نصوح از ماده نصح بر وزن صلح) در اصل به معنی خیر خواهی خالصانه است و لذا به عمل خالص (ناصح) گفته می شود و از آنجا که خیر خواهی واقعی باید توام با محکم کاری باشد واژه (نصح) گاه به این معنی نیز آمده است به همین جهت به ؟ محکم (نصاح) (بروزن کتاب) و به خیاط (ناصح) گفته می شود و این هر دو معنی یعنی خالص بودن و (محکم بودن) در توبه (نصوح) باید جمع باشد.
در اینکه توبه نصوح چیست؟ تفسیر های زیادی برای آن ذکر کرده ند تا آنجا که بعضی شماره تفسیر های آن را بالغ بر بیت و؟ تفسیر دانسته اند ولی همه این تفسیر ها تقریبا به یک حقیقت باز می گردد یا شاخ و برگها و شرایط مختلف توبه است.
از جمله اینکه «توبه نصوح» آن است که واجد چهار شراط باشد پشیمانی قلبی، استغفار زبانی ترک گناه، و تصمیم بر ترک در آینده.
بعضی دیگر گفته اند: «توبه نصوح» آن است که واجد سه شرط باشد: ترس از اینکه پذیرفته نشود امید به اینکه پذیرفته شود و ادامه اطاعت خدا.
با اینکه «توبه نصوح» آن است که گناه خود را همواره در مقابل چشم خود ببینی و از آن شرمنده باشی!
یا اینکه «توبه نصوح» آن است که مظالم را به صاحبانش بازگرداند، و از مظلومین حما؟ بطلبد و بر اطلاعات خدا اصرار ورزد.