تعریف: عدم وجود سیکل های قاعدگی.
آمنوره اولیه: عدم وجود سیکل های قاعدگی تا سن 16سالگی
آمنوره ثانویه: قطع سیکل های قاعدگی در خانمی که قبلا سیکلهای قاعدگی نرمال داسته است.
علل آمنوره:
-هیپو تالاموسی -هیپونیزی -تخمدان -استرس
نکته:درآمنوره های طولانی مدت باید حتماکاهش دانستیه استخوانی مورد بررسی قرار گیرد که منجر به استو پروز نشود.
همانگونه که می دانیم آمنوره می تواند به علل مختلفی ایجاد شود در اینجا و در این مقاله فقط به علل هیوتا لاموسی آمنوره پرداخته می شود.
علایم آمنوره:
فقدان سیکل قاعدگی
هیرسوتیسم
کاهش موهای پوبیس وآگزیلاری
بم شدن صدا
درمانهی دارویی
1- OCP 2- کلومیفن 3- GNRH
تغییرات در رژیم غذایی که در درمان آمنوره مفید است؟
رژیم غذایی: رژیم انحصاری شدید در زنان ممکن است منجر به آنورکسی ( بی اشتهایی عصبی) می شود.
زنانیکه بعلل مختلف توده چربی بدن آنها کاهش می یابد مثلا رژیم غذایی شدیددارند یا تمرینات ورزشی شدید انجام می دهند ممکن است دچار آمنوره شوند.
در تحقیقات انجام شده در صورتیکه به رژیم غذایی این افراد پر کالری شود و پروتئین چربی و کربوهیدرات و ویتامینها و مینرالها به رژیم غذایی آنها اضافه شود و یا اینکه ورزشکاران تمرینات ورزشی خود را کاهش دهند سیکل های قاعدگی آنها مجددا از سرگرفته خواهد شد.
رژیم گیاهخواری
زنانیکه دارای رژیم گیاهخواری هستند سطح کاروتن ( که یک آنتی اکسیدان است) در خون آنها افزایش می یابد این خانم ها در مقایسه با کسانیکه سطح کاروتن خون آنها در حد نرمال است بیشتر در معرض بروز آمنوره قرار دارند.
تغییرات سبک زندگی که ممکن است مفید باشند
ورزش
ورزش های متعادل معمولا باعث افزایش دانسیته استخوان می شود و باعث آمنوره نمی شود. اما تمرینات ورزشی شدید مثل دونده های مسافت طولانی و همچنین رقاصه ها آمنوره ایجاد می شود. در تحقیقات انجام شده 66% دونده ها و رقاصه ها آمنوره را تجربه می کنند. در میان بدن زنان نیز که رژیم غذایی نامتعادل دارند 81% آمنوره دیده شده است. چنانچه ورزشکاران مذکور تمرینات ورزشی خود را کاهش دهنده و رژیم غذایی خود را متعادل نماییند قاعدگی های آنها از سر گرفته خواهد شد.
شیردهی
در زنانیکه تعذیه پستانی دارند تغییرات سطح هورمونها باعث آمنوره می شود در تحقیقات انجام شده روی مادران شیر ده، مادرانی که رژیم غذایی مناسبتری داشته اند دوره آمنوره کوتاهتری را تجربه کرده اند. ضنا درمادران دچار آمنوره شیردهی ایجاد کاهش دانسیته استخوانی ثابت نشده است.
استرس
استرس باعث ترشح کورتیزون از عده آدرنال شده که افزایش کورتیزول خون باعث ایجاد آمنوره می شود بنابر این کاهش استرس ممکن است آمنوره را درمان کند.
سیگار کشیدن
مطالعات نشان داده که کشیدن یک بسته یا بیشتر سیگار در روز در زنان باعث افزایش ریسک آمنوره می شود. اما اثر توقف کردن در فضای آلوده به دود سیگار بر آمنوره هنوز مشخص نشده است.
مکمل های غذایی که ممکن است بر آمنوره مؤثر باشند
پروژسترون
در تحقیقات انجام شده استفاده از پروژسترون خوراکی به میزان 300-200 میلی گرم در روز در زنان دچار آمنوره ثانویه باعث برگشت سیکل قاعدگی نرمال شده است که این درمان باید تحت نظر پزشک صورت گیرد.
کلسیم و ویتامین D
برای جلوگیری از کاهش دانسیته استخوان در آمنوره روزانه 1200 تا 1500 میلی گرم کلسیم و 800-400 ویتامین D تجویز می شود. اما مدارک کافی در سودمند بودن آنها در آمنوره وجود ندارد.
استیل – ال – کارنیتن
در تحقیقات انجام شده استیل ال کارنیتین باعث افزایش سطح هورمونهای جنسی در زنانی می شود که آمنوره آنها بعلت کاهش هورمونهای جنسی است.
اما باید آزمایشات کنترل شده این نتایج را تایید کنند.
ویتامین C
در تحقیقات انجام شده مصرف روزانه 400 میلی گرم ویتامین C اثری در درمان آمنوره نداشت اما باعث برگشت تخمک گذاری در زنان دارای سیکل های منظم بدون تخمک گذاری شد. تحقیقات بیشتری برای اثبات اثر ویتامین C بر آمنوره لازم است.
پرولاکتین
یکی از هورمون هایی است که ممکن است باعث ایجاد آمنوره در بعضی افراد شود
ویتامین B6
در یک تحقیق انجام شده این ویتامین B6 باعث کاهش سطوح پرولاکتین در سه زن که سطوح پرولاکتین ابتدایی بالا داشتند گردید. تعداد کمی از آزمایشات اثر خوراکی یا تزریقی ویتامین B6 را بر روی کاهش سطوح پرولاکتین ثابت کرده اند. گزارشات متناقضی در این مورد وجود دارد که آزمایشهای کنترل شده بیشتری مورد نیاز است.
روی Zn
تحقیقات زیادی بر روی اثر روی بر آمنوره انجام شده است که اثر آن بر آمنوره و قاعدگی یکسان بوده است. لازم است تحقیقات بیشتری انجام شود.
درمانهای گیاهی که ممکن است سودمند باشند
Blue cohosh
یکی از داروهای گیاهی است که تقویت کننده رحم است و به عنوان محرک خونریزی رحم شناخته شده است. اما آزمایشات کلینیکی اثر آن را ثابت نکرده اند.
داروهای گیاهی مؤثر دیگر شامل mother wort، سداب، حبه کبک و بومادران می باشند که آزمایشات کلینیکی پیشرفته اثر هیچکدام را ثابت نکرده است اما از همه آنها در حاملگی باید اجتناب شود چون ممکن است باعث سقط خودبخوی شود.