سیستم سوخت رسانی انژکتوری
عمده ترین عاملی که باعث شد تا اتومبیل سازان در ساخت سیستم سوخت رسانی اتومبیل هایشان از انژکتور به جای کاربراتور استفاده کنند، این بود که سیستم سوخت رسانی انژکتوری راه مناسب تری برای دستیابی به استانداردهای آلودگی به مصرف سوخت فراهم می کند. اما این واقعیت را نباید فراموش کرد که سیستم سوخت رسانی انژکتوری از همه جهات به کاربراتور برتری دارد. سیستم سوخت رسانی انژکتوری هرگز دچار خفگی نمی شود و ذرات بسیار ریز سوخت را مستقیماً به درون موتور اسپری می کند. با این روش بیشتر مشکلات هنگام استارت سرد موتور که مربوط به کاربراتور است، از میان می رود. همچنین سوخت رسانی انژکتوری الکترونیکی بسیار راحت تر از یک کاربراتور مکانیکی با سیستم های کامپیوتری کنترل موتور همراه می شود. سیستم سوخت رسانی انژکتوری چند ورودی (در آن هر سیلندر انژکتور مخصوص به خودش را دارد) مخلوط یکنواخت تری از سوخت و هوا را به هر یک از سیلندرهای موتور می رساند که در نتیجه باعث بهبود توان و عملکرد موتور می شود. یکی دیگر از انواع انژکتورها، سیستم انژکتوری پی درپی سوخت است؛ در این سیستم شلیک هر یک از انژکتورهای منفرد به طور جداگانه توسط کامپیوتر کنترل و با توالی جرقه های موتور زمان بندی شده است که باعث بهبود توان و کاهش میزان آلودگی ها خواهد شد. بنابراین همانطور که ملاحظه می کنید از لحاظ مهندسی دلایل بسیار ارزشمندی برای استفاده از انژکتور به جای کاربراتور وجود دارد.
سیستم های سوخت رسانی انژکتوری اولیه مکانیکی و بسیار پیچیده تر از کاربراتورها بودند. در نتیجه بسیار گران و موارد استفاده آن نیز محدوده بود. در سال ۱۹۵۷ کمپانی شورولت سیستم سوخت رسانی انژکتوری مکانیکی موسوم به روچستر را معرفی کرد که تا سال ۱۹۶۷ به عنوان یکی از ویژگی های بارز مدل کوروت به شمار می رفت. اما به هر حال اروپایی ها در تکنولوژی انژکتور طلایه داران حقیقی هستند. کمپانی بوش در اواخر دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۷۰ اولین سیستم الکترونیکی را روی موتور فولکس واگن مدل اسکواربک ارایه کرد. با آغاز دهه ۱۹۸۰ تقریباً تمام اتومبیل سازان اروپایی از برخی انواع سیستم سوخت رسانی انژکتوری چند ورودی کمپانی بوش استفاده می کردند. در میانه دهه ۱۹۸۰ کمپانی های اتومبیل سازی آمریکایی در گذار از کاربراتورهای الکترونیکی به سیستم سوخت رسانی انژکتوری اولین هایی بودند که به عنوان یک راه حل موقتی به سیستم انژکتوری throttle body رو آوردند. این سیستم که به اختصار آن را با TBI نشان می دهند، مشابه یک کاربراتور است که در آن دیگر خبری از کاسه بنزین، شناور، سوپاپ سوزنی، لوله ونتوری، ژیگلور سوخت، پمپ شتاب دهنده یا خفگی نیست، عدم نیاز به این بخش ها در سیستم TBI به این خاطر است که سوخت به جای کشیده شدن توسط خلا ورودی به طور مستقیم به درون منیفولد ورودی افشانده می شود. این سیستم از یک محفظه گلویی با یک یا دو انژکتور و یک رگلاتور فشار تشکیل می شود و فشار سوخت نیز توسط یک پمپ الکترونیکی فراهم می شود. این سیستم به لحاظ نصب نسبتاً ساده است و مشکلات کمی به همراه دارد، اما از تمامی امتیازهای یک سیستم سوخت رسانی انژکتوری تمام عیار مثل سیستم انژکتوری پی درپی برخوردار نیست.