مقاله شاعران و نثر نویسان پارسی گوی قرن هفتم و هشتم

Word 126 KB 34110 15
مشخص نشده مشخص نشده ادبیات - زبان فارسی
قیمت قدیم:۷,۱۵۰ تومان
قیمت با تخفیف: ۵,۰۰۰ تومان
دانلود فایل
  • بخشی از محتوا
  • وضعیت فهرست و منابع
  • مقدمه

    عده ای از  شاعران پارسی گوی از بازماندگان دوران قبل از حمله مغول هستند و یا از کسانی که در دوره مغول می زیستند. دسته دیگر در دوران مغول در دستگاه امارتهای کوچک یا خاندانهای بزرگ زندگی می کردند و یا در  خانقاههای  متصوفه زیر دست مشایخ بزرگ ایران و خارج ایارن بودند.

    آخرین دسته کسانی هستند که در بین حکومت ایلخانان و حمله تیمور در خدمت ملوک الطوائف ایران و نواحی مجاور بودند.

    ایران در دوره مغول: در این دوهر ادبیات حیرت انگیز و بزرگی از ایرانیان بوجود آمد. جنوب ایران کمتر از ممالک شمالی و مرکزی و غربی دچار خسارت شد.

    انهدام مؤسسات دینی:

    هر چند به واسطه قتل عام فضلا طلاب و انهدام مدارس و مساجد و کتابخانه ها دچار اختلال و پریشانی شد ولیکن آسیب بعضی کمتر بود. مغولان بت پرست به فلسفه و حکمت توجهی نداشتند ولیکن نسبت به مدایح شعرا بی اعتنا نبودند. در این دوره مورخین در جه اول در زبان فارسی به ظهور رسیدند.

    شعرا و صوفیه عصر ایلخانان:

    در این دوره دو نفر از شاعران که درجه بالاتر از بقیه بودند:

    جلال الدین روحی

     سعدی شیرازی

    بسیاری از ادبا و کسانیکه ادبیات ایران را در هند مطالعه کردند مرتبتی بالا داشتند و مقام آنها را بعد از مولوی و سعدی قرار می دهند. امیر خسرو دهلوی حسن دهلوی بدر چاچی که هر سه در هندوستان بودند.  در این میان چند تن از شعرای ایران که در ایران نشود نما یافتند و بعد کرم و سخاوت پادشاهان مغول در دهلی آنها را جلب کرد از ایران مهاجرت کردند به امید آنکه بضاعت ادبی آنها در هند خریدار داشته باشد.

    مرحوم شیلی نعمانی(شعر الحجم) به زبان اردو:

    بر شرح احوال شعرای ایران از فردوسی تا حافظ و چند صفحه از امیر خسرو و حسن دهلوی نگاشته است. اما با اینکه ادبیات فارسی که در هند به ظهور رسیده به طور کلی آن لطف را که در کلام ایرانیان اصلی است ناقد می باشد.

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    در ابتدا به ذکر نام چند شاعر معروف و شرح احوال آنها و سپس دیگران اشاره می کنیم:

    امیر خسرو دهلوی:

     از شاگردان شیخ بزرگ نظام الدین اولیا بود. در موسیقی نیز  همچون شعر معروف بود. ترک نژاد بوده و در ولایتی در هندوستان تولد یافت. در زمان حیاتش از پنج پادشاه نوازشها دید. دولتشاه معتقد بود که قریب یک کرور بیت بنظم در آورده. از آثار او «کتاب لیلی و مجنون» «مرگ مادر و برادر»مرثیه گفتند و ابیاتی خطاب به دخترش عفیفه.

     

    بدر چاچی:

    در هندوستان شهرتی بسیار داشت و در ایران غیر معروف می باشد. از شعرای ماوراء النهر است و در شهر چاچ که امروزه به شهر جدید تاشکند تبدیل یافته است. کلام او به اشکال معروف است در تمام اشعار فارسی از قلم شعرای ترک نژاد یا تحت حمایت ترکان عمومیت دارد.

