چاههای تزریقی به عنوان روشهای تغذیه اساساً در مناطق شهری و مراکز صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. صرف نظر از نوع روش، باید آبی که به زمین تغذیه میشود عاری از مواد رسوبی باشد. استفاده از ترکیبی از روشهای متعدد( پخش آب و غرقاب کردن زمین در کرت های وسیع وچاه های تغذیه) برای هدفهای تغذیه معقولتر است.
پروژه تغذیه مصنوعی چاههای آب نیروگاه شهید مفتح همدان با پخش آب (water spreading) از طریق غرقاب کردن زمین در کرت های وسیع (basin) وچاه های تغذیه (recharge well) ،می تواند بخشی از آب خارج شده از زیر زمین راجبران نماید.
آب داخل مخازن به تدریج در خاک نفوذکرده و وارد لایه آبدار زیرزمینی می گردد سرعت نفوذ بستگی به اختلاف سطح آب روی زمین و سطح ایستایی وخصوصیات فیزیکی خاک دارد. اما از آنجا که بتدریج منافذ خاک گرفته می شود سرعت نفوذ نسبت به زمان کاهش می یابد وممکن است به حدی برسد که آب به مدت طولانی در سطح زمین باقی مانده وتبخیر گردد.در این روش آب وارد چاه شده وبا ایجاد مخروط تغذیه به اطراف آن نفوذ می کند .باید توجه داشت که میزان تغذیه چاه برابر پمپاژ آن نیست زیرا هدایت هیدرولیکی در هنگام تغذیه به دلیل مسدود شدن منافذ کمتر از هدایت هیدرولیکی در هنگام پمپاژ است.
پروژه های تغذیه مصنوعی دارای عملیات متنوع عمرانی (ابنیه _زهکشی_ حفاری چاه وعملیات خاکی و خاکریزی و... )می باشد که مستلزم طراحی مهندسی وتجربه در اجرا می باشد واستفاده از منابع ومصالح موجود ،موجب اقتصادی شدن این پروژه ها میگردد در پایان متذکر میشود که عمر پروژه مذکور بین 15تا20 سال تخمین زده شده است.