خانه پاولو
نبرد استالینگراد در طول جنگ دوم جهانی یکی از مهمترین نبردها بود که با شکست آلمان ها پایان یافت و به قول بسیاری از مورخان سر آغاز فروپاشی آلمان نازی از این نبرد به بعد بود. در طول این جنگ شهری خونبار دو طرف شدیدا به دنبال نقاط استراتژیک و مرتفع بودند که به آنان توانایی تسلط بر میدان نبرد را بدهد. یکی از این نقاط خانه ای 4 طبقه مشرف به رود ولگا بود که میدان دیدی در حدود 1 کیلومتر به سمت شمال ، جنوب و غرب شهر داشت. آلمان با یک حمله توانسته بودند تا این شهر را خانه را تصرف کنند.در سپتامبر 1942 میلادی یک دسته 30 نفره از سربازان روسی به فرماندهی گروهبان یاکو پاپلو به این خانه حمله کردند و پس از از دست دادن 26 نفر از سربازان توانستند این ساختمان را پس بگیرند. روسها این خانه را با حجم زیادی از انواع سلاح های سبک و سنگین مجهز کردند و به شدت به دفاع مشغول شدند. پشتیبانی از این مکان نیز توسط راه های زیرزمینی صورت می گرفت. آلمانی ها با وجود تلاش های فراوان نتوانستند این ساختمان را تصرف کنند و البته متحمل تلفات سنگین نیز شدند. ژنرال ژوکوف فرمانده نیروهای شوروی در نبرد استالینگراد گفته بود: آلمانی ها بیش از تلفاتی که برای تصرف شهر پاریس متحمل شدند در برابر خانه پاپلو متحمل شدند. در نهایت و پس از پایان جنگ گروهبان پاپلو به عنوان "قهرمان اتحاد شوروی" شناخته شده و خانه مذکور نیز پس از مرمت با نشانه هایی از آن دوران تزئین شد.
ساختمان رایشتاگ
پیش زمینه:
رایشتاگ و یا رایشستاگ (مجلس شورای کشوری) که بعد از 1938 بطور رسمی Grobdeutsche Reichstag نامیده شد ، یک مجلس شورا (پارلمان) در دوران آلمان نازی و قبل ازآن بین سالهای 1894 تا 1942 (45) بوده است و پس از به قدرت رسیدن نازی ها در سال 1933 بعنوان مرجع تصویب طرح های دولت (آدولف هیتلر) استفاده میشد که در اکثریت موارد با رضایت عمومی آرا همراه بود. در این مدت تنها 20 بار در طی سالهای 1933 تا 42 گردهم آمد و برگزار شد که ریاست تمامی این دوران رایشتاگ را هرمان گورینگ عضو بلند پایه نازسیم آلمان برعهده داشت.
ین سالهای 1920 تا 30 ، جمهوری خواهان وایمار تصویب کردند که رایشتاگ میتواند با دو ابزار قانونی که قانون اساسی آن را پیشبینی نکرده است مواجهه شود:
· استفاده نیروی خاص رئیس جمهور آلمان در صورت حکم اورژانسی و فوری اجازه داده میشود. تحت مشروطیه ی 48.
· استفاده از اهدا و انتقال قدرت ، مخصوصا در دوران 1919 و تا 1923 و در اخر 1933.
بعد از آتش سوزی رایشتاگ در بیست و هفتم فوریه 1933 ، آدولف هیتلر با محکوم کردن و استفاده از فرصت پیش روی خود قدرت را از رایشتاگ به دولت منتقل نمود و طبق طرحی که به مجلس ارائه شد ، پارلمان رایشتاگ به اتفاق آرا رای داد تا خود را از مسئولیت های قانون گذاری بطور چشمگیری محدود نماید. این به دولت هیتلر اجازه میداد تا بدون مناظره پارلمانی قوانین را اجرا نماید(تاپایان یک دوره ی چهارساله).
پس از اجرای قانون دولت رایش میتوانست قوانین را اجرا کند و قدرت کامل در اختیار هیتلر قرار میگرفت. بعد از این اتفاق ، نمایندگان حزب کمونیست و یا سوسیال دموکرات از قدرت کنار رفتند و حتی بعضی از آنها دستگیر شدند.
پس از انتخابات پارلمانی 2 نوامبر 1933 ، نازی ها تمام رایشتاگ را گرفتند.