     

    حافظ شیرازی:

    شمس الدین محمد شیرازی ملقب به لسان الغیب و ملتخص به حافظ. اوایل قرن هشتم بوده. نزد  علمای بزرگ از جمله قوام الدین عبدالله  در علوم به مقامی رفیع رسید. شاه شیخ ابواسحاق اینجو را به القاب«جمال چهره اسلام» «سپهر عام و حیا» می شود.

    دیوان حافظ که یک دیوان عرفانی هست که محور جهان بینی عرفانی«وحدت وجود» است. مسئله  دیگر وحدت تجلی است یعنی  جهان با یک تجلی حق بوجود امده و مسئله دیگر راز خلقت جهان .

     

    اگر چه باد فرحبخش و باد گلبیز است                   به بانگ چنگ مخور که محتسب تیز است

     صراحی و حریفی گرت به چنگ افتد                   به عقل نوش که ایام فتنه انگیز است

    در آستین مرقع پیاله پنهان کن                               که همچو چشم صراحی زمانه خون ریز است

    زرنگ باده بشوییم خرقه ها در اشک                 که موسوم ورع و روزگار پرهیز است.

     

    مولوی:

     مولانا جلال الدین بلخی یکی از بزرگترین شاعران ایران از حیث بلندی افکار  شور انگیزی اشعار  و مقدار شعر لقبش در دوران حیات مولانا بوده و قرنها بعد مولوی با نامهای «مولوی روم» «مولوی رومی» شهرت یافته و در بعضی از اشعارش تخلص خاموش  خوش دیده می شود.  در سال 604 در بلخ متولد شد  آشنایی او با شمس تبریزی  صلاح الدین زرکوب  حسام الدین چلپی باعث شد تا بخشی از سروده های  خود را به نام شمس الدین تبریزی و 70 غزل  از غزلهایش را با نام صلاح الدین زرکوب و حسام الدین باعث پیدایش یکی از بزرگترین آثار ذوق و اندیشه بشری به نام معنوی گردد. پس از مرگ مولانا او  را در کنار پدر به خاک سپردند. بر سر تربت او بارگاهی است که به «قبله خضراء»   شهرت دارد.

    آثار مولوی:

    «مثنوی معنوی» «غزلیات شمس تبریزی» «رباعیات» «فیه مافیه» «مکاتیب» «مجالس شعر»

     

    عاشقی پیداست از زاری دل               نیست بیماری چو بیماری دل

    علت عاشق از علتها جداست              عشق اصطرلاب اسرار خداست

    هر چه گویم عشق را شرح و بیان          چون به عشق آیم خجل باشم از آن

    گرچه تفسیر قلم  روشنگر است             لیک عشق بی زان روشن تر است.

     

  • فهرست:

    ندارد
     

    منبع:

    دایره المعارف ادبی. ترجمه و تألیف عبدالحسین سپدیان

     تاریخ ادبیات ایران. دکتر صفا. جلدسوم. ص 344

     زندگی نامه شاعران ایران. تألیف لیلا صوفی

     برگی از زندگی بزرگان. فرشته کریمی. انتشارات نوید شیراز.

    از سپهری تا جامی.تاریخ ادبی ایران. نیمه قرن هفتم تا آخر قرن نهم. عصراستیلای مغول و تاتار. تألیف ادوارد برون. ترجمه علی اصغر حکمت

مقدمه عده اي از شاعران پارسي گوي از بازماندگان دوران قبل از حمله مغول هستند و يا از کساني که در دوره مغول مي زيستند. دسته ديگر در دوران مغول در دستگاه امارتهاي کوچک يا خاندانهاي بزرگ زندگي مي کردند و يا در خانقاههاي متصوفه زير دست مشايخ بزرگ ايران

وضع عمومي علم وادب در قرن هفتم و هشتم مقدمه تحولات قرن هفتم و هشتم نثر فارسي در قرن هفتم و هشتم شعر فارسي در قرن هفتم و هشتم وضع عمومي علم وادب در قرن هفتم و هشتم --> مقدمه در اوايل قرن هفتم ايران با يکي از بزرگترين مصائب تاريخي يعني ح

شعر فارسی در قرن هفتم و هشتم شعر فارسی در این دوره با شدتی بیش از پیش از بدبینی و ناخشنودی از اوضاع روزگار و ناپایداری جهان و دعوت خلق به ترک دنیا و زهد و نظایر این افکار مشحونست. علت آن هم آشکار می‏باشد و آن وضع سخت و دشواریست که با حمله مغول آغاز شده و با جور و ظلم عمال دوره آنان و با خونریزیها و بی‏ثباتی اوضاع در دوره فترت بعد از ایلخانان ادامه یافته و محیط اجتماعی ایران را ...

