سیستان قدیم شامل بلوچستان(بخشی از پاکستان فعلی) و بخش مهمی از افغانستان یعنی تا حدود هرات در شمال و تا کنار دریا در جنوب می شده به طوری که در مشرق تنها از کرمان و ورد آورد(ماورالنهر) جدا می شده است. در تقسیم بندی جدید جغرافیایی- صرف نظر از قسمت هایی بزرگی و در پاکستان و افغانستان کار به جایی رسیده که بلوچستان اصل قرار گرفته و سیستان بخشی از استان سیستان و بلوچستان قرار گرفته است.
سیستان باستانی زرنگ نام داشته و سرزمین آباد و حاصلخیز و مقدسی بوده است.
نام دیگر این سرزمین نیمروز نام داشته که بر روی سکه های محلی در دوره های اسلامی دیده شده است.
با آمدن سکاها به سیستان تحول بزرگی در این منطقه صورت گرفته. کمترین چیزی که می توان گفت این است که بافته های منطقه تحت تأثیر هند سکاها قرار گرفته. زیرا این قوم در قرن پنجم پیش از میلاد قالی و گلیم و نمد تولید می کرده اند.
قالی سیستان:
زیر اندازهای سیستان به 3 دسته تقسیم می شوند:
1- نوع تاریخی یا کهن که تا آغاز قرن چهاردهم هجری(بیستم میلادی بافته شده)
2- نوع میانه که از حدود اواخر قرن سیزدهم هجری(نوزدهم میلادی) بافته شده
3- نوع نو
قالی سیستان کهن:
که تا آغاز قرن چهاردهم هجری(بیستم میلادی) باخته شده است و دارای مشخصه های عمومی زیر بوده: