«الحمدلله رب العالمین أحمده و أستعینه و أستغفره و أتوکل علیه و أصلی أسلم علی حبیبه و نجیبه و خیرته فی خلقه و حافظ و مبلغ رسالته، بشیر رحمته و نذیر و نقمته سیدنا و نبینا أبی القاسم المصطفی محمد و علی آله الاطهرین المنتجبین المظلومین المعصومین سیما أبی عبدالله الحسین(ع) سیما بقیه الله فی الارضین.»
اوصیکم عبادالله بتقوی الله. همه شما عزیزان، برادران و خواهران نمازگزار را به تقوی الهی دعوت و توصیه می کنم. اول و آخر، تقواست؛ و توصیه اصلی، به توشه گیری از تقواست. اگر بحثی هم می کنیم، برای این است که بتوانیم مایه تقوا را در خودمان، در مردم و مستعان نماز جمعه، ان شاءالله به مدد الهی تقویت کنیم.
امروز در خطبه اول، بحثی در باره ماجرای عاشورا عرض می کنم. اگرچه در این زمینه، بسیار سخن گفته شده است، ما هم عرایضی کرده ایم؛ اما هرچه اطراف و جوانب این حادثه عظیم و مؤثر و جاودانه بررسی می شود، ابعاد تازه ای، و روشنگری‌های بیش‌تری از این حادثه، آشکار می شود و نوری بر زندگی ما می‌‌تاباند.
]سه بحث عمده در مورد نهضت عاشورا[
در مباحث مربوط به عاشورا، سه بحث عمده وجود دارد؛
یکی، بحث علل و انگیزه های قیام امام حسین است، که چرا امام حسین قیام کرد؟ یعنی تحلیل دینی و علمی و سیاسی این قیام؛ در این زمینه، ما قبلاً عرایضی عرض کرده‌ایم؛ فضلا و بزرگان هم، بحث های خوبی کرده اند. امروز وارد آن بحث نمی شویم.
بحث دوم، بحث درس های عاشورا است، که یک بحث زنده و جاودانه و همیشگی است؛ مخصوص زمان معینی نیست. درس عاشورا، درس فداکاری و دینداری و شجاعت و مواسات و درس قیام الله و درس محبت و عشق است. یکی از درس‌های عاشورا، همین انقلاب عظیم و کبیری است که شما ملت ایران پشت سر حسین زمان و فرزند ابی عبدالله الحسین انجام دادید. خود این، یکی از درس‌های عاشورا بود. در این زمینه هم من امروز هیچ بحضی نمی کنیم.
بحث سوم، در باره عبرت‌های عاشورا است، که چند سال قبل از این، ما این مسأله را مطرح کردیم که عاشورا غیر از درس ها، عبرت هایی هم دارد. بحث عبرت های عاشورا مخصوص زمانی است که اسلام، حاکمیت داشته باشد. حداقل این است که بگوییم عمده این بحث، مخصوص این زمان است؛ یعنی زمان ما و کشور ما، که عبرت بگیریم.