چنانکه میدانیم زبان رسمی و ادبی ایران در دوره ساسانی لهجه پهلوی جنوبی یا پهلوی پارسی بود. این لهجه در دربار و ادارات دولتی و حوزه روحانی زرتشتی چون یک زبان رسمی عمومی بکار میرفت و در همان حال زبان و ادب سریانی هم در کلیساهای نسطوری ایران که در اواخر عهد ساسانی تا برخی از شهرهای ماوراءالنهر گسترده شده است، مورد استعمال داشت. پیداست که با حمله عرب و بر افتادن دولت ساسانیان برسمیت ...

نام اصلي اين شهر ترشيز است و جغرافيانويسان اسلامي به صورت طرتبت و بعد ها ، ترتيش و ترشيس نگاشته اند . در گذشته ، اين شهر جزو ولايتي بود به نام بوشت و يا يوشت که غير از ترشيز ، شهر معروف ديگر آن کندر بوده است. در سال 520 ه.ق اين شهر توسط سلطان سنجر

ارسطو در 384 پ.م ، در شهر کوچک استاگيرا ، استاوروي جديد، در ساحل شمال شرقي شبه جزيره ي خاکيده يک متولد شد. گاهي کوشيده اند رگه اي غير يوناني در منش او بيابند، و آن را به شمالي بودنش نسبت دهند. اما استاگيرا کاملا شهري يوناني بود، که از آندروس و خالکي

شعر فارسي در اين دوره با شدتي بيش از پيش از بدبيني و ناخشنودي از اوضاع روزگار و ناپايداري جهان و دعوت خلق به ترک دنيا و زهد و نظاير اين افکار مشحونست. علت آن هم آشکار مي‏باشد و آن وضع سخت و دشواريست که با حمله مغول آغاز شده و با جور و ظلم عمال دوره

ادبیات فارسی یا پارسی به ادبیاتی گفته می‌شود که به زبان فارسی نوشته شده باشد. ادبیات فارسی تاریخی هزار و صد ساله دارد. شعر فارسی و نثر فارسی دو گونه اصلی در ادب فارسی هستند. برخی کتابهای قدیمی در موضوعات غیرادبی مانند تاریخ، مناجات و علوم گوناگون نیز دارای ارزش ادبی هستند و با گذشت زمان در زمره آثار کلاسیک ادبیات فارسی قرار گرفته اند. آوازه برخی شاعران و نویسندگان ایرانی از ...

تاریخچه‌ای از هنر ایران پیش از سلجوقی ذوق هنری و مایه های نخستین هنردوستی در سرزمین ایران از زمان هخامنشیان و پیش از آن وجود داشته است. حجاریهای غنی و با عظمت و پرشکوه که قبله گاه خاور باستان است و صنعتگران ماهر احساس زیبائی و نبوغ خود را در بسیاری از هنرها، خاصه ظروف فلزی و گلی نشان داده‌اند. حجاریهای عظیم که در سینه کوهها، لحظه‌های طلائی در هنر معماری، پارچه‌های ظریف با نقوش ...

کليله و دمنه َليله و دِمنه کتابي‌است از اصل هندي که در دوران ساساني به فارسي ميانه ترجمه شد. کليله و دمنه کتابي پندآميز است که در آن حکايتهاي گوناگون (بيشتر از زبان حيوانات)‌ نقل شده‌است. نام آن از نام دو شغال با نامهاي کليله و دمنه گرفته شده‌است.

ثبت سفارش
تعداد
عنوان محصول