چوب از جمله موادی است که همیشه با ارزش تلقی شده و از آن در طول قرون برای مصارف و مقاصد گوناگون استفاده شده است. انسان اولیه طرز شکل دادن به چوب را برای تهیه وسایل مفید و به کمک ابزارهای سنگی فراگرفت و بعدها توانست از ابزارهای فلزی بهره گرفته و به کمک آنها محصولات چوبی بهتری را تولید نماید.
امروزه برای تولید مصنوعات چوبی در حجم زیاد، از ماشین های مختلفی استفاده می شود و برای کار با این ماشین ها، همانند هر ماشین دیگری به صنعت گران ماهر نیاز است. در دهه های اخیر بعضی از کاربردهای سنتی چوب منسوخ شده و از مواد و مصالح جدیدی به جای آن استفاده شده است. هم زمان با این تحول در نتیجه تحقیقات دانشمندان، محصولات و مشتقات جدیدی از چوب و صنایع جنگلی در صحنه تجارتی ظاهر گردیده اند.
از آن جا که کار با چوب به کمک ابزارهای دستی و ماشینی آسان بوده و درگونه های متنوعی یافت می شود، این ماده یکی از مهم ترین و اساسی ترین مصالح ساختمانی نیز محسوب می گردد. تنوع زیاد گونه های چوب موجب شده است که این ماده در رنگ ها، بافت ها، وزن ها و مقاومت های گوناگون یافت شده و در هر ردیف قیمتی نیز به بازار عرضه شود. چوب را می توان با خم کردن، پیچاندن و یا ورقه ورقه کردن آن به اشکال مختلفی درآورد و قطعات ساخته شده از آن را به روش های مختلفی به هم مرتبط ساخت.
جنگل یکی از ذخایر طبیعی است که قادر به تجدید حیات خود می باشد و به همین دلیل چوب یکی از محصولات با ارزش، قابل اطمینان و حیاتی محسوب شده و از منابع درآمد مهم هر کشور به شمار می آید. باعث خوشبختی است که در کشور ما چوب های صنعتی متنوعی چه از نوع نرم و چه از نوع سخت آن وجود دارند و همه ما این فرصت را داریم که با این حرفه که شاید تجربی ترین نوع حرفه شناخته شده به وسیله بشر باشد، آشنا شویم.
فراگیری تعداد زیادی از مهارت ها و آموزش های مربوط به ایمنی کار، شناخت و انتخاب صحیح مواد و نیز طرح و ساخت وسایل، علاقه هر کسی که به این موضوع خلاقه توجهی داشته باشد، بر می انگیزد.
2-1 شناخت نقشه کار
قبل از آن که یک درودگر بتواند نقشه ای را بر اساس طرح داده شده پیاده کند، بایستی قادر به خواندن آن نقشه باشد. یک چنین نقشه هایی، ابعاد، نوع موادف ساختمان و طرز سوار کردن قطعات را به سازنده نشان می دهند.
خواننده این پروژه برای آن که بتواند نقشه های درودگری را بخواند باید با قراردادهای ذیل که برای نمایش خطوط می باشند آشنا شود:
خطوط مرزی- این خطوط کلفت ترین خطوط نقشه می باشند و از آنها فقط برای مشخص کردن محدوده نقشه استفاده می شود.
خطوط شیئی- این خطوط پر نسبتاً کلفت بوده و از آنها برای نمایش قسمت های مرئی جسم استفاده می شود.
خطوط مخفی- این خطوط بصورت خط چین با فواصل مساوی بوده و از آنها برای نمایش جزئیات مهمی از جسم استفاده می شود که مستقیماً در معرض دید ترسیمی قرار ندارند.
خطوط محوری- این خطوط به شکل خط و نقطه نازک بوده و محور هندسی اجسام را نشان می دهند.
خطوط امتداد- این خطوط، خط چین های نازک و طویلی هستند که محدوده ابعاد یک جسم را مشخص می کنند. این خطوط به لبه تصویر جسم تماس ندارند.
خطوط ابعاد- این خطوط دارای یک فاصله خالی در طول خود برای داخل نمودن اندازه عددی یک بعد می باشند و دو سر آنها دارای فلش است.
نماهای یک نقشه
نقشه کار عموماً دارای سه نما است که عبارتند از: نمای بالا، نمای روبرو و نمای جانبی است. اما در نقشه بعضی از اجسام ساده ممکن است یک یا دو نما کافی باشند و برعکس در مورد اجسام پیچیده به بیش از سه نما به منظور نمایش کلیه تصاویر آن نیاز است. نماها بایستی شامل همه ابعاد و جزئیات ساختمانی باشند. در بعضی از موارد ممکن است به یک برش جسم برای نمایش قسمت هایی از آن نیاز باشد که در نماهای عادی به خوبی مشهود نیستند. نقشه 2-1 از نوع نقشه اورتوگرافیک است. نقشه های عکسبرداری شده که بر روی آن ابعاد نیز قید شده است، معمولاً در مواردی مفیدند که جسم ساده بوده و جزئیات زیادی نداشته باشد.
ترسیم نقشه در مقیاس متفاوت: غالباً رسم نقشه با مقیاس یک به یک غیر عملی است. اگر کار خیلی بزرگ باشد، آن را بایستی در مقیاسی که بتوان روی کاغذ در اندازه مطلوب کشید، ترسیم کرد. برعکس اگر اندازه ها خیلی کوچک باشند ممکن است لازم شود که برای سهولت، در مقیاس بزرگ تر ترسیم شوند. گاهی اوقات برای نقشه تفصیلی یک قسمت از کار، از مقیاس دیگری نسبت به مقیاس به کار رفته در نماهای اصلی، استفاده می شود.
3-1 شناخت ساختمان چوب
چوب یک ماده الیافی، آلی و نباتی است. دو ماده اصلی تشکیل دهنده آن عبارتند از: سلولز و لیگنین. طرز قرار گرفتن الیاف چوب به نوع درخت بستگی دارد. هر چوبی را نمی توان به صورت تخته درآورد و معمولاً تخته را از درخت های تولید کننده الوار می سازند. محصولات بسیار زیاد دیگری را نیز می توان از چوب ساخت. این محوصلات عبارتند از: خمیر سولز، کاغذ، الیاف زیان، پلاستیک، لاستیک، شکر، آهار و الکل.
تخته چوبی است که به اندازه های استاندارد و با ضخامتها، عرض ها و طول های متغیر بریده می شود. تخته را می توان به صورت صفحاتی با ضخامت 2 تا 5 سانتی متر، عرض 5 تا 50 سانتی متر و طول 5/1 تا 7 متر خریداری کرد. تخته بزرگ را نمی توان از هر درختی به دست آورد.
الوار یک قطعه سنگین و حجیم از چوب است که از آن برای نگهداشتن بارهای سنگین استفاده می شود، چوب به انواع متنوع وجود دارد: بعضی از آن ها نرم، بعضی سخت، برخی با رگه های باز و برخی با رگه های متراکم اند.