطعات پلاستیکی در سالهای 1365 به بعد در اولین سقف های کامپوزیت کُرمیت به کار رفت. اما گران بودن مصالح ، نچسبیدن به گچ و خاک و خزش (Creep) باعث گردید که استفاده از آن مقید گردد. از سوی دیگر انواع تولیدات ورق گالوانیزه به صورت رابیتس در شکلها و فرمهای مختلف و تولید مواد اولیه آن (ورق گالوانیزه) در ایران ، ما را به سمت استفاده از این محصول سوق داد.
سقف کاذب می تواند بصورت گچی –چوبی –فلزات رنگین- پی وی سی – شیشه ای – آهنی – ورق های فلزی روکش دار – آلومینیومی – کامپوزیت و غیره نصب شود که در هر صورت قابلیت اجراء به صورت واحد ویا با هم را داراست.
حضور سقف کاذب در ساختمان دغدغه پوشش و مخفی نگه داشتن عوامل زیر سقف را از بین می برد که یکی از ویژگیهای این رشته ساختمانی نیز هست.
سقف کاذب در مواردی که ذکر می شود قابلیت خود را بروز می دهد :عبور تاسیسات- آکوستیک کردن- دکوراتیو- سبک کردن ساختمان در برجها- هدایت و جلوگیری از اتلاف دما و رطوبت- نورپردازی مناسب با شرایط کار و زندگی و....
پوشش مهمترین کارکرد سقف کاذب است، بعد از آن دکوراتیو و رنگ آمیزی و نورپردازی قرار می گیرند.
سقف کاذب همپای رشته های مختلف ساختمانی و صنایع دیگر رشد کرده و به پویایی رسیده است. جزو صنایع فلزی وساخت و ساز است که در ساختمان کاربرد دارد. صنعت نوین ساختمان به خوبی این رشته را به خدمت گرفته و از آن بهره می گیرد. تولید انبوه آن هم مقرون به صرفه است که خود این مسئله برای مهندسان ساختمان اهمیت زیادی دارد.
طراحان سقف کاذب هم با انعطاف پذیری متریال سقف کاذب آشنایی دارند. آنها از اشکال
مختلف محصولات مطلعند و این آشنایی به آنها کمک می کند نقشه های بهتری طرح کنند. نقشه هایی که موقع اجرا هم به همان زیبایی روی کاغذ باشند!
طراحی این رشته از صنعت ساختمان به تخصص خاصی نیاز دارد. طراح باید ویژگی های همه سازه ها را به خوبی بشناسد. با انواع سقف کاذب آشنایی داشته باشد و نوع کاربردی آنها را در موقعیت های مختلف درک کند تا درهنگام اجراء تئوری آن یا طراحی بکار گیرد.
موقعیت ها میتواند اینها با شد: رطوبت- دما – اکوستیک – نور پردازی- دکوراتیو – آب و هوای منطقه ای و مقرون به صرفه بودن.
یک نوع طراحی هم مختص تولید کنندگان است که ازنظر اجرا سریع و آسان آن مورد توجه قرار می گیرد.
نصب سریع و آسان سقف کاذب یکی از مواردی است که تولیدکنندگان در ساخت و ساز آن کوشش و رقابت می کنند. طراحان تولید هم تمامی این موارد را در نظر می گیرند و متریالی ابداع می کنند که که همه ویژگی های مورد نظر کارفرما و عواملی که بعد از سقف کاذب با آن سر و کار دارند را تامین کند. مثل تکنیسینهای تاسییات (برقکار،لوله کش، تهویه...)
نصب آسان سقف کاذب به عواملی بستگی دارد که بدین قرار است: سبکی متریال_ انتخاب زوایایی که براحتی سقف مورد نظر اجرا شود_انتخاب متریالی که زوایای پوشش را تامین کند و به راحتی در کنار هم جفت و جور شود_ با سهولت آویزان کردن سقف و مهار آن از سقف اصلی_تولید سازه هایی با اندازه های مختلف.
در انتخاب طرح و اجزاء آن همفکری نزدیک بین مجری سقف کاذب و معمار طراح باید وجود داشته باشد...
مزیت استفاده از سقف کاذب در ساختمان
اجرای صحیح سقف کاذب در ساختمانها می تواند به میزان قابل توجهی مصرف سوخت را کاهش دهد.
سقف کاذب با حذف بخشی از فضای مورد سرمایش و گرمایش میزان مصرف انرژی را که برای این منظور به کار می رود، کاهش می دهد.
سقف کاذب در طبقات فوقانی می تواند از انتقال حرارت بین فضای داخلی و فضای خارج ساختمان بکاهد.
