-1- ساختمان داخلی PLC
از آنجائی که یک PLC مجری برنامه ای است که به آن داده می شود، طبعتاً ساختمان داخلی آن تا حدودی شبیه ساختمان داخلی یک کامپیوتر خواهد بود.
شکل (2-1) بلاک دیاگرام ساختمان داخلی، یک PLC نمونه ساخت زیمنس را نشان می دهد.
قسمت اصلی در یک PLC ریزپردازنده (CPU) می باشد، خواننده ممکن است با ریزپردازنده ها آشنایی قبلی داشته باشد، و برای خوانندگانی که با ریزپردازنده ها آشنایی ندارند نیز جای نگرانی نیست، چرا که تعریف ساده زیر را در این مورد بخصوص ارائه می دهیم:
«ریزپردازنده یک آی سی است که به کمک یک سری مدارات جانبی دیگر قادر است توابع منطقی را با توجه به برنامه داده شده به آن اجرا نموده و نتایج خوبی را به خروجی ها ارسال نماید.»
قسمت مهم دیگر در یک PLC قسمت حافظه است، برنامه کنترل را که PLC اجرا می کند می بایستی از پیش در حافظه PLC نوشته و ضبط کنیم، به طوری که CPU به آن دسترسی داشته و همواره آن را اجرا نماید.
حافظه PLC معمولاً از دو قسمت تشکیل شده است:
یک قسمت در دسترس استفاده کننده بوده و مخصوص نوشتن برنامه کنترل می باشد، این قسمت قابل پلک کردن و تغییر است، و معمولاً از نوع (RAM) می باشد.
قسمت دیگر، حافظه سیستم است که مربوط به نحوه عملکرد مدارات داخلی PLC می باشد و معمولاً استفاده کننده از PLC سر و کاری با آن نداشته و توسط کمپانی سازنده پر می شود. این قسمت به راحتی قابل پاک کردن و تغییر نیست و معمولاً از نوع EPROM یا EEPROM می باشد.
بلوک بعدی در یک PLC مربوط به قسمت ورودی ها و خروجی های کنترل کننده منطقی است. این PLC دارای 20 ورودی است که بر حسب نیاز همه یا تعدادی از آنها می توانند مورد استفاده واقع شوند، وجود ولتاژ 24 ولت DC، در یک ورودی به منزله وجود فرمان منطقی (1=I) در آن ورودی است، هر یک از ورودی ها از نظر CPU آدرس مخصوص به خود دارند و CPU هنگام اجرای برنامه بر حسب نیاز به آنها مراجعه می کند.
جهت حفاظت مدارات داخلی PLC و جلوگیری از نویزهائی که معمولاً در محیط های صنعتی وجود دارند، ارتباط ورودی ها با مدارات داخلی PLC توسط کوپل کننده های نوری (OPTO COUPLER) انجام می گردد، که در این مورد در بخش های بعدی توضیحات بیشتری خواهیم داد.
این PLC دارای 12 خروجی است، خروجی ها نیز از نظر CPU دارای آدرس معینی می باشند، خروجی ها مطابق شکل (2-2) به صورت کنتاکت هایی ایزوله از مدارات داخلی هستند و همگی دارای سر مشترک می باشند و استفاده کننده می تواند فرمان خروجی را بین 24 ولت DC تا AC220 انتخاب نماید.
امروزه PLC ها را به لحاظ حجم حافظه اختصاص داده شده به برنامه استفاده کننده و همچنین تعداد بیت های ورودی و خروجی به چهار دسته تقسیم بندی می کنند، (البته این تقسیم بندی غیر رسمی بوده و مورد قبول پاره ای از سازندگان نمی باشد). این چهار دسته عبارتند از:
1- میکرو
2- کوچک (MINI)
3- متوسط
4- بزرگ