اینترنت نامی برای سیستمی گسترده و جهانی شامل مردم ، اطلاعات و کامپیوترها می‌باشد. اینترنت آنقدر بزرگ و پیچیده هست که در محدوده درک یک شخص نمی گنجد. نه تنها کسی نیست که تمام اینترنت را درک کند ، بلکه هیچ فردی پیدا نمی‌شود که حتی آن را بفهمد.
ریشه های اینترنت به پروژه ای به نام آرپانت که توسط آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دپارتمان دفاع ایالات متحده حمایت می‌شد ، باز می‌گردد. دپارتمان دفاع می‌خواست شبکه ای بسازد که خودش را تحت شرایط سخت و ناسازگار نگهداری کند ( شبکه دو یا چند کامپیوتر است که به یکدیگر متصل میشوند). ایده اصلی ساختن شبکه ای بود که قادر باشد اطلاعات نظامی و دولتی را در طی حادثه ای هسته ای منتقل کند.
پروژه در سال 1968 آغاز شد و به زودی به سمت هدف توسعه فنونی برای ساختن شبکه ای در مقیاس بزرگ رشد نمود.
آرپانت برای سالها ادامه داشت و بعد از این که به طور رسمی اعلام شد کامل شده است ، با موفقیت متوقف شد. از آن موقع تکنولوژی متصل ساختن مطمئن و اقتصادی کامپیوترها توسعه یافته است و امروز روح آرپانت ستون فقرات اینترنت را شکل می‌دهد.
در ابتدا ، هدف محققین آرپانت ساخت یک شبکه بزرگ برای متصل ساختن کامپیوتر در مسافتهای طولانی بود. اما در اواسط دهه 1970 ، روشن شد که هیچ شبکه منفردی قادر به تامین نیاز های همه افراد نیست. محققین دیدند که توسعه تکنولوژیی که بتواند انواع مختلفی از شبکه ها را در سیستمی بزرگ و منفرد متصل سازد ، بسیار مفیدتر می‌باشد. این دید باعث مطرح شدن مفهوم میان شبکه یا اینترنت شد.
بنابراین اینترنت امروزی واقعا شبکه کامپیوتری بزرگ و منفردی نمی باشد. اینترنت عملا مجموعه ای از ده‌ها هزار شبکه گسترده در سطح جهان می‌باشد.
شاید بهترین راه برای درک سازمان و اهمیت اینترنت مقایسه آن با دو سیستم ارتباطی بزرگ جهانی می‌باشد: سیستم پستی و سیستم تلفن. هر دوی این سیستم ها شامل بخشهای بسیار بسیار کوچکتری می‌باشند که در سازمان بین المللی بزرگی به یکدیگر متصل میشوند. با این وجود ، مزیت بزرگ اینترنت بسیار انعطاف پذیرتر و سریعتر بودن آن است.