فیبر نوری چیست ؟
فیبرها (نوری رشته های بلند و نازک از شیشه بسیار خالصند که ضخامت در حدود قطر موی انسان دارند آنها در بسته هایی بنام کابلهای نوری کنار هم قرار داده می شوند و برای انتقال سیگنالهای نوری در فواصل دور مورد استفاده قرار می گیرند
فیبر نوری :
پس از اختراع لیزر در سال 1960 میلادی ایده به کارگیری فیبر نوری برای انتقال اطلاعات شکل گرفت. خبر ساخت اولین فیبر نوری در سال 1966 همزمان در انگلیس و فرانسه با تضمحیق 1000db/km اعلام شد که شدیداً کاهش داده شد و به مقداری رسید که قابل ملاحظه با سیم های هم محور به کار رفته در شبکه مخابرات بود.
فیبر نوری از پالس های نور برای انتقال داده ها از طریق تارهای سیلکون بهره می گیرد.
طرح تولید:
مراحل ساخت :
1- مراحل صیقل گرمایشی : پس از نصب لوله با عبور گاز های کلر و اکسیژن در دمای بالاتر از 1800 درجه سلسیوس لوله صیقل داده می شود تا بخار آب موجود در جدا درونی لوله از آن خارج شود.
2- مرحله اچینگ : در این مرحله با عبور گازهای کلر، اکسیژن و فرئون لایه سطحی جدار داخل لوله پایه خورده می شود تا ناهمواری ها و ترک های سطحی بر روی جدار داخلی لوله از بین بروند.
3- لایه نشانی ناحیه غلاف : در مرحله لایه نشانی غلاف ، ماده تترا کلرید سیلسیوم واکسی کلر ینفسفویل به حالت بخار به همراه گازهای هلیموارد لوله شیشه ای می شوند و در حالتی که مشعل اکسی هیدروژن با سرعت تقریبی 120 تا 200 میلی متر در دقیقه در طول لوله حرکت می کند و دمایی بالاتر از 1900 درجه سلسیوس ایجاد می کند، واکنش های شیمیایی زیر به دست می آیند.
ذرات شیشه ای حاصل از واکنش های فوق به علت پدیده ترموفرسیسی کمی جلوتر از ناحیه داغ پرتاب شده و درون جداره داخل رسوب می کنند و با رسیدن مشعل به این ذرات رسوبی حرارت کافی به آنها اعمال می شود به طوری که تمامی ذرات رسوبی شفاف می گردند و به جدار داخل لوله چسبیده و یکنواخت می شوند. بدین ترتیب لایه های شیشه ای مطابق با طراحی با ترکیب در داخل لوله ایجاد می گردند و در نهایت ناحیه غلاف را تشکیل می دهند.