کلیاتی پیرامون معدن چغارت
موقعیت جغرافیایی:
معدن چغارت در 14 کیلومتری شمال شرقی شهرستان بافق واقع شده است. بافق نزدیکترین شهر به معدن چغارت می‌باشد. این معدن در طول جغرافیایی 55 درجه و 24 دقیقه و عرض 45 دقیقه می‌باشد که در 120 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان یزد واقع شده است.
یک راه آسفالته چغارت بافق و بافق یزد را به هم مرتبط می‌سازد. طول راه آهن بین اصفهان و بافق 550 کیلومتر می‌باشد، که مواد اولیه‌ی شرکت ذوب آهن اصفهان از طریق این راه حمل می‌گردد.
آب و هوا:
با توجه به اینکه چغارت در حاشیه‌ی کویر مرکزی ایرن قرار گرفته است دارای آب و هوای گرم و خشک می‌باشد. حداکثر درجه حرارت به 50-45 درجه سانتی‌گراد و حداقل آن به زیر صفر درجه سانتی‌گراد می‌رسد، در زمستان یخبندان بندرت مشاهده می‌شود، میزان بارندگی بسیار کم بوده و در بعضی موارد در صورت طویل شدن مدت بارندگی جریان آب‌های سطحی و سیلاب‌ها براه می‌افتد.
وزش باد تقریباً همیشگی است و از جنوب به شمال و در بعضی مواقع از شمال غربی به سمت جنوب شرقی خواهد بود.
متوسط بارندگی در بافق 50 میلیمتر و میزان تبخیر 40 میلیمتر ورطوبت نسبی %27 می‌باشد.
وسعت شهرستان بافق 20000 کیلومترمربع و ارتفاع آن از سطح دریا 955 متر می‌باشد و مختصات آن 55 درجه و 3 دقیقه تا 56 درجه و 19 دقیقه طول شرقی و 56 درجه و 19 دقیقه تا 32 درجه و 3 دقیقه عرض شمالی می‌باشد.
خصوصیات زمین‌شناسی منطقه:
در ساختمان زمین‌شناسی منطقه کمپلکس‌های گسترده‌ای از سنگ‌های رسوبی، ولکانیکی، متامورنیک وجود دارد که بعلت پوشیده شدن آنها و کمبود نقشه‌های زمین‌شناسی استاندارد بصورت طرحی است که از مطالعات ژئومکانیکی و تحقیقات قبلی و مشاهده در مسیر کمک گرفته شده است.
چینه‌شناسی منطقه:
سنگ شدگی و درجه متامورف شدگی سنگ‌های منطقه کانسار، مشخص‌کننده‌ی سه نوع کمپکلس پرکامبرین (بطور قراردادی)، مزوزوئیک، کوارترنری دوران چهارم می‌باشد. قسمت اعظم منطقه بوسیله‌ی رسوبات آبرفتی دوران چهارم پوشیده شده است که در بین آنها بیرون زدگی‌هایی از نوع افوزیورسوبی متعلق به دوران پرکامبرین و سنگ‌های درونی بصورت سکوسکو (جزیره) مانند، نمایان شده‌اند. همچنین سنگ‌های متعلق به دوره‌ی غروزوئیک بیشتر بصورت کوه‌های مرتفع و سنگی درآمده‌اند.
تشکیلات پرکامبرین که ترکیب اساسی آنها بصورت فیلیت، شیست‌های کریستالیزه، سنگ‌های سبز رنگ و مرمر می‌باشد در قسمت شمال و شمال شرقی بافق قرار گرفته‌اند. این تشکیلات بوسیله‌ی سنگ‌های نفوذی که دارای سنگ‌های مختلفی می‌باشند قطع و در معرفی دگرگون مجاورتی ناحیه ای قرار گرفته‌اند، ضخامت این تشکیلات در حدود 1000 متر می‌باشد.
در بین تشکیلات پرکامبرین توده‌های ولکانیکی دریایی دگرگون شده‌ای که به دوران کامبرین مرتبط می‌باشد دیده شده است که به سری ریزوووزّو نسبت داده شده است. این تشکیلات بوسیله‌ی ماسه سنگ‌ها، پشت ها (فیلیت، سنگ‌های آهکی، دولومیت‌ها) سنگ‌های بیرونی که در بین آنها کنگلومراها و سنگ‌های توف‌دار و سلیسی آهن‌دار مشخص و با اندکی جابجایی بر روی توده‌های سنگ‌های پرکامبرین قرار گرفته‌اند وضخامت این تشکیلات را با تشکیلات ریف [Refey] در اورال شوروی و سینین [Sinian] می‌توان مقایسه کرد و امکان آن می‌رود که قسمتی از آنها به تشکیلات کامبرین پایینی نسبت داده شود.