ترامادول- داروی ضد درد مخدر
براساس گزارش مرکز بهداشت جنوب این اطلاعات به منظور کاهش عوارض مصرف نابجا و طولانی مدت این دارو در جامعه بخصوص توسط قشر جوان تهیه شده است. در ادامه این گزارش آمده است، براساس آمار بررسی شده از تیرماه 1381 تا پایان مهر 1382 تعداد 162 مورد گزارش عارضه دارویی مربوطه به ترامادول از 49 شهرستان مختلف به مرکز ثبت عوارض جانبی ایران(ADR) ارسال شده است. سوزش سینه، تنگی نفس شدید، افت فشار خون و حتی مرگ در اثر تزریق در مجموعه گزارشات دیده می‌شود. (اگرچه ارتباط موارد مرگ گزارش شده با مصرف ترامادول به اثبات نرسیده است) این عوارض در هر دو نوع داروهای خارجی و تولید داخلی به یک میزان گزارش شده است.براساس گزارش فوق ترامادول ترکیبی صناعی است که به عنوان ضد درد (شبیه به داروهای مخدر یا اپیوئیدی) کاربرد دارد. اشکال دارویی آن که در بازار دارویی ایران موجود است به صورت قرص و کپسول 50 و 10 میلی گرمی و آمپول 100 میلی گرم در هر میلی لیتر می باشد.این دارو در درمان دردهای نسبتاً شدید حاد یا مزمن از قبیل دردهای بعد از عمل جراحی و یا دردهای سرطانی توسط پزشکان تجویز می‌شود. با توجه به اینکه این دارو از گروه ضد درد مخدر می‌باشد اثرات وابستگی و عوارضی شبیه به داروهای مخدر از قبیل سرگیجه، خواب آلودگی، یبوست، تعریق، خارش و در مواردی نادر کاهش فعالیت سیستم تنفس در بدن ایجاد می‌کند و در نتیجه با قطع ناگهانی ترامادول بعد از مصرف طولانی مدت آن، علایم ترک مورفین در بدن مانند بی‌خوابی، تحریک پذیری، تشنج، لرزش، تهوع، استفراغ، درد عضلات و شکم و... (علایم withdrawal) ظاهر می‌گردد.در پایان این گزارش با توجه به مصرف خودسرانه و به منظور کاهش مصرف بی‌رویه این فراورده دارویی نکاتی ذکر شده است که با هم می خوانیم.از مصرف خودسرانه دارو به دلیل ایجاد وابستگی بعد از مصرف و تمایل به مصرف مجدد دارو، جداً خود داری شود. این دارو باید فقط با تجویز پزشک مصرف شود، از تجویز ترامادول برای دردهای خفیف تا متوسط (مانند سردردهای معمولی، دردهای عضلانی، سرماخوردگی و موارد مشابه آن) خودداری شود و این دارو فقط در دردهای متوسط تا شدید با نظر پزشک قابل مصرف می‌باشد، ایمنی و اثر بخشی مصرف ترامادول در کودکان زیر 16 سال ثابت نشده است و مصرف آن در این گروه سنی توصیه نمی‌گردد و در افراد مسن نیز باید با احتیاط مصرف شود، واکنش‌های آنافیلاکتیک کشنده و سایر واکنش‌های ازدیاد حساسیت مانند خارش، کهیر، برونکواسپاسم و آنژیوادم ممکن است بروز نماید و در بیماران با سابقه حساسیت به کدئین و سایر اپیدئیدها مصرف این دارو توصیه نمی‌شود، با توجه به بروز علایم شبیه به ترک مخدرها، از قطع ناگهانی دارو بعد از مصرف طولانی مدت آن خودداری شود، در صورت بروز خواب آلودگی شدید، سرگیجه و ضعف عضلانی شدید حتماً با پزشک معالج مشورت نمایید.