چکیده: با افزایش تصاعدی جمعیت و محدود بودن نواحی قابل کشت، اصلاح کنندگان نبات در جستجوی تولید نباتات زراعی با ویژگی های مطلوب درمدت زمان کوتاه می باشند و راههای عمده ای را برای رسیدن به این دو هدف در پیش می گیرند. یکی از این روشهای اصلاح نباتات، روش تولید گیاهان هاپلوئیدی می باشد. گیاهان هاپلوئید، n کروموزومی بوده که پس از مضاعف سازی و تبدیل شدن به دابلدهاپلوئید، کاملاً هموزیگوس خواهند بود، در نتیجه پوشانده شدن اثر آللهای مغلوب توسط آللهای غالب وجود نخواهد داشت. همچنین با این روشها می توان در حداقل زمان ممکن، به لاین خالص کاملاً هموزیکس دست یافت. اخیراً استفاده مهمی که از هاپلوئیدها می شود به کارگیری آنها درمطالعات ژنتیکی است و برای اعمال موتاسیون و انتقال ژن بسیار، ایده آل هستند. این گیاهان واجد یکسری کروموزوم، به طور خودبخوذی از طریق بکرزایی (جنین حاصل از تخم تفریخ نشده)، آپوگامی(جنین حاصل از سلولهای متقاطر یا همراه) و سمی گامی (تقسیم مستقل اما همزمان هسته زایشی و هسته تخمزا درسلول تخم )، ایجاد می گردنداز روشهای تولید گیاهان هاپلوئیدمی توان به دورگ گیری بین گونه ای (حذف کروموزوم)ماده زایی ( القای بکرزائی تخمک و تخمدان )، نرزایی (نمو میکروسپور شامل کشت گل آذین، کشت بساک و کشت میکروسپورهای جدا شده) و استفاده از ژن ایجادکننده هاپلوئیدی اشاره کرد. از بین روشهای فوق الذکر، سه روش حذف کروموزوم، کشت بساک و کشت میکروسپورهای جدا شده از اهمیت بسزایی برخوردار بوده و بیش از سایر متدها کارآیی دارند. درمورد حذف کروموزوم، پس از دورگ گیری دو گونه، کروموزومهای پایه نر درابتدای نمو جنین حذف می گردند که نیاز به مرحله نجات جنین به عدم تشکیل آندوسپرم داشته و در نهایت گیاهچه هاپلوئید تولید می گردد. .