صلیب سرخ اتریش
مدیریت استرس در حوادث بحرانی و مداخله در بحران
پیش زمینه / تاریخ
صلیب سرخ اتریش (ARC) با تعداد 000/30 پرسنل و داوطلب بزرگترین سازمان غیرانتفاعی در اتریش است. این جمعیت تعداد زیادی از عملیاتهای سراسر کشور نظیر آمبولانس، نجات، اعطای خون، سلامتی و خدمات اجتماعی را اداره می کند و در موقعیتهای بعد از حوادث حضور دارد.
ARC در دو سطح رهبری و پرسنل / داوطلب نیاز به برنامه حمایت روانی را احساس کرد. در سال 1998 نخستین تماس با فدراسیون بین المللی مرکزی برقرار شد و پس از آن ARC خصوصاً در بخش وینا در مداخله در بحران فعال شد و تلاشهایی برای میسر ساختن کمک به همکاران صورت داد. تحقیقات برای کشف (نمایان ساختن) ویژگی کار عوامل استرس کارکنان و امدادگران خودی، در جریان وظایفشان انجام داده شد. یافته های تحقیق منجر به توسعه برنامه آموزش با هدف کم کردن برخورد با مشکلات شد.
تعداد 60 نفر نیرو و داوطلب در دوره 6 روزه آموزش مدیریت در حوادث بحرانی که برای همسطح کردن کارکنان در مناطق مختلف کشور برگزار شده بود شرکت کردند. دیگر فعالیت های آموزشی برای تیم های مداخله در بحران نیز به عهده گرفته شده است.
موضوعات
• گسترش حمایت روانی و پزشکی داده شده به قربانیان بحران و حادثه
• فراهم کردن امکانات آموزشی و تدابیر ضروری برای پیشگیری از گسترش یافتن واکنش شدید استرس یا اختلال فشار روانی بعد از حادثه در میان همکاران.
• آموزش مناسب تعلیم دهندگان
• توافق برروی یک روش همسان برای بالا بردن کیفیت آموزش که با شرایط مواجه شده در محل تطابق های کافی دارد. اهداف جمعیت ایجاد کردن یک طرح آموزشی برای تیم مداخله در بحران است که بتواند در سرتاسر صلیب سرخ اتریش ارائه شود. یک برنامه آموزشی شامل موضوعاتی چون ارتباط، مداخله در بحران، رویدادهای مربوط به زندگی، کار با همدیگر در یک گروه و غیره.
• کاهش دادن وقوع علائم فشار روانی بعد از حادثه و تأثیرات روانی دوره طولانی مدت در مردم متأثر از حادثه به وسیله همدردی با آنها از طریق حمایت های شنیداری (گوش دادن به صحبت هایشان) آموزش و مراجعه به برنامه های حمایت روانی در حال پیشرفت مستقر در انجمن.
توضیحات خلاصه فعالیت ها.
برنامه DMHS یکی از پنج وظیفه شامل شده در برنامه امداد حادثه است. خدمات فراهم شده شامل مداخله در بحران، آموزش در باره فشار روانی و مهارتهای رویارویی، مدافعه، مهتر شرایط حاصل از بحران روانی.
مقدمه
مشارکت اگرچه به معنای عام آن را از دید باز بازنگری انسان پیوند داشته اما به معنای جدید از عرصه سیاستها و پس از جنگ جهانی دوم آغاز شده است. این نوع مشارکت در برخی از کشورهای صنعتی (به ویژه آنها که در جنگ شکست خورده بودند) در قلمرو اقتصادی و صنعتی آغاز شد تا مردم را در مالکیت شریک سازد و پایه های پایدار و تداوم صنعت و اقتصاد را مستحکم سازد با گسترش معنای مشارکت و راه یافتن آن به تمام عرصه های زندگی امروزه سخن از شرایطی است که همه مردم در تعیین سرنوشت خویش دخالت آگاهانه و واقعی پیدا کنند. علیرغم شکل گیری اندیشه مشارکت در تمام ابعاد زندگی این گسترش هنوز به صورت عملی دیده نمی شود در میان عواملی که از گسترش سریع مشارکت جلوگیری می نماید نبود فلسفه ای که زیر کوششهای مشارکت جویانه را فراهم می آورد فهم آن را آسان گرداند و نسبت به آن تعهد بیافریند بارز است مشارکت پدیده ای است ذهنی که بدون فلسفه ای کارساز و راه گشا نمی تواند به صورت جزئی از فرهنگ مردم درآید تازه ترین زمینه مشارکت شهروندان در ادامه امور شهرهاست این مشارکت یکی از الزامات زندگی شهری است و هنگامی تحقق می یابد که شهرنشینان از حالت فردی که صرفاً در مکانی به نام شهر زندگی می کنند درآیند و به شهروند تبدیل شوند.
مفهوم مشارکت
مشارکت از نظر لغوی به معنای شرکت کردن است. مشارکت نوعی رفتار با مردم است که آنها را قادر می سازد تا بر حوادث مؤثر زندگی اشان تأثیر قاطعی بگذارند به همین خاطر باید از آزادی کامل و از جمله حق اظهار نظر نظر برخوردار باشند و دارای اهمیت و ارزش تلقی شوند. «آلن پیرفیتا» در دیباچه اثر دسته جمعی و مشارکت چیست؟ می نویسد مشارکت مورد مشورت قرار گرفتن قبل از تصمیم گیری را گویند به نحوی که اظهار نظر شخصی و اعمال مراقبت در جریان اجرای این تصمیم و تحول نتایج آن امکان داشته باشد.
واژه مشارکت (Participation) از حیث لغوی به معنای درگیری و تجمع برای منظور خاص باشد و در مورد معنای اصلاحی آن بحثهای فراوانی شده است ولی در مجموع ناتوان جوهره اصل آن را درگیری و فعالیت و تأثرپذیری داشت.