نمایشگاهی از عکس های آنی لیبوویتز، عکس آمریکایی از 18 ژوئن تا 14 سپتامبر در خانه اروپایی عکس در پاریس به نمایش گذاشته شده است. عنوان این نمایشگاه « زندگی یک عکاس 2005-1990» نام دارد. برای شناخت بیشتر این عکاس پر آوازه آمریکایی بهتر دیدم تا از « سپیده بهزادی » بخواهم متنی را که در جشنواره منطقه ای چند سال پیش درباره این عکاس نوشته بود را برای استفاده همه علاقمندان بر روی سایت بگذارد. او هم زحمت کشید و متن را درا اختیار ما گذاشت. متن زیر می تواند برای علاقمند «آنی لیبوویتز» موثر باشد.
آنی لیبوویتز
آنی لیبوویتز (آنالو) یکی از برجسته ترین عکاسان معاصر چهره است که آثارش طی 30 سال اخیر بارها از جانب منتقدان و خبرنگاران هنر و عکاسی مورد ستایش قرار گرفته است.
وی در دوم اکتبر سال 1949 در وسپورت متولد شد. او یکی از شش فرزند خانواده بود، فرزند یک نظامی پدرش سام لیبووتیز یکی از استادان رقص مدرن بود. خانواده آنی زمانی که جوان بود، بارها از جایی به جای دیگر نقل مکان کردند. او بسیار تحت تأثیر مادرش قرار داشت. لیبووتیز در دبیرستان گیتار می نواخت و آهنگسازی می کرد و سرپرست گروه کر مدرسه بود.
او همچنین علاقه ی خاصی به نقاشی داشت و در سال 1967 به عضویت انجمن هنری سان فرانسیسکو درآمد و در سال 1971 از این مؤسسه دانش آموخته شد. او در دوره ای از زندگیش گمان می کرد استاد نقاشی می شود.
زمان تعطیلات مدرسه بود که لیبوویتز به دیدن خانواده اش رفت؛ یعنی درست هنگامی که در فلیپین زندگی می کرد. او و مادرش سفری به ژاپن داشتند جایی که یک دوربین خرید و شروع به عکاسی کرد . وقتی به مدرسه بازگشت در یک کلاس شبانه عکاسی ثبت نام کرد. در سال 1970 به پیشنهاد یک دوست کارهایش را برای مجله رولینگ استون فرستاد، موسسه ای که در سان فرانسیسکو اعتبار فراوانی داشت رولینگ استون تنها یک شروع به حساب می آمد. مجله ای درباره موسیقی راک. در سال 1973، زمانی که فقط 23 سال داشت، عکلاس بزرگ و معتبری برای رولینگ استون به حساب می آمد. او به مدت 10 سال با این مجله همکاری داشت. زمانی که در سرتاسر کشور در حال سفر بود از هر کس که در بخش موسیقی pop (مردمی) فعالیت می کرد عکاسی می کرد. از جمله موضوعاتی که سبب شهرت وی شد، عکاسی از جان نهون از «بتیل ها» بود یکی از مشهورترین عکسهایش که در هشتم دسامبر 1980 گرفته شد، مربوط به جان نهون که درست 2 ساعت قبل از اینکه به قتل برسد است.
لیبووتیز در ابتدا سیاه سفید عکاسی می کرد. هنگامی که رولینگ استون در سال 1974 شروع به چاپ مجله رنگی کرد. او هم از فیلم رنگی استفاده کرد و چشم اندازی از کارهایش را استادانه بر روی جلد مجلات به نمایش گذارد. لیبوویتز در مدت زمانی که با رولینگ استون و سایر مجلات همکاری داشت، عکس های متعددی از بزرگان دنیای صحنه و نمایش تهیه کرد که از آن میان می توان به اینها اشاره کرد:
استیوواندر (پیانیست و خواننده)
وودی آلن (کارگردان فیلم )
مریل استریب (بازیگر)، ستاره اکشن فیلم های آرنولد شواتزنگر و ...
عکس های معروفی که از آغاز فعالیش می توان از آن یاد کرد، بیشتر نوعی شکار موضوع در لحظه بودند اما خیلی زود به شکلی آگاهانه از توانایی عکاسی اش در جهت قرار دادن سوژه در وضعیتی ریلکس و آرام با حفظ حالت و موقعیتش استفاده می کند.
او شخصیت های مشهورش را در وضعیتی آشفته و حتی می شود گفت احمقانه قرار می دهد، حالتی که بارها در شخصیت واقعی شان بیشتر از پرتره های از قبل تنظیم شده و تأمل بروز می کند.
از اسرار موفقیت لیبووتیز دقت و تمرکز وی بر موضوعات، پیش از انتخابش است.
او کتاب ها و اشعارش را می خواند، اجراها و فیلم هایش را می بیند و زمانی که این امر ممکن شد برای دیدن زندگی روزمره شان وقت می گذارد. از معروف ترین عکس های او، چهره و اندام ووپی گلدبرگ بازیگر است که تنها سر و بازویش را از وان پر از شیر بیرون آمده یا کریستووراپید، هنرمند نقاش در پوشش و ترکیبی شبیه یکی از آثار هنریش.
لیبووتیز در سال 1983، رولینگ استون را ترک کرد. وی اولین کتابش را در همین سال به چاپ رسانید. مدتی هم برای وانیتی فیر و وگ عکاسی کرد. او وقتش را صرف عکاسی از بسیاری از ستاره ها کرد، به علاوه تعداد زیادی از هنرمندان، بازیگران، نویسندگان، شاعران و ...
لیبوئویتز در سال 1986 برای یکسری از کمپانی های بزرگ از جمله هوندا، گپ، امریکن و ... عکاسی کرد و شایستگی هایش را در این زمینه هم نشان داد.