مقدمه
نیشکر گیاهی است گرمسیری. این گیاه بومی گیاه بومی گینه جدید بوده و قدمت آن به 1500 تا 8000 سال قبل از میلاد مسیح می رسد. و عمدتاً در حوالی خط استوا بین مدار 26 درجه جنوبی تا 34 درجه 45 دقیقه شمالی می روید. شناخت این نیات و پرورش اولیه آن در منطقه خلیج بنگال روی داده و متجاوز از 5 هزار سال پیش از آن در هند نیز در اواسط هزاره قبل از میلاد به چین و سپس به ایران آورده شده است که شاید ایرانیان اولین قومی بودند که با اندیشه خلاق خویش توانستند شکر متبلور سفید را توسط آسیابهای سنگی و تغییراتی که بر روی شیره نیشکر به وجود آوردند.
1-1 طبقه بندی گیاهی
نیشکر از خانواده Gramineae و جنس saccharum است، که دارای چهار قسمت اصلی ریشه، ساقه، برگ و گل یا خوشه می باشد. برگ های آن به صورت متناوب و گره ها اتصال دارند. ساقه نیشکر قسمتی از گیاه است که این ماده در آن ذخیره می شود و مانند سایر گیاهان تیره غلات بند بند گره دار است که ماده قندی معمولاً در فاصله بین گره ها و در قسمت تحتانی و وسط آنذخیره می شود، قسمتی از ساقه معمولاً در زیر زمین قرار دارد که به آن stubble یا Root stock می گویند.
ریشه نیشکر: استوانه ای است که هر چه نقطه رویش نزدیکتر شود، باریکتر می شود. گل آذین این گیاه خوشه ای است که تحت شرایط آب و هوایی خاصی تولید می شود یعنی ترکیب ژنی، طول دوره نوری، درجه حرارت محیط، تغذیه و کم آبی همگی روی گل دهی و رشد خوشه های گلزار تاثیر گذراند.