خلاصه مطالب :
فرایند خمیر کاغذ مکانیکی، فرایندی با مصرف انرژی زیاد است و به تولید کاعذ با مقاومت پایین می انجامد. خمیرسازی بیومکانیکی به عنوان تیمار قارچی مواد لیگند سلولزی قبل لز خمیر سازی مکانیکی تعریف می شود، که یک صرفه جویی 30 درصدی را در مصرف انرژی و افزایش قابل توجهی در خواص مقاومتی کاغذ در مقایسه با کنترل در مقیاس آزمایشگاهی نشان داده است در یک تلاش برای بزرگتر کردن مقیاس خمیرسازی بیومکانیکی تا سطح صنعتی، 50 تن از خرده چوب های گونه نوئل که با بهترین قارچ های خمیرسازی بیولوژیکی در یک عملیات پیوسته آغشته شده بودند و بصورت ذخیره بیرونی خرده چوب انبار شده بودند. این پشته ذخیره خرده چوب توسط یک سیستم تهویه هوا، برای برقراری درجه حرارت مناسب برای رشد و رطوبت در تمام ذخیره تهویه می شد. کنترل و تیمار قارچی جلیپس ها، در یک کارخانه خمیر سازی گرمایی، مکانیکی (tmp) که کاغذهای پوشش دار سبک تولید می کرد به کار برده شد.
پیش نیاز قارچی سبب کاهش 33 درصدی در مصرف انرژی الکتریکی می شود و افزایش قابل توجهی در خواص مقاومتی کاغذ در مقایسه با کنترل را باعث می شود با توجه به اینکه، الیاف بیومکانیکی نسبت به الیافی که با رویش tmp تولید می شوند قویتر بودند، ما موفق شدیم که مقدار حداقل 5 درصد از خمیر کاغذ کرافت رنگبری شده حاصل از چوب سوزنی برمان را در تولید نمایی کاهش دهیم. پیش تیمار قارچی در شش خمیر کاغذ را کاهش می دهد. ولی روشنی توسط 60 درصد پروکسید هیدروژن بیشتر تا سطح رنگبری کنترل بهبود پیدا می کند. اوضاع اقتصادی خمیر سازی بیومکانیکی جالت توجه به نظر می رسد.
مقدمه:
امروزه، در دنیا 25 درصد تولیدات خمیر چوب توسط خمیر سازی مکانیکی انجام می‌شود انتظار می رود که این حجم در آینده به عنوان مواد خامی که دشوارتر یافت می شود افزایش یابد.
خمیرسازی مکانیکی با بازده به عنوان راهی برای توسعه داده این منابع در مصرفی بازرسی قرار دارد به هر حال فرآیند خمیر کاغذی مکانیکی فرایندی با مصرف انرژی زیاد است و در مقایسه با فرایندهای خمیر سازی شیمیایی کاغذی با مقاومت پائین تر تولید می کند-خمیر کرافت اغلب برای دادن مقاومت به خمیر مکانیکی به آن اضافه می شود. ولی خمیر کرانت نسبت به خمیر مکانیکی خیلی گران تر است. این معایب مصرف خمیرهای مکانیکی را در بسیاری از انواع کاغذها. بنابراین، آلندا 2020(تصور صفت کاغذی در آینده) توسعه روش ها و فن آوری های جدید را برای غلبه بر این مشکلات را پیشنهاد می کند. خمیر سازی بیومکانیکی دارای پتانسیل لازم برای اصلاح کردن از این مشکلات است.
زمینه تحققیات
استفاده از قارچ عامل پوسیدگی سفید برای لیگنین زدایی زیستی از چوب شاید اولین بار بطور جدی توسط لاوسن راسنیل در شرکت خمیر و کاعذ ویرجینیایی غربی (اکنون با نام شرکت WESTVACO) مورد توجه قرار گرفت. این محققین یک مقاله‌ای در مورد (72 قارچ پوسیده کننده لیگنین منتشر کردند) که در آنجا کمیابی دانسته ما در مورد پوسیدگی قارچی لیگنین خاطرنشان شده است دهه 1970، اریکسون در آزمایشگاه تولیدات جنگلی سوئد (STFI) یک تحقیق نسبتاً جامعی که پیش تیمار قارچی که میتوانست به طور مشخص یک صرفه جویی را در مصرف انرژی و افزایش مقاومت خمیرهای مکانیکی را سبب شود آغاز کرد. آن تحقیق همچنین منتهی به یک انحصار امریکایی شد که به یک روشی برای تولید خمیر کاغذ سلولزی را شرح می داد. گرچه این تحقیق با مشکلاتی که با موفقیت های محدود روبرو بودند در بزرگ کردن مقیاس مواجه شد ولی آن تحقیق یک دید با ارزش و جزئیاتی در تلاش را که در چندین مقاله انتقادی و مقالاتی که در آن اشاره شده (16-10) فراهم آورد.
بعدی تحقیق و توسعه خمیرسازی بیومکانیکی و اداره جنگل USDA و آزمایشگاه محصولات جنگل FPL از بین گروه های متعدد بدنه دولت و موسسات تحقیقاتی و شرکت های خصوصی یک ارتباط اداری را با هم تشکیل دادند در اوایل آوریل 1987، کنسرسیوم شکل گرفت که شامل FPL و دانشگاه های ویسکانیسن و مینه سوتا و از 22 شرکت خمیر و کاغذ و شرکت های وابسته بود. روی هم رفته، هدف کنسرسیوم تحقیقاتی ارزیابی، تجاری و اقتصادی خمیر سازی بیومکانیکی بود. چون پیش تیمار قارچی یک علل طبیعی است. انتظار می رود که اثرات زیست محیطی به حداقل میزان خود برسد.