استفاده از عایقهای حرارتی در سقفهای کاذب و اجرای صحیح و بدون درز اینگونه سقفها تبادل حرارتی را کاهش می دهد.
مهمترین دلایل استفاده از سیستم سقف کاذب را می‌توان به ترتیب زیر برشمرد:
الف: ایجاد رویه‌ای برای پوشش قسمت زیرین سقف ساختمان
ب: ایجاد فضایی برای جاسازی تأسیسات و تجهیزات سبک وزن
پ: بهبود عایقبندی صوتی و یا حرارتی سقف هر طبقه از ساختمان
ج: ایجاد سقفی کوتاه‌تر برای فضاهای داخلی ساختمان
د:زیبائی و استحکام فوق العاده سقفهای کاذب
P.V.C
اجرای سقف های کاذب
اجرای سقف های کاذبسقفهای کاذب از آویزهای فلزی قائم، پروفیل های اصلی افقی و در برخی از موارد پروفیلهای فرعی افقی و پوشش زیرین تشکیل می‌شود که این پوشش میتواند از یک نوع مصالح مانند لمبه چوبی و یا دو نوع مختلف مانند رابیتس و اندود گچ ساخته شده باشد. آویزها در سقفهای با اسکلت فلزی اعم از خرپا، طاق ضربی و یا غیر از اینها به سازه اصلی ساختمان متصل می‌گردند.
در مورد سقفهای بتن‌آرمه باید در موقع بتن‌ریزی پیش‌بینیهای لازم برای جاگذاری آویزها صورت پذیرد. در سقفهای بتنی چنانچه هنگام بتن‌ریزی آویزهای قائم تعبیه نشده باشند، می‌توان از چکشهای فشنگی برای نصب آویزها استفاده نمود. در این صورت باید نحوه عمل و نوع فشنگ مورد استفاده به تصویب دستگاه نظارت برسد.
1- آویزهایی که بموقع پیش‌بینی شده‌اند:
برای آویزهای قائم می‌توان از مصالح زیر استفاده کرد:
الف: میلگردهای فولادی (آرماتور) به قطر حداقل 6 میلیمتر
ب: سیمهای فولادی گالوانیزه که قطر آنها حداقل 1/3 میلیمتر باشد.
پ: تسمه های فولادی زنگ‌نزن که سطح مقطع آنها حداقل 10 میلیمترمربع و ضخامت آنها حداقل 5/1میلیمتر باشد.
ت: اگر از آویزهای فلزی دیگری به جز آویزهای مذکور در فوق استفاده شود، این آویزها از لحاظ مقاومت و ضد زنگ بودن، باید مشابه آویزهای مذکور در بندهای الف و ب و پ باشند.
تعداد آویزهای قائم در هر مترمربع و فاصله آنها از یکدیگر بستگی به نوع پوشش سقف کاذب بخصوص قابلیت تحمل و تغییر شکل آنها دارد. تعداد این آویزها متناسب با نوع سقف مشخص خواهد شد. آویزها حتی‌المقدور باید به فواصل مساوی از یکدیگر قرار گرفته، شاقولی و صاف باشند. برای اتصال آویزها به سقفهای با اسکلت فلزی، باید از پیچ و مهره یا جوش استفاده شود. اتصال به غیر از پیچ و مهره یا جوش، موقعی قابل قبول است که به تأیید دستگاه نظارت برسد. پس از جوشکاری، محل جوش باید به وسیله مواد ضد زنگ پوشانیده شود.
در سقفهایی که اسکلت چوبی دارند، اتصال آویزهای قائم به وسیله پیچ یا قلاب انجام می‌شود. پیچ و قلاب باید حداقل 50 میلیمتر در چوب وارد شوند. از وارد کردن پیچها با ضربه چکش، باید خودداری گردد.
2آویزهایی که پس از ساختن سقف بتن فولادی به وسیله اتصالات فلزی یا مفتولهای فلزی به سقف متصل می‌شوند.
رعایت نکات زیر در مورد این آویزها الزامی است:
الف: مقاومت 28 روزه بتن باید حداقل برابر 30 مگاپاسکال و ضخامت آن دست کم یکصد میلیمتر باشد.
ب: بارهای وارد بر سقف بتن‌آرمه نباید از بار مجازی که سقف بر اساس آن محاسبه و اجرا شده است، تجاوز نماید.
پ: قطر میله‌هایی که به کار می‌روند، باید حداقل 4/3 میلیمتر باشد و آویزها حداقل 25میلیمتر در بتن وارد شوند.